Maand: april 2003

Cemal Cavdarli, derde opvolger op de kamerlijst voor sp.a/spirit, en Fatma Pehlivan, vierde effektieve op de senaatslijst. Zo ongeveer elke turkse winkel heeft ze aan het venster hangen. Cemal is trouwens een imam die Daens als zijn grote voorbeeld ziet. Ik word er een beetje ontroerd van, echt serieus waar. Ben ik de enige die…

Forbidden Planet op Turner Classic Movies! Machtige film. Ik ga hem op DVD kopen denk ik.

On April 9, a US tank recovery vehicle tightened a metal rope and a statue of Saddam Hussein came crashing down in central Baghdad. The event was celebrated by “dozens” of Iraqi people at the scene, according to BBC online, but by hundreds of mainstream journalists in Britain and America. A rare, long shot photograph…

Kom het tegen, zondag iets voor één en het is Pascal Sevran op tv. Brrrr. Die mens is echt wel angstaanjagend. Hoe hij die dansers terroriseert! Zijn tics! Zijn voortrekken van zijn eigen carrière! En het is nu net Petula Clark, jongens toch. Als die nog één facelist meer heeft, heeft ze een rinbaard.

Tiens, zou er iets gebeurd of gezegd zijn rond Francesca Vanthielen? Er komen de laatste tijd weer wat mensen zoeken naar Francesca Vanthielen naakt, vreemd.  Voor zover ik me kan inbeelden heeft dat meisje ooit naakt geposeerd of zo, misschien dat er in die film die ze gedaan heeft, eum, dinges, Licht of zo?, er een glimps te vangen…

Voilà, spaghettisaus gemaakt. Vier kilo gekapt, acht liter of zo tomaten, heelder bollen look, allemaal in de grootste pot in het huis: En! Balletjes gemaakt ook! Voor de rest is de keuken nu wel een puinhoop:

Akelig en toch ook wel grappig: weblog van de journalist die een tijdje geleden in Noord-Irak niet doodgegaan is.

Al die dingen die we al teruggevonden hebben in de remise! Alle examenresultaten van Sandra, diploma’s, schoolagenda’s, boeken, speelgoed, twee grote dozen vol met kindersurprises, … Probleem is natuurlijk dat dat niet echt opkuisen is: van daar naar hier verleggen en omgekeer, en het blijft allemaal even vol liggen. Enfin, ik heb deuren verzet, en…

Maar het was dus omdat hij zijn nederlandse tekst moest vinden. Kudos dat hij probeert in het Nederlands. En voor de rest: schone speech. Maar hij stuurt wel de hele timing in de war: ze zijn nu al een half uur te laat!

Paniek! Ze weten niet meer wat gedaan! Père Gilbert is weg! En niemand weet wat nu moet gebeuren! Als minutenlang!

En straks moet heel de remise leeg: morgen is het Louis’ verjaardag (al twee jaar oud! de tijd vliegt), en daar moet vijfentwintig man in of zo.

Claire, ik wil je man zijn en ik beloof je trouw te zijn in goede en kwade dagen, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid, blabla. Standaard-wedding vows dus. Daarna doen ze ook nog een eigen dingetje, niet meteen veelzeggend, maar ’t is echt wel zó aandoenlijk, vooral als Laurent moet jongleren tussen zijn…

Tweede lezing was van de parabel van het mosterdzaadje. Zo’n parabel die helemaal verkeerd begrepen wordt trouwens; het is niet dat het kleinste zaadje ter wereld een grote boom voortbrengt, da’s een totaal verkeerde interpretatie, die er alleen zou kunnen aan gegeven worden door iemand die niet weet wat die dingen zijn. De mosterd”boom” is…

Jesus bleibet meine Freude, weer Bach! Trompet in de kerk, altijd mooi. En jawel: Laurent heeft z’n zakdoek weer nodig.

Een zeer goed idee: van die dingetjes om bij wijze van ex libris in boeken te plakken. Ik heb in veel van mijn boeken nu een droogstempel: Maar ik zou eens op zoek willen gaan naar iets nieuws.