Nu kan ik weer op de fiets rijden, en ben ik hem een tijd kwijt. Jongste zoon is er een tijd mee naar zijn werk gereden, en dat heeft zijn sporen nagelaten: kapot achterlicht, een kap in de verf, stukken metaal die verbogen zijn. De laatste druppel was dat ik hem vroeg om de banden wat op te pompen, en dat hij er dan niet in slaagde om de achterband opgepompt te krijgen.

Niet dat hij plat stond, maar helemaal opgeblazen was hij ook niet — maar bij het opblazen moet er iets gebeurd zijn met het ventiel waardoor de band niet meer luchtdicht is of zo.

Dus dan maar naar de velomaker, met de vraag om alle problemen op te lossen, en ook meteen eens een groot onderhoud te doen. En het stuur hoger te zetten, want dat stoort mij al sinds het begin.

Dat wil zeggen: voorlopig weer aan huis gekluisterd.