Hoera! Ik heb een smartphone app gemaakt!

Allez ja, ’t is te zeggen: het ziet er uit gelijk een app. Eigenlijk is het een mobile web app die doet alsof het een app is.

’t Is te zeggen, eigenlijk is het gewoon html met javascript dat doet alsof het een web app is.

Nu ja, als ik eerlijk ben: ’t is in elkaar gebokst javascript met half-onthouden dingen van, euh, vijftien? jaar geleden toen ik dat nog écht deed. Ge kunt peizen hoe proper het is — MVC? MVVM? ’t Een of ’t ander fancy framework? Nah, gewoon jquery voor het gemak, en voor de rest een opeenvolging van if then en vuile functies die globale variabelen beprutsen. Bij gebrek aan goesting in (en, eerlijk gezegd, nood aan) beter.

Maar hey! Het werkt! En het doet wat het moet doen! Spreken met allerlei API endpoints,  en dingen uit en in databases sleuren. Zonder veel fouten, voor zover ik dat kan inschatten (en ik ben een professionele kapotmakerder, dus dat wil wat zeggen).

Het was misschien wel de bedoeling dat het ging aan een professionele mens gegeven worden, en dan zou het zonder de minste twijfel vele keren beter gebouwd geweest zijn.

Maar: dan zou ik ook helemaal afhangen van iemand anders, en zou ik mij lastig gemaakt hebben omdat er ergens een komma verkeerd staat, of een pixel niet naar mijn goesting, of — veel erger — een workflow in het echt niet doet wat ik dacht dat hij ging doen toen ik hem op (virtueel) papier tekende.

En dan zou ik moeten uitleggen, en hopen dat het goed genoeg uitgelegd is, en dan zou ik moeten wachten tot het opgelost is, om dan misschien meteen te zien dat er toch nog ergens een punt onbreekt of dat de witruimte toch nog een béééétje meer of minder zou mogen zijn, en dan zou ik elke dag twintig keer gaan kijken zijn op Slack en op Github en op mail of er iets van nieuws was en dan zou ik ZOT geworden zijn.

’t Is niet dat ik een controlefreak ben of zo, maar ik heb het toch graag naar mijn goesting, ja.