Naar aanleiding van.

Oliereserves op binnen 40 jaar. Mja. In 1972 zeiden ze dat we tegen 1990 geen olie meer zouden hebben. Nu weten we meer dan toen dus zijn de voorspellingen ongetwijfeld accuraten. Ik ben ervan overtuigd dat het misschien wel zo is dat we zonder olie vallen, maar ik ben er even overtuigd van dat we wel iets anders zullen vinden.

We worden cyborgs. Ja, en dan? Wat is een cyborg eigenlijk? Iemand met een titanium stuk ruggengraat, zoals ik? Iemand met een cochleaire implant? Een nieuwe heup? Een artificiële hand die met gedachten gestuurd wordt? En hoe kan dat tot ethische problemen leiden?

Cloning zal een feit zijn. Ik durf dat te betwijfelen, in de zin van “mensen die een kopie van zichzelf laten maken”. Ik kijk er wél naar uit dat men met kloneringstechnieken allerlei onderdelen — longen, harten, huid, netvliezen — kan bijmaken.

Reclame voor kinderen. Tussen dit en vijf jaar zou de reclame niet meer op de tiener of de volwassene toegespitst zijn, maar op het kind zelf. O goed, dan hoe ik me geen zorgen te maken over de afgelopen vijf jaar. Die eindeloze sinterklaasfolders en Studio 100 en Barbie en Disney-dingen waren helemaal niet op al onze kinderen rechtstreeks gericht maar op ons! 🙂

Niet óf er een clash tussen moslims en het westen komt, maar wanneer. Eum, Reconquista, iemand? Mohács (1526 en 1687)? Ik zit er niet mee in. De wereld wordt kleiner en kleiner, we leren elkaar alsmaar beter kennen, en we worden alsmaar beter opgevoed. Er komt een punt dat de wereld zó klein is, we elkaar zó goed kennen, en dat we zó weinig de wol over onze ogen getrokken kunnen worden, dat het niet meer te bevatten is dat we elkaar nog met wapens bevechten.

Internet is een macht voor goed en kwaad. Mja. Er is wel degelijk een paradigm shift aan de gang van een grootteorde zoals die sinds het begin van de geschiedenis nog niet is gebeurd. Daar geloof ik echt in. Maar uiteindelijk zal het allemaal een geval zijn van plus ça change, plus ça reste la même chose. Mensen zijn mensen, en het duurt langer dan een paar duizend jaar om mentaliteiten te veranderen. En over het algemeen: het komt wel goed.

Journalismetiek verandert. Ja, ongetwijfeld. Iedereen kan een journalist zijn. De drempel is veel lager. Wat wil zeggen dat er meer journalisten zullen zijn, en dus meer goeie journalisten. Iemand kan op dit ogenblik iets meemaken in Belfast, en zonder enig budget zijn verhaal op 24 uur tijd aan de hele wereld kond gemaakt hebben. Dat kan alleen ten goede zijn.

Computers gaan nadenken. Uh huh. We zijn er nog làng niet. Levende computers, of beter, levende machines, daar zijn we bijna. Alice en chatbots zijn uiteindelijk maar licht meer gesofisticeerde versies van ELIZA uit de jaren 60—en dat is zó eenvoudig te maken dat ongetwijfeld iedereen die ooit geprogrammeerd heeft, er wel al eens een gemaakt heeft. Weak AI.
Computers gaan inderdaad wellicht onvermijdelijk ooit eens echt gaan nadenken, met bewustzijn en zo—strong AI. En dat we er zullen geraken langs een aantal verschillende kanten: emergent gedrag en complexiteit aan de ene en pakweg hybridisatie en amplificatie en modellering van mensen aan een andere kant.

Maar ook daar maak ik me trouwens geen zorgen: het is niet alsof intelligente computers onvermijdelijk gaan besluiten de mensheid te elimineren. Er zijn àl die andere interessante mogelijkheden: dat we onszelf zullen kunnen downloaden in computers bijvoorbeeld. Dat we de grote problemen in de wereld op kunnen lossen. Dat we voor onszelf tijd kunnen maken om met de interessante dingen bezig te zijn: leven, en muziek, en kunst, en alles. En dat we dat met z’n allen doen over de hele wereld.

Tegen dan zijn we wel een paar jaar later dan veertig jaar, denk ik zo.