Stokjestijd. Toegeworpen van bij Michael van 7seconden. En verdergeworpen, omdat ik een curieuzeneuzemosterdpot ben, naar Bruno, Hugues, en i.

Waar was ik…

…één jaar geleden?

Op maandag 18 april 2005 was ik uitzonderlijk relatief vroeg thuis. Ik heb met Louis en Zelie in onze tuin, of beter: op onze koer, gespeeld.

 

Het was toen relatief goed weer—veel warmer dan nu—en Louis was met de schildpad an het spelen op het gras. ‘t Is ongelooflijk hoe er op één jaar zoveel kan veranderen: Zelie kon toen geeneens lezen.

Op het werk was ik de hele dag op zoek geweest naar een firma om samen een deel van een offerte te schrijven voor een project voor DG Press (toen nog DG Comm), en was die morgen een team van één van de firma’s die ik op het oog had, op bezoek geweest met drie man en een presentatie.

Ook op het werk die dag: foto’s genomen van de mensen van de bibliotheek, en samen met mijn onmiddellijke baas een vergadering voorbereid (“1: define all stakeholders and types of projects 2: outline project and rough timeline 3: budget to be divided amongst stakeholders”).

Buiten het werk (ik was toen ook nog deeltijds zelfstandig) ‘s avonds: het gunningsverslag (puntenverdeling en motivaties) nagekeken voor een project waarvoor ik de offerteaanvraag geschreven had en de jurering mee gedaan had.

Op het internet: Dominiek was er nog eens mee gestopt. 🙂

In de wereld was het de dag vóór we wisten wie de nieuwe paus zou worden.

En op televisie was het snooker (zoals nu trouwens), en heb ik de nacht praktisch doorgegeken. Zo was ik de dag trouwens ook begonnen: Steve Davis in the Crucible in de vroege uurtjes.

*
*    *

…vijf jaar geleden

Was Louis vijf dagen oud.

Geboren vrijdag de dertiende, ik was die ene dag niet op het werk, dan zaterdag en zondag was het uiteraard weekend, maandag en dinsdag had ik nog vaderschapsverlof, en daarmee zaten mijn drie dagen erop. Waardoor ik woensdag 18 april 2001 dus weer op het werk present mocht geven.

Ik was toen algemeen directeur van Netpoint NV en we waren zwaar op zoek naar een commercieel directeur omdat ik het wel technisch zag zitten, maar ook dat ik na een jaar al redelijk duidelijk in ‘t snotje had dat ik hoegenaamd niet voor de commercie in de wieg gelegd was. …en precies vijf jaar geleden, op woensdag de 18de, zat ik dus in een vergadering samen met de grote baas van de groep waartoe ons bedrijf toen behoorde, het businessplan voor 2001 voor te stellen aan twee mensen van Deloitte & Touche. Er was namelijk besloten om naar een headhunterbureau te gaan om een commerciële directeur te zoeken.

Enfin, dat is dus redelijk slecht afgelopen. Màànden en (toen nog) driekwart miljoen of zo frank later hadden we uiteindelijk een commerciële mens, maar die heeft een paar maand gekregen om zich te bewijzen, en toen moest hij al met resultaten afkomen voor het management. Zeven maand nadat hij aangenomen was, lag hij alweer buiten. Onverrichterzake voor ons.

We hebben het dan nog een aantal jaar kunnen rekken, maar bon. De toon was gezet.

…maar dus die 18de april was het nog allemaal redelijk rooskleurig. ‘s Morgens voor de zoveelste keer dezelfde presentatie van onze businessplan, iets later de zoveelste keer de presentatie van ons plan voor een e-commercemodule bij het vlaggenschipproduct van de groep—Multivers:

(en ja, dat was een officiële presentatie voor de baas van de groep, en ja de titel van de presentatie was “Van Multivers”) 🙂

In de namiddag heb ik dan verder geprutst aan een nieuw logo voor Netpoint. Het idee en eerste ontwerp kwam van Koen, en toen heb ik wat alternatieve versies gemaakt in kleuren en typografie…

Uiteindelijk is het het oranje geworden. En stak het me tegen dat het perspectief niet klopte en heb ik het uiteindelijk nog in een 3D-pakket gemaakt—dit is het (enige tijd later) geworden, nadat ze ons van de Groep uit verplicht hadden (uniformiteit, branding, beh) om dat zinnetje in een grote zwarte band onderaan te zetten:

Als ik er zo op terugkijk, zou het wel eens kunenn dat de maand april 2001 er één was waar we op het randje stonden, en waar het twee richtingen kon uitgaan. Jammer genoeg is het de minder goeie uitgegaan.

Goeie leerschool en zo hoor, daar in het geheel niet van. En achteraf ben ik blij dat ik het allemaal meegemaakt heb, de dotcom en de miserie en de multinational en de aandelenopties en zo, maar toch: op het moment zelf was het hoegenaamd niet altijd zo wijs.  

*
*    *

…tien jaar geleden

Oei, da’s moeilijker. Mijn e-mailarchief van dan is verloren gegaan. Maakt het moeilijker dingen terug te vinden.

In april 1996 was ik iets meer dan vier jaar samen met Sandra, en we woonden ook al ongeveer even lang samen, op dat ogenblik in de Kunstlaan—of het zou al in de Voetweg kunnen geweest zijn. Onze poes Piep leefde toen nog, en we hadden toen ook al onze poes Hecate, die hier nu ng altijd rondloopt.

Ik moet zowat een jaar bij Griffo aan het werk geweest zijn, een pre-pressbedrijf dat samen met Impakt, een “echt” computerbedrijf aan internet deed. Onder de (interne) merknaam Griffo-IDeA (Internet Design & Authoring, ha!), onder de (externe) handelsnaam Netpoint. Ik werkte er samen met die andere meneer die bij Gentblogt schrijft, en mijn baas toendertijd was Geert Joris, tegenwoordig gastblogger bij Gentblogt en in zijn vrije tijd baas van boek.be.

Ik verdiende er 35.000 frank per maand. Bruto. En we droomden van de dag dat we 50.000 frank bruto zouden waard zijn per maand. 🙂

Kijk, zó zag onze site er toen uit:

Ach, dat waren de dagen.