Om niet te zeggen dat het vreselijk heel fantastisch goed was. Jongens toch, met zoooo’n smile naar buiten gegaan. Zo’n setlist waarna je happily kan doodgaan, je hebt het allemaal gehad. Bedankt voor de filmpjes 🙂
[…] door ons land gepasseerd dit weekend, op tour weet u wel. Ik wist van niks en heb het nieuws bij Michel gelezen (en hier en hier) en ook genoten van de schitterende filmpjes die Michel gemaakt heeft. Ik […]
Stanne
Schit-te-rend concert van Neil & Co.
@Stefan, ofwel heb je niet goed geluisterd (bijna ALLE liedjes werden meegezongen), ofwel blijf je beter thuis. Voor mij mogen de Aussies elk jaar terugkomen. Ze worden steeds beter en beter.
Euh, ik hou mijn geld voor een ander concert, later dit jaar als je het niet erg vind 🙂
Enne mijn punt is dat ze teveel teren op hun 2-3 topsongs hé, niet het handgeklap. Niet toevallig kiest MIchel ook net die songs voor zijn filmpjes en geen nieuw materiaal.
Van een groep van hun kaliber verwacht ik nu éénmaal net dat ietsje meer.
Het was een schitterend concert.
Crowded House speelt beter dan ooit en heeft nog niets van zijn magie verloren.
Ben blij hier deze reacties en filmpjes terug te vinden… heb de site meteen aan mijn favorites toegevoegd…
@stefan, vroeger zou ik me steendood geërgerd hebben aan zoveel domheid, nu vind ik het eigenlijk geen reactie meer waard, maar enfin, voor 1 keer dan… 🙂
Zoals hierboven al aangehaald, het zijn stuk voor stuk topsongs.
Niet alleen de CH fans, maar alle echte muziekkenners zouden dat zonder twijfel bevestigen. Dus Stefan, bestel je tickets al maar voor Rimpelrock, je zal je er zonder twijfel amuseren! Daar spelen ze alleen maar hits!
Ik ga morgen alleszins naar Parijs, waar ik CH zal zien in een zaaltje met 400 man!
Fantastisch! Al zeg ik het zelf 🙂
Ons moeder heeft zich anders goe geamuseerd op Rimpelrock … Weather with you is en blijft een klassieke popsong. En er zijn er waarschijnlijk nog zo’n 2 te noemen uit hun verzameld werk. Maar dan stopt het. Na die songs is er nooit nog iets gekomen dat potten gebroken heeft.
En over smaken en kleuren heb ik het hier niet hé. IK zal ook altijd alles van Bruce goed vinden omdat ik fan ben terwijl sommigen die ook een zagevent vinden.
Natuurlijk speelden ze goed en natuurlijk zijn jullie fans en vinden jullie alles goed. Maar ik vind het jammar dat ze blijven teren op die 2-
oops en toen raakten mijn dikke vingers de enter knop en was mijn verhaaltje nog niet af 🙂
Ik vind het dus jammer dat ze blijven teren op die 2-3 supersongs. Er was en is volgens mij meer uit te halen. Zeker omdat Neil Finn zo’n ongeloofelijk talent heeft om songs te schrijven.
liza
Geweldig concert, me plaatsvervangend geschaamd voor de luidruchtige nederlanders ( waar ik ook toe behoor )… zoals vele van mijn landgenoten te laat voor Carre Amsterdam ( binnen een 50 minuutjes al uitverkocht ) zijn er nog recensies in belgische kranten verschenen ?
[…] i., Michel en Sandra leerde ik Crowded House kennen (de muziek kende ik al, maar mij nooit afgevraagd wie dat […]
Tine
Stefan, een goed concert heeft een goede mix van beide: een paar hele gekende nummers en een paar nummers voor de echte fans. Geen enkel van de superhits spelen is geen goed idee. Uiteindelijk gaan er naar zo’n concert ook mensen die de groep niet supergoed kennen. Velen gaan mee met een partner of vriend die fan is, terwijl ze zelf enkel die paar klassiekers kennen. Voor die mensen is het dan niet leuk als er alleen maar rminder gekende nummers gespeeld worden. Die bepaalde nummers zijn allesbehalve mijn favoriete CH nummers, maar ik ben toch blij dat ze gespeeld werden, al is het maar omdat het zo tof is als de ganse zaal meezingt.
