Neveneffecten, alles is u vergeven! ‘t Was vorige week niet goed, maar nu was het weer meesterlijk goed.

En vrac en at random, waar ik onder meer heb moeten om lachen…

Een net boven komende zeehond: “Fùùck! Nen ijsbeer!”

De olifant die boos was omdat de drinkfonteinreparateur teveel vroeg om het kraantje te repareren (na zes dagen! in het droog seizoen!): “‘k Hê der nog nie vele platgestampt, moar dendienen was ‘t er nie verre van, milledjuë.”

Diezelfde olifant, die warempel uit de buurt van Knesselare leek te komen, over de perpetrator van de kraantjeskapotmakerij: “Pas op, ‘k zij gene racist, maar ‘t zal verzekers ne makak geweest zijn.”

De ijsbeer, kwaad omdat de eskimo’s alles op de ijsberen steken: “Hoe! ‘De Rijksdag brandt!’ Steek het maar op d’ijsberen. ‘k Zal ekik nekeer wa zeggen: Eskimo’s zijn fuckers.”

Antilopen (in handige Rudolf the Red-nosed Reindeer-kledij):
– Ja, dat droog seizoen is eigenlijk mijn minst favoriete van de twee.
– Te droog.

De leeuw, terwijl hij op een zebra jaagt, regie-aanwijzingen gevend aan de cameraman: “Medium blijven! Medium!”

De ijsbeer op therapie: “Ik ben dus Geoffrey en ik ben nen ijsbeer. Ik ben vooral bedreigd om mijn prachtige pels. En omdat Eskimo’s fuckers zijn.” Waarna hij overgaat op het beschrijven van zijn hobbies: scheten laten in iglo’s, zeehondjes afdessen en dooddoen. En kruiswoordraadsels.

En jawel, ik heb hartelijk kunnen lachen om de neergeknuppelde zeehondjes, vooral dan omdat het de schuld van de maatschappij was. Wegens niets te doen en geen jeugdhuizen. En ook wel dat het de schuld van Greenpeace is omdat ze die vol met lichtgroene verf spuiten, ha!

En met de fistfuckscène heb ik ook kunnen lachen. Jazeker.

televisieneveneffecten