Maand: mei 2003

Mando, de griekse madam, ziet er redelijk fetish uit. Een machtig wreed schoon kleed, als men het mij zou vragen. En meer dan dat moet het niet zijn. Ik ga even liggen kwijlen, verontschuldig mij.

Oekraine, met een soort tenor-achtige meneer die redelijk luid kweelt in het midden van wat een cirkusring lijkt, compleet met contortioniste. Tja.

Engeland, met een liedje dat al direkt spaans klinkt. UGH!! Het meest vals gezongen liedje tot nog toe! En die madam is gewoon vulgair gekleed. En ze kan niet dansen. En neen, ze heeft helemaal geen schone benen, al lijkt iedereen dat wel te vinden, zijzelf incluis.

Holland? Bah. Ik heb al direkt antipathie tegen die madam. Geen probleem met dikke madammen, maar die moeten dan geen spannende geodkleurige kleren aandoen. Niet dat ze hypervet is, maar ze heeft niet meteen de meest aerodynamische poep, en die broek waarin ze gehesen is, doet er helemaal geen goed aan. Neen, een hoop goedkope…

Israel: een man die er vijfendertig uitziet en probeert er vijfentwintig uit te zien, met een troep backingdanseressen van vijfentwintig die er vijftien proberen uit te zien. Niet onaardig liedje, op zich genomen, veronderstel ik? Maar waar ik het wel op mijn zenuwen van krijg is die gimmicks met kledijwissels, drie in dit nummer.

Ah kijk een spaanse dreadgelockte Kylie Minogue-achtige madam. Die ook al zo’n Shakira-danspasjes doet. En haar buik ziet er plastiek uit, gelijk die van Valeria Golino toen Topper Harley er een ei op aan het bakken was. Ah ja! De muziek, da’s waar het eigenlijk zou moeten om gaan zeker? Tja, “gewoon” hé. Kan wel…

Allez ju, t.A.T.u dan maar nu zeker. We zullen zien wat we zullen zien. Klinkt een beetje dunnetjes, maar ja, ’t moet ook live hé. En gaan ze totten? Pff, zwak. Ze hebben gewoon niet gerepeteerd, da’s wel duidelijk. De camera weet niet waar gedraaid of niets. En roepen en alles. En niet veel zingen.…

Den duits dan maar. Geen verkeerd liedje, maar met een wel bijzonder zeer hoog, eum, Liliane St. Pierre-gehalte. Let’s get happy let’s be gay, if you catch my drift, nudge nudge wink wink. En voor het geval het er niet dik genoeg op lag met de disco-beat en de oudere wordende, drag queengewijs gemakkelijk emuleerbare…

De Cyprioten hebben ook zo’n madam met borsten in de aanslag, brrr. Niet verkeerd van kostuums en van choreografie, spijtig van het liedje en de zanger. Geev me som tyme en you mayke me feel sho alive en ook wel Oh pleesh tell me baybee you’re feeleeng de sayme. Eurovisie-er dan dat kan niet.

Hola! Nog zo’n mooi meisje van de Kroaten. A welcome return of the wonderbra, weet Wogan. Ik zie het nog zo niet. Het heeft eerder een hoog Sheena Queen Of The Jungle-gehalte. En dat zangeresje heeft een naamplaatje op haar borst gespeld, maar het hangt helaas omgekeerd. Ah zo! Het waren de achtergrondmeisjes met de…

Rita Guerra, Portugal. Ongetwijfeld in het echt geen lelijk meiske, maar van daar om een kruising tussen drag queen, Skank Ho Magazine cover girl, Shakira, en Christina Aguilera te proberen doen… En het liedje, ach ja. Het blijft maar voortduren. Ik heb de indruk dat ik hier al een kwartaal naar aan het luisteren ben,…

Bosnië-Herzegovina. Tom Jones and the makers of “Sex Bomb” could probably sue here, zegt Wogan, en gelijk heeft-ie. Pff. Niet overtuigd. Een plaspauze-moment.

De madam van Malta ziet er zuumpaatiesch uit. Het liedje overtuigd mij minder, maar wel verzachtende omstandigheden: geen afzichtelijke madam, en moog-achtige synthesizerklankjes op de achtegrond. En: I’m a sucker for 70s “1001 strings”-effectjes. Alleen spijtig van de Stock Aitken & Waterman-drums.

Next up: Turkije. Zoals alle jaren ook weer goed, enfin, ik vind het toch goed, en Sandra vindt het ook goed. Maar! Veel belangrijker: veel schone blote buiken! Ugh. Neen, met en rapstukje ertussen, da’s niet naar mijn goesting.

Oef, ’t zal toch nog in orde komen met Philippe, hij kan zijn tenen al bewegen.