Jaar: 2009

Zo helemaal ultrageconcentreerd teksten tot de laatste letter nakijken: hier, nog een Blu-ray waar er Blu-ray™ Disc moet staan, dáár, nog een opsomming waar de hoofdletters verkeerd staan. En zo helemaal ultrageconcentreerd een grafisch ontwerp tot op de pixel nakijken: kijk, een kolom die één pixel minder breed is dan de kolom ernaast, of kijk,…

Toen ik zo ergens tussen vijftien en zestien was, had ik een goeie vriend, Jean-Pierre. Jean-Pierre was schrikwekkend intelligent en creatief, maar wat meer is: hij was ook beangstigend sociaal, én intimiderend gedisciplineerd in het studeren en werken. Van wat ik zie op het internet — het is misschien twintig jaar geleden dat we elkaar…

Het zal binnenkort vijf weken zijn, dat we fulltime aan een project werken. Interactieontwerp/informatie-architectuur, copywriting en grafisch design: allemaal tesamen op hetzelfde project en zeer kort op mekaar aan dezelfde inhoud werken. Agile was het niet écht (al deden we wel van scrum), maar waterfall was het al helemaal niet. We hebben pair, euh, wireframing gedaan,…

Euh, of zoiets. In alle geval: jazeker, ‘t was twee uur gaan en twee uur terug vandaag, en zeer zeker, ik heb láng niet zoveel geschreven vandaag als ik had willen schrijven. Maar in plaats van schrijven schrijven schrijven is het tekenen tekenen tekenen geworden, en dat geeft ook een fijn gevoel als het allemaal…

Dat kan zo gebeuren, soms. Dat het tot 19u04, tijdens het wachten op een voor de zoveelste keer vertraagde trein, nog allemaal koek en ei is, en dat het uitkijken is naar een lange nachtrust en morgen een hele dag aan één stuk door thuis schrijven, schrijven, schrijven. En dat het dan om 19u06 helemaal…

Ah ja. Die keer dat de domeinnamen in België vrijgegeven werden voor privéregistraties, dat moet, euh, in 2001 of 2002 of zo geweest zijn. Wij waren toen één van die bedrijven die domeinen konden registreren, en we hadden een waslijst van domeinen die we wilden hebben. Voor klanten en persoonlijk. Er was een hele resem…

Ik had een goed fototoestel waar ik content van was en waar ik veel en graag foto’s mee nam. Dat fototoestel is deze zomer gestolen geworden: ik had het, zoals bijna elke dag, mee naar mijn werk in Brussel. En toen gingen we rond de middag naar een vergadering in Gent, en ben ik niet…

Anna: papa, ik heb een zakje van Sinterklaas. Want Sinterklaas was op het voetbal. En Mamie heeft ons gebrengd. Jan (uit de verte terwijl hij zijn Lego-auto aan het maken is): gebrongen!

Shane zingt. THAT, zoals John H. zou zeggen, IS ALL.

Ambitie is mij totaal vreemd. Op één na: ik zou enorm graag iets gepubliceerd hebben. Dat ik niet in de nevelen der tijd voor altijd verdwenen zal zijn, als ik dood ben. ‘t Is mijn eigen stomme schuld dat het niet voor mij zal zijn, de academische wereld, en dat ik het welicht dus wel…

Zo wijs!