Allez jong, er zijn dingen waar ik met mijn hoofd niet bij kan.

We zijn vanavond naar de Muppets gaan kijken. Zo een goeie film! En zo een kleine zaal, en zo weinig volk!

Snel, zie dat ze de film –god verhoede!– niet meer zouden spelen: bestel u kaarten, en ga kijken!

Ik ben opgegroeid op de Muppets, natuurlijk, zoals iedereen van mijn generatie.

De eerste keer dat ik de Muppet Show zag, was bij mijn grootouders in bed, op het klein televisietje in de slaapkamer. Ik dénk dat ik een jaar of zeven of acht moet geweest zijn, en geloof het of niet, maar het was ook de aflevering waar Mah na mah na in zat.

Ik was direkt verkocht, en sindsdien altijd verkocht gebleven.

Uiteraard dat ik er de helft niet van begreep, maar Gonzo en de Zweedse chef met zijn kippen, en de chaos tijdens Pigs in Space, en de klappen die Miss Piggy uitdeelde, en de chaos in het algemeen: machtig, vond ik.

Jaren en jaren later werd de Muppet Show heruitgezonden (op VT4, dacht ik, toen ze nog gingen voor de meerwaarde), en dan werd ik helemaal opnieuw fan. Nog altijd van de chaos (en tegen dan zag ik er meer dan veel Marx Brothers in), en van het absurde — de stomme lollen van Fozzie’s standup en op Veterinarian’s Hospital en Pigs in Space: prijsloos!

Ik heb wat afgehaakt voor Muppets Tonight, de revival in 1996: Clifford was absoluut mijn ding niet.

De filmpjes op Youtube de laatste jaren vond ik dan wel weer goed, maar een film? In 2012? Zou dat pakken, poppen op het scherm?

Yup! Het pakt.

Geen mens die er wakker van ligt dat van twee broers er één een Muppet is die niet groter dan een meter wordt en een andere een gewone mens, geen mens die raar opkijkt als er plots in zang uitgebroken wordt of in een dansroutine waar de hele stad in meedoet.

We zijn met de vier kinderen gaan kijken, en ze hebben er allemaal van genoten. En wij met twee ook. ’t Is ontroerend, ’t is grappig, ’t loopt op een zeer vreemde lijn tussen regelmatig de vierde muur doorbreken (“het zal hier nog een korte film worden op die manier”, dat soort dingen) en tussen emotie en tussen vaudeville en slapstick.

Wijs.