Mijn favoriete CH nummer is Private Universe en tot mijn grote vreugd werd daarmee het concert ingezet. Het kon niet meer kapot.
Katrien (1973)
Ongelooflijk bedankt voor het posten van de filmpjes !
Heb al verschillende groepen, optredens & concerten gezien, maar wat ik vrijdagavond zag sloeg alles … Stefan mag zeggen wat hij wil, dit concert was magisch. De sfeer zat er van het eerste nummer al in, Crowded House is en blijft een topgroep. Ik had van in mijn tienerjaren 2 groepen op mijn verlanglijstje staan om live te zien : the Police en Crowded House – maf dat ik ze allebei op twee weken tijd kon zien. The Police blijft scoren want een levende legende, maar Crowded House stak er toch kop en schouders boven uit … Prachtig gewoon !
Yo Yo, ik ben stiekem jaloers, laat zeker weten hoe ‘t in Parijs was !
Lenny
Het was de max, heb heel het concert kunnen meezingen, ga het nog eens over doen op 11 dec. in de royal albert hall in Londen. Kijk er naar uit. Goooo Neil
[…] groep is dat. De setlist vind je bij Anne, enkele zelf geschoten videootjes vind je bij Michel. En nog eens. Toppers! Jammer dat ze “Recurring dream” niet speelden, maar doen ze dat eigenlijk […]
Losfeld Johan
Voor Michel Vuijlsteke,
Als je al die jaartallen enzo weet, kan je mij dan ook de setlist eens bezorgen of hier bij voegen.
Bedankt,
Heb heel veel genoten van dit concert, nog eens een concert waar de muziek en zang op de eerste plaats komt en niet de show. Je zag ook dat ze plezier beleefden aan het concert en niet om de verkeerde redens weer tesamen speelden.
Een tof concert.
Renjo
CH was weer in het land en wat hebben we genoten !
Ik zag ze voor de 6de keer en ze blijven telkens goed.
Wat ik wel jammer vond is dat Nick niet meer zo jolig doet als vroeger – toen leek het vaak slap-stick tussen de 3. Misschien heeft het gemis van hun soul-mate er iets mee te maken. Al moet ik de nieuwe drummer een compliment geven – speelde wreed goed.
Heb opnames van vroeger in Gent waarin ze een discussie beginnen over wie wanneer moet beginnen spelen – echt grappig
Ook jammer was het dat iedereen eerst zat (is wel handig als je moet wachten) maar tijdens het optreden komt er toch het meeste sfeer als er gedanst kan worden.
Het was dus zonder meer een wreed goed concert en wij hadden de pech dat The Police het tweede concert annuleerden, anders hadden we twee superweken gehad en nu was het alleen maar een superweekend.
Sister Madly
Greetz
R
freia debuysere
ik vond het vrijdagavond schitterrend!!!!! Het was de tweede maal dat ik ze gezien heb. Super!!! Als ze begonnen met private universe is er een smile op mijn gezicht gekomen en dit heeft het ganse concert zo voortgeduurd. Ik ben er nog altijd van aan het nagenieten. Ik hoop zeker om ze nog eens terug te zien. Voor mij was het meer dan SUPER!!!!
freia debuysere
Trouwens zeer toffe filmpjes. Zeker iets om te bewaren.
@Johan: Crowded House setlist Vorst Nationaal, alstublieft:
1. Private universe
2. Four seasons in one day
3. Don’t stop now
4. Fall at your feet
5. Transit lounge
6. Pour le monde
7. In my command
8. When you come
9. Silent house
10. Hole in the rive / Parting glass
11. Don’t dream it’s over
12. Heaven that I’m making
13. Walked her way down
14. Locked out
15. Distant sun
Bis 1
16. World where you live
17. Italian plastic
18. Weather with you
Bis 2
19. Fingers of love
20. Pineapple head / Spirit of the stairs
21. Into temptation
22. Born on the bayou
23. Mean to me
24. Better be home soon
Hans
Holalalala
Mensenlief, wat een concert, wat een concert!!!
Ik probeer elk jaar wel een 10tal concerten mee te pikken groot en klein. Kwestie van wat bij te blijven en ik heb een “ziekelijke” drang om zoveel mogelijk van mijn cd collectie (200 stuks) toch ook live bezig gezien te hebben. Ik durf dan ook te zeggen dat ik stilaan een goed concert van een slecht concert kan onderscheiden.
