Bij mijn grootouders was er De Gentenaar (vóór hij een kloon van Het Laatste Nieuws was, maar nog écht aan Gent gebonden). Bij mijn ouders was er Vooruit (en later De Morgen).

En toch: ik denk dat ik bij de eerste lichting betalende klanten van De Standaard was. De site is allerminst flashy en het lettertype ziet er in Firefox vervelend klein uit, maar: dat maakt allemaal niet uit, want: De Standaard zit stevig op de clue train.

Ze waren voor zover ik weet de eerste krant met een echte website, ze hebben een handige dagelijkse mail met de hele krant erin en een uitstekende mail-alert-service, sinds anderhalf jaar staat de volledige krant on-line en is er een zoekbaar archief, ze waren de eerste (enige?) met een in-house-weblog, en nu zijn ze de eerste met een doordacht aanbod voor mensen met een weblog.

Partners (in piloot een tiental, waaronder mezelf, joechei!) kunnen vanop hun weblog linken naar alle artikels in het hele archief, betalend of niet. Alleen als de link vanop de partner-pagina gevolgd wordt, komt de bezoeker erop—de link knippen en plakken of vanop een andere website bezoeken, geeft onverbiddellijk het loginscherm.

Dit is een bijzonder goed idee. Het maakt dingen als dit mogelijk:

De Standaard is niet te spreken over het laatste boek van Hugo De Ridder. Ze vinden Het Geknakte Riet, het vervolg op Mont Ducal, “een ongeloofwaardige politieke roman, doorspekt met wat analyses over CD&V”.

Normaal gezien zou deze link onbruikbaar geworden zijn morgen, maar nu blijft hij ad vitam eternam geldig.

Wahey!

update:

• Ik zou bovenaan de gelinkte pagina een boodschapje zetten om duideijk te maken dat de pagina uit het archief van De Standaard komt, en meteen aan de bezoeker de optie geven om te subscriben, én aan andere weblogmensen de kans geven om zichzelf als partner aan te melden
• Op dit ogenblik ga je gewoon naar de homepagina als de referrer niet juist is. Ik zou naar het loginscherm laten gaan, misschien zelfs met een heel klein stukje van het artikel in kwestie. En “verder lezen? abonnement alhier…” zoals bij Salon.