Een tijdje geleden schreef ik over Philippe Druillet. In dezelfde rayon van design-invloeden uit mijn prilste jeugd: Caza.

U zei?

Philippe “Caza” Cazaumayou publiceerde ook in Métal Hurlant, maar in de jaren ‘70 was ik iéts te jong (zo’n tien jaar te jong :)) om dat te kopen. Hij heeft nog veel andere dingen gedaan—werk voor Les Humanoïdes Associés, strips, animatie—maar ik ken hem enkel als één van de vele cover-illustratoren van de SF– en fantasy-pockets voor J’ai Lu.

J’ai Lu en Le Livre de Poche hadden een decennia-lange traditie van SF & Fantasy, met zowel vertaald werk als origineel werk als uitstekende anthologieën. En ook: met prachtige covers. Vaak had de illustratie maar tangentieel iets te maken met het verhaal, maar meestal waren het wel de illustraties die in mijn hoofd bleven hangen.

Pakweg World of Ptavvs—wel grappig en zo, maar geef nu toe, met dit als cover wordt het toch iets heel anders:

Of deze, die de abhumans van The Night Land een gezicht gaf:

Ik vind het eigenlijk wel bijzonder spijtig dat tegenwoordig veel van die covers helemaal abstract geworden zijn.

In de jaren 70 zag de toekomst er tenminste nog als de toekomst uit.