Wel het concert van “The Police” was een draak, voor Renjo en anderen, wees maar niet te bedroefd. Dubbele prijs maar liefst !, geen bezieling en uitgezonderd een droge welkom géén woord aan al die fans gericht. Wel ik zeg u zonder enig overdrijven, hier is niet alleen geschiedenis geschreven (eindelijk terug samen, helaas zonder Paul) maar zeer zeker gemaakt!!! De recensies in de morgen en de standaard waren meer dan lovend en dat is echt niet van hun gewoonte.
Vanaf ‘t begin de sfeer erin (wat wil je met zo’n dijk van een opener!), meteen gevolgd door een zalige droge sneer naar dien oelewapper van dien bodyguard die we niet meer hebben terug gezien 🙂 om ons vervolgens een dijk van een concert voor te schotelen! Meteen onze zitplaatsen (nooit eerder meegemaakt in Vorst??!) ingeruild voor een plaats op de eerste 5 rijen. Wat een warm concert!!! Zowel CW als het publiek die er ongelooflijk veel zin in hadden (beautifull singing, you’re filling the room…) -het was ook zo verdomd lang geleden- en zeer zeker nog eens waar voor je geld (had liever die 85€ aan hen gegeven ipv The Police) en bisnummers à volonté maar ‘t had natuurlijk nog even mogen doorgaan (How will you go, recurring dream, whispers & moans,…)
Dit concert staat zonder enige twijfel in mijn top 5 en worstel al heel dit weekend om het terecht op nr 3 te zetten. (1-U2 in Gent met hun Achtung Baby Tour en 2-Pink Floyd in Werchter – als 16jarige ukkepuk tussen 50.000 wiet smorende “ouw zakke” blijven ondanks alles staan waar ze horen te staan)
Aan Stefan, knap dat je voor je mening durft uitkomen. Maar buiten jouw 2-3 hits durf ik toch te stellen dat ze makkelijk nog 15 andere hits of misschien beter gezegd pareltjes! in hun achterzak hebben zitten. OK dat de grote massa CW vooral zal herkennen aan Weather with you of into temptation maar het is er CW nooit om te doen geweest om er de stadions mee vol te laten lopen, neen CW komt het best tot zijn recht in zaal (Yoyo ik ben stikkejaloers op jouw ticktje in Parijs) waar ze die “steengoede” songs veel beter tot hun recht kunnen laten komen.
Soit, ook ik dus met een grootse smile buiten gekomen en me vandaag maar meteen de DVD aangekocht van hun afscheidsconcert in Sydney -wat een locatie! (been there)- zo zie je maar nog steeds aan ‘t voort genieten… 😉
PS Voor de volledigheid mijn 1ste lief nog effe bedanken die me met CW heeft laten kennis maken, ik heb me dat nog geen moment beklaagd héhé
Justin
Geweldig concert, en dank aan Belgie voor de gastvrijheid van ons twee Hollanders. Prachtige zaal mooi geluid en een fantastische band!
[…] Nice to have you here Chris when CH will return, we’ll be there too the setlist according to Michel Vuijlsteke 1. Private universe 2. Four seasons in one day 3. Don�t stop now 4. Fall at your feet 5. Transit lounge 6. Pour le monde 7. In my command 8. When you come 9. Silent house 10. Hole in the rive / Parting glass 11. Don�t dream it�s over 12. Heaven that I�m making 13. Walked her way down 14. Locked out 15. Distant sun Bis 1 16. World where you live 17. Italian plastic 18. Weather with you Bis 2 19. Fingers of love 20. Pineapple head / Spirit of the stairs 21. Into temptation 22. Born on the bayou 23. Mean to me 24. Better be home soon thanks to Michel Vuijlsteke’s Weblog : https://blog.zog.org/2007/10/crowded-house.html […]
YoYo
Gek dat we hier ook regelmatig The Police horen vallen… zelf ben ik altijd een supergrote fan geweest van The Police, maar heb ze nooit live kunnen zien, omdat ik toen nog te jong was om naar concerten te gaan, allez, volgens mijn ouders hé… 🙂 Voor mij is het ook ongelooflijk, net als Katrien, dat ik The Police en Crowded House (die ik wel al een keer of 7 gezien had) na al die jaren op enkele weken tijd aan het werk kon zien.
