Oei, een aardig moment daarjuist. Zelie: "Moet ik eens een gebedje zeggen?" Ik: "Eum, ja, doe maar." Waarna zij op haar knieën in de zetel gaat zitten, de handjes vouwt, en een onzevader doet. Afsluitende met een kruisteken. En ze zit nu al een minuut of vijf haar onzevader te frazelen in de zetel. Vreemd. …