Ik ben in de loop van vorige week tegengehouden door de politie. Klem gereden op de brug aan de Dampoort: redelijk ongelijke strijd, een BMW-motocylette tegen Sandra’s fiets.
‘t Was een echte politiemens, zo van het soort dat regelmatig op bijscholingscursus sarcasme gaat. Zijn eerste opmerking was een soort rethorisch-achtige vraag:
– Ah meneer, ge weet zeker van niets zeker?
– Hoezo?
Ondertussen zag ik mijn trein toekomen op het perron van het station.
– Ah ja meneer, voor u gelden de verkeersregels niet zeker?
– Hoe bedoelt u?
– Ah meneer weet van niets? Gij zijt gehaast zeker?
– Eum, ja, mijn trein komt juist toe…
Nog nét heb ik mij kunnen inhouden om zelf een grapje te placeren, genre “ik reed toch niet te rap hé meneer den agent?”.
– Haja, ‘t openbaar vervoer. Dat is een gemak hé meneer den trein pakken? Niet zoveel verkeerslichten op den trein hé?
Ondertussen maakte de trein aanstalten om te vertrekken, en ik had het—eerlijk waar—niet door: er staat een verkeerslicht waar de Schoolkaai op de Dampoort uitkomt. Blijkbaar staat het er nog maar twee weken, en het moet zijn dat het het meestal vastgeroest staat op oranje pinklicht, want ik had er nog nooit last van gehad.
Tot woensdag dus, toen het licht niet alleen op rood gesprongen moet zijn, maar (vooral) toen er een zwaantje stond aan te schuiven voor het rood licht.
Die mens heeft me lang genoeg vastgehouden tot de trein weg was, en me dan met een waarschuwing en een boze blik laten verdergaan.
Reacties
17 reacties op “Politie”
Levensgevaarlijk, zeg ik u. Ik heb daar vorige week bijna een auto in mijn gat gekregen omdat ik net op tijd stopte voor het rood.
Een rood licht midden op een rond punt. Hoe komen ze erbij?
Typisch mannelijk.
Een man ziet, onderkent in en politie- agent ” het gezag”, de strepen en sterren, het hogere gezag.
Hoe reageert een vrouw t o v dit soort display? Iets in de zin van : het gaat hier om een sukkelaar, toevallig vermomd als agent.
i am worried. i am
Please say something
Ach ik maak me hopenlijk alweer zorgen om niets
Ach ik maak me hopenlijk alweer zorgen om niets
Ik maak me wél zorgen. Michek , is alles goed met je?
Of ben je het allemaal ff kes beu ?
5 juli, sorry, niet gezien. Please erase all voorgaande.
Een stalker! Een stalker!
Ik word gestalkt!
Gelukzak.
Een boze blik en een gemiste trein.
Mij heeft dat grapje vorig jaar 185 euro gekost!
Een verstopt verkeerslicht op het einde van de Meir…
Direct proceske gemaakt, 175euro’s te betalen binnen de 8 werkdagen (of zoiets). Natuurlijk einde academiejaar en dus alle centen verkwist. Uitstel van betaling gevraagd en niet gekregen: 10 euro extra gerechtskosten!
Nonel Maurice van de Paulice: ge zijt genen toffe!
Ben wel zeker dat je gestalkt wordt. De genaamde Huug werd dit weekend opgemerkt in de tuin van je ouders, urinerend in de rozenstruiken. Hèèl toevallig allemaal.
Maar meneer Huug weet zeker van niets ?
Nu weet ge ook ineens waarom er geen beestjes meer in de rozenstruiken zitten…
Ben dinsdag ook tegengehouden in Brugge: door het rood voetgangerslicht gereden (jaja, bewust: geen auto in de verste verte te zien), over het zebrapad, op de fiets, en er kwam natuurlijk een agent (ook op fiets) tevoorschijn uit de struiken (allé, het fietspad dat tussen de struiken loopt).
“Mevrouw, ge weet toch dat ge een grove overtreding begaan hebt? Door het rood licht? Dat kost u 150 €. Én op de fiets over het zebrapad. Dat is een lichte overtreding. Dat kost u 50 €. Geef mij nu eens één goede reden waarom ge dat gedaan hebt?…” etc, etc.
Het is er die gasten eigenlijk gewoon om te doen om zoveel mogelijk tegenspraak te krijgen zodat ze er nog een boete voor smaad bij kunnen doen.
Zoals gisteren met Michel geredeneerd: ze móeten toch een cursus sarcasme krijgen in hun opleiding, gezien al hun opmerkingen identiek zijn over gans Vlaanderen (en hoogstwaarschijnlijk doen ze in Wallonië dezelfde opmerkingen, vertaald in het Frans).
Enfin, ik ga mijn boete thuis gestuurd krijgen, dus nog wat uitstel van executie (betaling).
“If you can’t catch criminals, criminalise the people you can catch.”
(vandaag gepikt op Slashdot)
borrelt steevast het verlangen op om mijn tekst stiekem op te fleuren met allerlei tierlantijntjes en spreektaal en al. Faut le faire. Maar in een academisch taal- en letterkundig milieu wordt dat niet zo geapprecieerd,meneer. Neen, wij moeten doen van algemeen Nederlands en van moeilijk gaat ook. Universiteit, quoi. Misschien interessante materie voor een scriptie, ooit. “Waarom we niet schrijven wat we zeggen en andersom.” Het leven zou veel aangenamer zijn,
Kan een kind van zes ook een boete krijgen voor het rijden op een zebrapad?