The Police in Amsterdam en Antwerpen, Crowded House in Brussel en Parijs…
Ik wil jullie echt niet jaloers maken hoor :-), maar het optreden in Parijs was… het was… euh…, tja,… allez,… sorry, maar ik vind er echt geen woorden voor… het slaat gewoon alles.
Een miniskuul klein zaaltje, gelegen in een regio van Parijs waar ‘s avonds gewone mensen niet meer buiten durven komen… en daar, voor nog geen 400 man, komt een wereldgroep zijn laatste concert van de Europese tour spelen…
Wat een contrast met Brussel, ongelooflijk…
Toen we naar binnen gingen, kwam ook Neil Finn binnengewandeld langs dezelfde ingang als het publiek om zich een weg te banen naar de backstage… om maar te zeggen…
Crowded House speelde op dezelfde gedreven manier als in Brussel, een werkelijk magistraal concert, dat door het kleinschalige van zaal en omgeving een extra magische inslag kreeg.
Nog 1 anekdote en dan hou ik erover op…
In Brussel stond ik, nadat het publiek werd aangemaand om recht te staan, helemaal op rij 1 vlak voor Nick Seymour. En ik had de indruk dat Nick mij om 1 of andere manier – don’t ask me why – in de gaten hield… enfin, ik veronderstelde dat, maar dacht evengoed dat ik het mij maar inbeeldde…
Maar niets bleek minder waar, want wat gebeurde er in Parijs… waar ik zo ongeveer op rij 15 stond, op een trapje, en dus hoger dan iedereen die voor mij stond… plotseling – tussen 2 nummers in – en er wat grapjes werden gemaakt tussen Neil en Mark Hart – wijst Nick Seymour in mijn richting, en roept al lachend… “Hey man, I’ve seen You! I’ve seen you!” Ik was zo perplex dat ik niet kon reageren, en dacht Nick blijkbaar dat hij zich vergist had, want hij draaide zich weg, en speelde gewoon verder… enfin, ik vond het ongelooflijk, maar ook mijn broer die bij me was, bevestigde dat hij wel degelijk mij bedoelde… en aldus heb ik er zo weer een leuke herinnering bijgekregen… die ik later nog vaak zal vertellen aan iedereen die het niet wil horen! 🙂
Foto’s van dit concert (en van Neill die zich een weg naar binnen baant) zal ik later nog posten.
Helaas ben ik enkele filmpjes (klein feestje op podium tussen CH en Cherry Ghost bij laatste nummer van deze band en enkele opnames van het concert zelf) kwijtgespeeld… maar kom, de herinnering aan deze ronduit legendarisch magische maand, zal forever in mijn geheugen staan!
Groeten.
YoYo.
freia
yoyo,
stop ermee. Ik ben stikjaloers!!!!!
Katrien (1973)
Yo Yo,
Bedankt voor het verslag en jawel, ook hier zit er eentje jaloers te genieten … Knap dat Nick je herkende, een moment om te koesteren én een bewijs dat ze wel degelijk naar hun publiek kijken. Wat een sympathieke mannen zijn het toch …
Tine
Ook ik zie groen van jaloezie als ik dat verslag van Yoyo lees. Miljaar!
waar waren die minkukkels van de morgen en de standaard. Der stonden wel degelijk jongeren van voor in de zaal en niet iedereen was bejaard. kvraag mij nog altijd af wei die ladderzatte 20-jarige londenaar was rechts van voor. kvond hem alleszins wel geestig. Mijn slaapplaats die avond was bij den police van ukkel omdat ik weer eens ruzie had met mijn ex. Fijn. En aan de heren van stubru. Naar welke zender moet ik nu in godsnaam luisteren? Ik voel mij net niet puberaal genoeg voor stubru en net te puberaal voor radio één. Kent iemand betere radiostations?
michel
waarom spelen ze nooit black&white boy live? Den black&white boy was toch de manisch-depressieve Paul Hester natuurlijk. ‘in my command’ is toch wel een beetje ‘baby you can drive my car’ hé.
Katrien (1973)
Nog een late reactie op de foto’s van Yo Yo …
Mooooooi, het geeft echt de sfeer weer van die avond in Parijs. Hoop dat ik dit eens kan meemaken.
