Het kan niet echt verder, zo.

Vandaag was het feest van de heilige Schuman en aangezien wij ook wel zo’n beetje Europees zijn, is het bij ons op het werk vakantie de negende mei.

Ik had gisteren en vandaag een hele resem dingen op stapel die ik enorm graag doe:

1. een vergadering over een groot project van databasemigratie
2. raad en feedback geven over voormeld project
3. een designbriefing opstellen voor het project
4. foto’s van beesten pakken
5. voormelde foto’s verwerken
6. voormelde verwerkte foto’s op Flickr zetten en Tuinsafari en/of Garden Safari, na het nodige opzoekwerk om eventuele onbekende soldaten te identificeren
7. een stukje schrijven voor voormeld project over de activiteiten in het Grravensteen
8. naar een lezing gaan van professor Kieboom
9. voormelde lezing verslaan

Even overlopen.

(1), dat was gisterenavond, maar het was maar anderhalf uur of zo, terwijl ik er eigenlijk gemakkelijk een halve of een hele dag, of eigenlijk een paar dagen aan een stuk over had kunnen en willen spreken.

In casu ging het over een groot CRM-achtig iets dat moet gecreëerd worden vertrekkende van een hele hoop verschillende databases en databasetjes, van fichenbakken over Outlook-contacten en Excel tot Access en Act!-achtige toestanden, met de hele migratie en het hele change management en de hele UI en IA van de finale applicatie en alles erop en eraan.

Met andere woorden, één van die concurrentievervalsende consultancy-dinges die ik graag doe: gratis ende voor niets dingen gaan doen waar ik zonder valse bescheidenheid wel goed in ben, en waar andere mensen veel geld voor vragen. En die ik o-zo-bloody-graag méér zou doen.

(2) was letterlijk maar twee e-mailtjes vandaag, bijzonder summier en vrees ik weinig to the point bij gebrek aan interlocuteur aan de andere kant van de e-mail. Bijzonder spijtig vind ik dat, maar goed, budgetten zijn budgetten en uiteindelijk is het mijn project niet — één van de redenen dat ik er geen geld voor wil vragen trouwens: dergelijke dingen zijn niet te combineren met mijn huidig werk.

(3) is gisteren maar half gelukt wegens geen tijd genoeg gehad (enkel ‘s avonds thuis in het weekend, en dan op weg naar en van het werk op de trein, dat is niet echt genoeg), en vandaag is het ook niet gelukt om het af te maken, om dezelfde reden: geen tijd.

(4) was maar een uurtje of zo, af en aan, terwijl we bij mijn ouders zaten (verjaardag van mijn vader! hoera!)

(5) ben ik aan begonnen, maar zal vanavond niet lukken wegens geen tijd.

(6) zal niet lukken wegens geen tijd.

(7) zal niet lukken wegens geen tijd.

(8) niet gelukt wegens teveel rugpijn

(9) niet gelukt wegens (8) niet gelukt, en eigenlijk nog maar goed ook, want anders was het toch niet gelukt wegens geen tijd.

O ja, dat waren trouwens alleen maar de dingen die ik heel erg graag wou doen. Daarnaast zijn er ook nog een waslijst dingen die ik misschien niet zo enorm graag doe, maar die eigenlijk ook zouden moeten gebeuren. Een website of twee maken voor verschillende mensen. Een rapport schrijven voor een usability study. Kaartjes ontwerpen en afdrukken.

En dan zijn er dingen die niet dringend zijn, die niet hoeven, maar die ik zou willen doen: boeken lezen, films bekijken, genealogie doen, opzoekingen, internationalisatie van Genbox , betatesten van een aantal applicaties, programmeren, spelletjes spelen en in het algemeen dingen bijleren.

En daar helemaal naast: het huis moet opgekuist, plannen voor verbouwing moeten gemaakt, een nieuwe trekzetel moet gekocht, de computer moet opgekuist, de boeken en de dvd’s en de muziek moet geïnventariseerd, de tuin moet opgekuist, de klimplanten ingebonden, bloemen en planten geplant, … aaaargh!

Een patroon tekent zich af, vrees ik. Meer-uren-in-de-dag! Zesendertig-uren-dag-nu!