Ja, ik weet iets! En als we nu eens een werkgroepvergadering voor Gentblogt zouden houden tot iets voor vier, zou dàt geen goed gedacht zijn?

Ach, ik lieg: we waren op géén tijd uit het probleem dat voor ons lag, de rest van de avond/nacht hebben we over vanalles en niets gebabbeld, en met z’n drieën—Teun, Hans, mezelve—even vergeten dat het straks weer ochtend was en dat we geen 20 meer waren.

Binnen twee uur weer wakker: tja, we leven maar één keer, zeker?