’t Was gisteren drink voor Anna (en ook een klein beetje voor Zelie).

Niet dat we het op voorhand niet hadden kunnen, weten, maar toch… Twee dingen die we toch voor volgende keer gaan moeten proberen onthouden:

Kinderen zijn eigenlijk niet geschikt om los te laten lopen in een tuin waar zo ongeveer elke bloem, boom of struik met de hand geplant is en praktisch bij naam gekend is. Of eigenlijk: sommige kinderen die niet de onze zijn want de onze zijn geïndoctrineerd dat ze alleen maar op het gras mogen lopen en geen takken mogen van bomen aftrekken en niet de bloemen mogen plat trappen. Jaja, ik weet het, ’t is niet realistisch en zo, maar toch.

Pas op, niet dat er drama’s gebeurd zijn of vandalisme of zo: helemaal niet. Geen ruzie of kleerscheuren zelfs—op een kopstoot hier of daar na zijn voor zover ik zie alle kindjes, van nul tot elf jaar of zo zonder enig probleem met elkaar blijven spelen. Een groot succes, vooral omdat er geen springkasteel was dit jaar en (wegens Jan’s windpokken) ook geen waterspelletjes.

Nee, ’t is waarschijnlijk omdat de onze nog niet zo oud zijn, en dat ik hoedanook niet veel kinderen bij elkaar gewoon ben. 😀

En behalve dat: zeventig man die gaan komen in de loop van de dag wil niet zeggen dat er voortdurend zeventig man zullen zijn, dus dat alles voor zeventig man moet voorzien zijn. We zitten nog met vijftig ribbenkasten over, en een hele keuken vol cake en zo. Ik denk dat we vanmiddag nog eens een paar ribben op de barbecue gaan leggen. En vanavond. En misschien in de loop van volgende week ook. 🙂