Twee van de kinders zijn helemaal uit Gent naar Brussel geraakt. Zonder volwassenen erbij, met de trein en de metro tot in Sint-Joost-ten-Node.
Ik denk dat ik in Amerika al in de gevangenis zat en mijn kinderen afgepakt waren. 🙂
Tales of Drudgery & Boredom.
Reacties
Eén reactie op “Niet echt helicopterouders”
Nog altijd supercontent dat mijn ouders me vanaf mijn 16de zowat overal naartoe lieten gaan op mijn eentje. Ik denk wel dat ik mede daardoor niet eens aan een rijbewijs begonnen ben en ook geen smartphone en gps nodig heb en, zij het met enige schroom, mensen durf aan te spreken als ik de weg niet vind – ik ben niets anders gewend.