Belle de Jour is er sinds een tijd weer helemaal ingevlogen, en ik zal wel niet de enige zijn die er weer helemaal verliefd op wordt.

Ik bedoel maar:

For a long time, I’ve been a geek about, well, loads of things (the paintings of Van Dyck, for example). I’m also a dork by temperament and a nerd by trade. I also am mystified at geek being appropriated into coolness, hipness, and trendiness.
The prominence of the word geek in current parlance has me torn. On the one hand, it’s nice it’s no longer an insult. But on the other hand, as someone who has been uncool from approximately conception, it’s a head-scratcher. I don’t get hipsters and don’t especially want to.

om dan te vervolgen met negen geek-spotting tips, waarvan mijn hoofd bijna van mijn nek rolde van het instemmend knikken.

En dan staan er een hele reeks Men’s Guides to Women, en dan plots even tussendoor deze:

Recently I wrote a piece on oral sex during your period – the hows, the whys, and so on – for underground feminist humour ‘zine Adventures in Menstruating. You can check out their schtick, and get a copy, here.

Tee hee.

Vandaag las ik een rant aan het adres van de Britse feministes die haar, toen nog niemand wist wie ze was, voor vanalles en nog wat hebben uitgemaakt. Niet in het minst dat ze geen vrouw was, en alleen ontsproten uit de zieke geest van een perverse man.

Het geheel is fijne lectuur voor wie de hele historie een beetje gevolgd heeft. Het begint hiermee, en het gaat nog een tijdje op datzelfde elan door:

I genuinely do not get the third-wave bluestocking Professional Feminists in this country. Genuinely. Do. Not. I’ve tried to give a shit about maternity leave and who does the housework, and all I can come up with is, if your job doesn’t give you as much time off as you want, suck it up or get another job. If your partner doesn’t do the washing up, same. Why this need to publish endless tomes on the subject? It seems a pretty lame preoccupation when there are still eight countries in the world where a woman can legally be put to death for adultery.

Vandaag en gisteren heb ik thuis gewerkt, trouwens. Opgestaan en de kinderen hun boterhammen gemaakt, zoals anders, en dan weer in bed gekropen tot het uur dat ik normaal in Brussel zou zijn. En dan gewerkt tot het uur dat ik normaal zou werken in Brussel. Vandaag ben ik naar het oudercontact kunnen gaan bij Louis.

Op twee dagen tijd, afhankelijk van hoe het zit met het treinverkeer, ben ik een uur of acht langer thuis geweest dan anders.

Hoe verwoordde Mia Doornaert het? “Niet sekse, maar moederschap fnuikt loopbaan”.

Ha, ha, ha. Dat moest eigenlijk lezen “Niet sekse, maar loopbaan fnuikt ouderschap.”

Waarbij “loopbaan” niet staat voor “carrière”, maar wel voor “de verplichting fulltime te gaan werken of het is financieel niet haalbaar”.

De sociale dwang op moeders om deeltijds te gaan werken of thuis te blijven is een verspilling van talent en een sociaal onrecht, vindt Mia Doornaert.

Ik zou niet lieven doen dan kunnen deeltijds werken of thuis blijven. En alleen iemand die geen kinderen opgevoed heeft, kan dat een verspilling van talent vinden.