Een Nikon kopen

Ik stapte de FNAC binnen met mijn vestzak vol euros. Eerst de verplichte ronde langs de DVD’s, over de computerboeken, langs de kabels, naar de muizen, via de complete systemen naar de iPods en de harddisken en cd/dvd-spelers, de spelletjes, de consoles, de serieuze software, de rekenmachines tot aan de PDA’s en GSMS; en dan recht naar beneden en naar rechts de fotografie in.

Even kijken of er nog een model in de vitrine stond, jawel, en dan naar de toog. Dat ik graag een Nikon D70 wou kopen. De kit. Met de 18-70. De meneer achter de toog keek even op zijn computer, jawel ze zijn nog in voorraad, maar “we hebben juist een nieuw systeem geïnstalleerd en de stock op de computer klopt niet met de stock in ‘t magazijn”.

Telefoontje naar het magazijn: helaas. Geen kit meer op voorraad. Ik probeer nog even of ze mij geen body en een eventueel betere lens kunnen aanraden, maar de man verzekert me dat de 18-70 die erbij zit echt wel de beste all-purpose lens is voor iemand die nog geen lenzen staan heeft.

Of ik kan bestellen? Uiteraard!

Maar zó vanzelfsprekend blijkt het niet te zijn: op het hele verdiep had nog niemand een bestelling geplaatst met het nieuwe systeem. Volgens de computer genoeg waren er nog acht op voorraad, dus was het volgens de computer niet nodig om een bestelling te plaatsen, en dus was er nergens een knop “bestellen”. Zoeken, duwen, trekken: niets. Ik suggereer om er tien te bestellen, en er dan negen te on-bestellen eens de computer voor de zot is gehouden.

No go: het systeem vraagt iets in de zin van “order forceren?” en weigert dan een bestelling te maken. Gelukkig was één van de programmeurs nog aanwezig, en ten einde raad hebben die mens dan maar laten komen. Uitleg. “Ah neen, bestelling, dat gebeurt niet meer op die manier,” een vreemde operatie met negatieve cijfers en veel handengezwaai, en de bestelling was geplaatst.

Jolijt! Of neen! Toch niet!

De volgende stap was dat ik met mijn ondertekend papiertje van de bestelling naar de kassa moest om een voorschot te betalen. Groot probleem. De kassa had ook nieuwe software gekregen, en die weigerde mijn 200 euro in ontvangst te nemen. Ze twijfelde tussen “klant moet nog 1200 euro betalen” en “FNAC moet aan klant 200 euro terugbetalen”. Het concept “voorschot” was haar blijkbaar niet bekend.

Ondertussen was een oudere dame al een goeie vijftien minuten achter mijn rug aan het mopperen (“ça fait près de vingt minutes qu’on attend ce type, grmlbmrblrmbl”), die werd altijd maar nerveuzer omdat ze dringend ergens moest zijn.

Ook ondertussen was een oudere meneer uitgebriede instructies aan het vragen voor zijn nieuwe point-and-shoot. Hilarisch:

– en dat “kaartje” van het “geheugen”, gaat dat dan in het toestel?
– ja meneer
– en hoe gaat dat daarin?
– het kan er maar op één manier in meneer, u zal dat wel zien
– jamaar kunt ge dat eens tonen hoe dat dat gaat?
– zal ik uw toestel dan uitpakken? het staat wel duidelijk in de handleiding hoor
– jaja, pak het toestel maar uit want ik weet niet hoe dat gaat
[vijf minuten en een berg documentatie, plastiek en kabeltjes later]
– zó meneer, zo steekt u de memory stick in de camera
– ah ok, bedankt, ge moogt het weer inpakken
[vijf minuten en ongetwijfeld veel binnensmonds gevloek later, alles weer in de doos gewurmd]
– zo meneer, u bent er helemaal klaar voor—alleen de nog de batterijtjes opladen en in de camera steken en u kan eraan beginnen
– ah ja? kunt g’eens tonen hoe die batterijen erin moeten?

Alla. Na één of andere voodoo-operatie, die de man aan de kassa ongetwijfeld niet meer gereproduceerd krijgt, was het alsnog in orde, kon ik op een papiertje mijn telefoonnummer en adres schrijven (het nieuwe systeem kent dat nog niet meneer) en kon ik met mijn papier naar huis. Nét op tijd dat de franstalige dame achter mij niet ontplofte.

Snel naar boven gegaan, nieuwe Pratchett gaan kopen en nieuwe Stephenson, en dan snel naar de kassa beneden.

Waar ze, juist, ook een nieuw systeem hadden natuurlijk, en waar het niet zo evident meer was om een factuur te maken. Want ik moest een factuurkaart hebben, en mijn lidkaart (geldig tot 20/6/2005, staat erop) was niet meer geldig, en had ik dan niet gezien dat er mij een nieuwe kaart was opgestuurd met een magneetstrip in plaats van een chip?

Neen, ik had dat niet gezien. Ik heb dan maar nog een papiertje ingevuld, en ze zullen me de factuur van twee hardcovers per post opsturen. En ik moet thuis nog eens zoeken naar mijn nieuw kaartje. En dan naar de balie gaan, en dan komt alles wel in orde. Want het nieuwe systeem, daar is alles in voorzien.

De techniek staat voor niets.