Suck on this, IFPI: Bruno toont waar de nieuwe Tori Amos te downloaden is.
Word ik nu vervold om de eerste link naar Bruno? Of de link naar de open dir zelf? Of word ik vervolgd als ik zeg dat men op usenet ook wel eens mp3-files kan downloaden, bijvoorbeeld in alt.binaries.sounds.mp3.complete_cd?
Of volstaat het om te zeggen dat als men bij Google bijvoorbeeld “index of Name Last modified Size Description mp3” ingeeft, men dan een hele lijst open directories krijgt waar mp3s te downloaden zijn? Zoals bijvoorbeeld deze zeer goede Night at the Opera van The Kleptones, die echt wel redelijk fantastisch zijn?
Pff, get with the times, mensen.
Waarom niet meteen Google een proces aandoen? Tijd, me dunkt, voor een gezonde dosis I’m Spartacus! No, I’m Spartacus! I’m Spartacaus! Me! Me, I’m Spartacus! — iedereen linken naar open dirs!
Doén!
Reacties
9 reacties op “Kijk kijk”
Zal’t gaan ja? Ik nagel jullie allemaal aan het kruis!
Nee, *ik* ben Marcel Heymans!
Het zal nogal een kruis moeten zijn.
Wil de echte Marcel Heymans dan nu opstaan..
Ik betwijfel dat die hier al langsgeweest is 🙂
er zou een nationale link dag moeten komen waarop alle blogs een hele hoop links posten! Linkdag! Revolutie! Protest! Leuven Vlaams!
Waarom niet. Als we dat spartacus-idee nu eens zou toepassen (links all over the place), en dan ergens een trackback waar ze allemaal kunnen gebundeld worden? (Al maken we het dan onze Marcel wel heel gemakkelijk.)
Toon mij je links, en ik vertel wie je bent
Blijft er nog de fond van de zaak: ben je verantwoordelijk voor de inhoud van de websites waar je naar linkt?
[…] Er is de laatste dagen precies nogal wat te doen rond de waarschuwingen van het IFPI aan sites/blogs die linken naar illegale MP3’s. De ene blogger haalt snel de ‘verboden’ links weg, de andere gaat er dan ostentatief en uitdagend enkele plaatsen. De overheersende sfeer heeft iets van “wij tegen de boze, domme en conservatieve platenindustrie.” De waarschuwing van het IFPI is inderdaad meer een achterhoedegevecht, maar het lijkt mij een beetje te makkelijk de muziekindustrie conservatisme te verwijten. Bij mijn weten is dit de eerste industrie die geconfronteerd wordt met het huizenhoge probleem dat een product, waarin geïnvesteerd is, quasi kostenloos kan gecopieerd en verspreid worden, en waarbij de kwaliteit van de kopie (behalve voor de zeer kritische luisteraar) niet moet onderdoen voor het origineel. “Bevrijd de muziek” lijkt mij niet meteen een zinvolle oplossing op lange termijn. En ’t is niet omdat je muziek online gaat verkopen dat die dan achteraf niet opnieuw kan gecopieerd en verspreid worden. Ben benieuwd hoe dit verder gaat evolueren, en wie hier een voor alle partijen bevredigende oplossing vindt… […]