Er lag sinds een paar dagen een briefje van de Post aan de deur. Euh, van bhie-p-hoowst, dus.

“Wij hebben een zending voor u!” staat er als aanhef, mét uitroepteken. Postbode ABBAS ALI (mét hoofdletters) is op 6/9 afgekomen met een Taxipost Int’l (mét afkappingsteken, die “ernationa” was er duidelijk teveel aan), maar er was niemand thuis.

Het pakje, voor ene MICHEL WIJLSTEKE, ligt te wachten voor mij bij AKGUM ERDEM. Ik mag er om gaan op maandag, dinsdag, woensdag, vrijdag en zaterdag tussen 9u en 22u.

Tot 22u ‘s avonds! Zo’n luxe!

(Ik vermoéd dat het iets van uitbesteding zal zijn, en in dat geval: hoera, ‘t zal eens wat anders zijn dan tijdens de kantooruren naar het Stapelplein te moeten trekken.)

(Het zou natuurlijk ook een scam kunnen zijn: als er in de gazet staat dat ik vermist ben morgen, dan weet ge waar het aan ligt.) (Al zal ik de laatste lach hebben, haha, al mijn organen en zo zijn toch al al kapot, ze zijn nog juist goed om in een Chinees restaurant een fond van te trekken.)

(En ik weet trouwens hoegenaamd niet wat het zou kunnen zijn, dat ik besteld heb.) (Of nee, wacht, misschien is het mijn verjaardagscadeau van mijn moeder en mijn broer wel: een variabel neutraal density filter!)