YoYo
Wel Katrien, het was eigenlijk heel simpel.
Ik was toevallig op het franse CH forum verzeild geraakt (jawel, het bestaat 🙂 http://crowded-house-finn.forumactif.com/).
Toen bleek dat er op de valreep een extra concert in Frankrijk werd toegevoegd, zag ik hier dat dit concert na maanden nog steeds niet was uitverkocht. Ik heb toen gewoon via Fnac in Frankrijk tickets besteld… 3 dagen later lagen ze in de brievenbus.
Dus, bij een volgende gelegenheid, niet aarzelen…
Just do it!
Groeten,
YoYo.
Katrien
Yo Yo,
Eigenlijk zit het geluk soms in een klein toevalshoekje. Wel gek dat dat concert in Parijs zelfs na een paar maanden nog niet uitverkocht was … De sfeer is toch ook helemaal anders in het klein, dan in het groot. The Police ging ik normaal in Amsterdam zien (Sportpaleis uitverkocht), tot plots bleek dat de wachtlijstplaatsen in het Sportpaleis bevestigd waren. Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik naar Antwerpen kon ; de Arena is ook zo’n mastodont van een concertplaats. Vorst valt dan wel weer beter mee als zaal, maar als je dat vergelijkt met het huiskamergevoel dat er volgens mij in Parijs hing, ja dat is toch weer van een andere grootorde. Misschien moet ik ze volgende keer eens gewoon bij mij thuis vragen ;o).
Groetjes, Katrien
YoYo
Dag Katrien,
Geluk zit soms in een klein toevalshoekje da’s waar. Bij mij was die toevalshoek er afgelopen maand uitgebreid aanwezig…
Toevallig in de week voor en na mijn x0ste verjaardag, kon ik veelvuldig naar concerten van mijn 3 absolute favoriete bands aller tijden.
The Police, Crowded House, maar ook The Tragically Hip in Eindhoven.
Voor mij een ONGELOOFLIJK toeval dat dit zo kon gebeuren.
Police in Amsterdam vanaf rij 1 beleefd… vandaar allicht dat ik de ArenA niet als een supermastodont heb ervaren… het is wel mijn duurste concert aller tijden geweest. Om zeker te zijn van tickets had ik me lid gemaakt van Police.com zodat ik aan de presales kon deelnemen. Lidgeld was 100 dollar.
Voor Amsterdam lukte de presales direct. 4 tickets aan 95 Euro/stuk. Ik dacht eerlijk gezegd om deze tickets aan een duurdere prijs te verkopen, maar had uiteindelijk zolang gewacht dat ik ze, buiten ééntje, aan de straatstenen niet meer kwijt raakte. Met als resultaat dat ik hier nog steeds 2 maagdelijke Police tickets heb van Amsterdam.
Wat een contrast dus met het koopje voor CH in Parijs… 35 Euro… in elk geval, mochten ze ooit in je huiskamer komen spelen, en ik geloof waarlijk dat het kan, dan reserveer ik hierbij alvast mijn plekje!
Groeten,
YoYo
Katrien
Yo Yo,
Goh, zo’n 3 superconcerten zien op zo’n korte tijdspanne is inderdaad wel toevallig … Maar je hebt het niet altijd te kiezen, hé, ik kan me voorstellen dat je verjaardag in elk geval niet meer stuk kon ! Ik vermoed dat je, als je the Tragically Hip goed vindt, je ook wel te vinden bent voor the Silencers enzo ? Nu allang doodgebloed, maar toen wel goed.
Die tickets in de Arena waren duur, zeker als je er nog 2 “op overschot” hebt (+ lidmaatschap). Ik vreesde voor hetzelfde scenario toen de tickets voor Antwerpen plots bevestigd werden, maar gelukkig had ik die voor Amsterdam (zonder kosten !) kunnen annuleren en hebben ze het geld netjes terug op de rekening gestort. Van een goede service gesproken. Maar het bleef duur, ook voor Antwerpen – als je dat dan vergelijkt met die 35 (vijfendertig !!!) euro die je voor Parijs betaald had ; onvoorstelbaar eigenlijk. Maar toch leuk dat je het allemaal mogen meemaken hebt.
