Tss. Veronique De Cock heeft ervoor gezorgd dat ik vandaag met voorsprong het meest gelezen weblog op Salon was:

	Site		Hits
1.	Michel Vuijlsteke’s Weblog		872
2.	Scott Rosenberg’s Links & Comment		497
3.	the reverse cowgirl’s blog		275
4.	filchyboy		181
5.	Pornographer’s Picks		146

Ah ja, voor die honderden mensen die volgens de referrers hier terechtgekomen zijn omdat ze foto’s van Veronique De Cock zonder kleren zochten, enfin, naakt op uitzondering van een onderbroek zochten. Ik heb geen zin om miserie te krijgen met advokaten, dus zal ik mij beperken tot linken naar deze site, waar de foto’s van Veronique’s borsten zonder bikini te zien zijn.

Volgens mijn bescheiden mening ziet alles er redelijk echt uit.

En daarnet nog even Veronique De Cock gezien bij het organiseren van Miss Antwerpen. Miljaar, ze zag er weer fantastisch uit.

Gisterenavond op het feest zaten we naast twee zó schone koppels: Gianni en Martin, twee zwitsers, en begod Dennis en Jan. En dat Dennis op tien jaar geen haar veranderd is. En dat Martin gestampt en gescheten Ralph Fiennes was, maar dan nog knapper.

Ik zou een goeie homo zijn denk ik. Alleen dat ik niet op mannen val.

Een weekend in Amsterdam, ’t is wel wat.

We zijn gisteren toegekomen, dankzij Mapblast zonder noemenswaardige problemen tot in hotel Chariot (dat in Hol Van Pluto, Nederland, blijkt te liggen) geraakt. Die mannen hebben blijkbaar veel japanse klanten, want er lagen Holland-arrangementen van JAL, en japanse kranten aan de ontbijttafel, en zelfs japanse zenders op de televisie. Tja, zoals Hotel Flandria zeker, dat zegt een beduidend percentage van zijn klanten via Internet binnen te krijgen?

En wat doet een mens tijdens zo’n weekend in Amsterdam? Gisteren naar Jan en Carine, die geen zier veranderd zijn. En dan naar het hotel, uitslapen, uitgebreid ontbijten, naar de stad (in ons geval het hart van pittoresk Almere, all of één straat lang), in de stad een haarborstel en een pak rennies in het lokale Kuidvat (“een pakje blauwe rennies alstublieft” — tien seconden stilte, dan traag en luid: “do you want… this one?”), een paar laarzen voor Sandra en een kleine honderd euro boeken gekocht.

En dan terug naar de hotelkamer, terug in bed en slapen tot Perry Mason begon. En dan Perry Mason uitkijken en dus nu vertrekken naar het feest van Jan en Carine.

Oja, een laatste iets: Windows Media Player 9 is serieus goed. Nu nog een gebruiksvriendelijker interface op de real-time lyrics en er is geen reden om ooit nog iets anders te gebruiken.

Kak.

<zelfbeklag>

En ik heb pijn aan mijn rug: de stoel hier op ’t werk, en ’t is er al een die ik zelf gekocht heb verdomme, is zo oud en versleten dat er constant een ijzeren staaf in mijn rug pookt.

En ik begin weer een tipoog te krijgen. Zucht. Ik begin hier allemaal te oud voor te worden.

En ik heb hoofdpijn, het zuur, pijn aan mijn voeten, pijn aan mijn vingers, mijn computer is te traag, de cola is op, ik heb Sandra en Zelie en Louis weer eens een dag niet gezien, en het steekt mij allemaal een beetje tegen.

</zelfbeklag>

Het kan natuurlijk ook de vermoeidheid zijn die spreekt. Of ik ben aan het col turkey gaan van de aspartaam. Of de frieten die Free een uur of negen geleden gekocht heeft, beginnen op te rispen. Of ik begin honger te krijgen.

Of ik moet eigenlijk in de zetel gaan rusten en proberen mij in te houden en niet beginnen lezen. En stoppen met schrijven.

Drie dagen na elkaar weinig of niets slapen is een beetje teveel van het goeie.

Ik van ongeveer omver van de vermoeidheid. En morgen is er heel de dag vergadering, aanzetten om 7u30 no less. En dan in Brugge tot na de middag, terug in Gent voor briefing systeembeheer met Rex en Gerwin, en dan om 15u30 ten laatste vertrekken naar Jan en Carine.

En dan de hele avond daar feesten. Dat wordt lachen.

Eigenlijk, ik ben vergeten waar dat hotel as in Amstelveen. Oh well. Ik ga mij wat in de zetel liggen, en dan straks de bus naar huis pakken en van verse kleren en dingen doen.

Argl. De slaap komt opzetten, en ik kan er bijna niet aan weerstaan…

De nacht is ingezet: Stijn en Free zijn naar huis, en ik heb nog templates te doen tegen morgen. Ik heb geen idee hoeveel ik er af krijg, maar ik hoop toch een aantal schone te hebben.

Het begint echt op zijn einde te geraken, Multivers Web Solutions.

Oef. ’t Werd tijd dat we hier eens iets enorm groots volledig goed en klaar en werkend en bij de klanten kregen.

Ik heb echt geen tijd om mij bezig te houden met die mail-to-weblog in orde te maken.

Dus een tijdje enkel in Radio posten, niets aan te doen.

Het was dat ik vergeten was de mailserver goed te zetten op mvuijlst1 zodat hij probeerde vanuit corpu4agr naar pandora te sturen. En dat lukte niet.

Ondertussen: vmware aan de praat gekregen (windows 98 op DOS 6.22 op vmware op windows XP, machtig zicht).

En templates brunselen. Bah.

Pff, stomme mail-to-weblog werkt weer niet meer. Ik vraag mij af wat het deze keer is.

En gelijk heeft ze. ’t Is een schande, zo inbreuk maken op de privacy van de mensen.

Veronique de Kock dient klacht in
De naaktfotos van Veronique de Kock die eergisteren op het internet opdoken, zijn bij de ex-Miss België in het verkeerde keelgat geschoten. Ze dient klacht in tegen onbekenden.
De bewuste fotos werden in Saint Tropez genomen, waar de Kock op vakantie was. Ze wist vrijwel onmiddellijk na verschijnen van de fotos af, en diende meteen klacht tegen onbekenden in bij de Computer Crime Unit. Dat is de federale internetpolitie.

Als de bewuste fotograaf wordt gevonden mag die volgens de VT4-omroepster een fikse boete betalen. “Ik ga al jaren in Saint-Tropez op vakantie, en loop daar meestal in monokini rond. Ik heb altijd gedacht dat ik daar veilig was voor dit soort van fotografen”, wist Veronique in Gazet van Antwerpen van vandaag.

Wahey! De foto’s van Véronique De Cock gevonden!