Ik ben zelfs niet meer kwaad. Ik ben gewoon verdrietig.

De vierde aflevering net bekeken, en ik ben leeg. Ik heb niet genoeg woorden om uit te drukken hoe belachelijk rampologisch stom het weer was.

Personages teleporteren weer van het ene eind van de wereld naar het andere, en dat is zelfs nog het minst irritante deze week.

Er is maar één ding goed aan de laatste pakweg drie of vier seizoenen van Game of Thrones: dat ik nog meer dan anders uit kijk naar de boeken.

Dit is zó abysmaal slecht. Maar echt.

Maar écht.