Bij mij staat er wel nog iemand op mijn “to see” lijstje en ik vrees dat hij daar netjes zal blijven staan. Toen Tom Waits hier was ben ik compleet naast de boot gevallen, tot groot jolijt van al die BV’s die in hun eindejaarsvraagjes “Tom Waits” als beste concert van het jaar gaven … Van objectieve ticketverkoop was hier niet echt sprake, mijn inziens. Ach ja, niets aan te doen. En wat niet is, kan nog komen.
Groetjes,
Katrien
Oja, bij deze is de stoel gereserveerd ; ik geloof eerlijk gezegd ook wel dat die tot zoiets in staat zijn – ‘t zou wel mooi zijn.
.
YoYo
Hoi Katrien,
Ik moet toegeven dat ik The Silencers niet ken, waarschijnlijk een enorm gat in mijn cultuur, maar The Tragically Hip is echt wel een ongelooflijk straffe band, en eveneens ongelooflijk zwaar ondergewaardeerd. Op volgende link kan je trouwens een leuke recensie vinden van hun concert in de AB dit jaar, en vooral de inleiding vind ik treffend http://www.damusic.be/reportage/906.
Niet toevallig is The Hip een groep met een erg charismatische frontman Gordon Downy. Uitstekende zanger met zeer beklijvende stem, performer, poëet (geweldige teksten) en maakt bij elk concert grote indruk. Zet daar enkele rasmuzikanten bij die muziek brengen met hart en ziel… yep, my cup of tea.
Trouwens, Tom Waits… al jaren wil ik aan zijn oeuvre beginnen, maar iets weerhoudt mij steeds.
Misschien kan jij me enkele tips geven hoe ik dat best aanpak? Wat is de ultieme CD om Waits te ontdekken?
Groetjes!
PS. The Police op Werchter!
0 keer in 30 jaar…
3 keer in geen jaar…
niet te geloven hé 🙂
Katrien
Ja, the Police komt terug, geweldig, hé ? Ik heb een klein bescheiden vreugdedansje gemaakt in de keuken toen ik het hoorde ; de datum staat alvast genoteerd in mijn agenda.
Ik heb geprobeerd om de link te openen die je doorstuurde, maar dat blijkt niet te lukken. Het verslag van het concert heb ik dus nog niet kunnen lezen. Misschien eens opnieuw proberen ?
Ik ben intussen gaan snuffelen in mijn collectie van Tom Waits en ‘t is erg moeilijk om te zeggen wat typerend of goed is ; zoals bij zoveel dingen is dit erg subjectief. Maar één ding loopt wel als een rode draad door zijn ganse oeuvre : hij blijft apart in zijn genre, hoewel je niet echt van een genre kunt spreken. Soms ontroerend mooi, soms jazzy, dan met accordeon en later met saxofoon of megafoon. Maar altijd verrassend en boeiend en vaak met een rauwe stem. Hoewel ze dag en nacht verschillen, slaat de beschrijving die je gaf van Gordon Downy deels ook op Tom Waits. Ik heb nooit de kans gehad om hem live te zien, maar als je de opnames bekijkt die tijdens concerten of talkshows gemaakt zijn, merk je dat hij zich er altijd volledig in gooit en bovenal zijn eigen identiteit behoudt. En dat is mooi. Om toch maar een paar nummers te noemen die er voor mij bovenuit springen : San Diego Serenade, I hope I don’t fall in love with you, Martha, de onsterfelijke versie van Waltzing Matilde, het gekendere Downtown Train en In the Neighborhood … Probeer in de bibliotheek eens Closing Time te vinden, daar staan een paar klassiekers op. Hierbij ook al 2 links : http://nl.youtube.com/watch?v=1OLA6AiZlVw http://nl.youtube.com/watch?v=XrkThaBWa5c
Groetjes en tot later,
Katrien
YoYo
Hoi Katrien,
Ik moet eerlijk bekennen dat mijn vreugdedans iets minder bescheiden was, toen ik het nieuws van The Police hoorde…
Aan de bedenkelijke gezichten van mijn huisgenoten te zien, toen ik hen in de living op mijn kniëen kwam voorbijgegleden, met mijn t-shirt over het gezicht getrokken, de 2 handen in de lucht en luid schreeuwend “he yoo! he yooo!! he Yo Yo!!!” (*) moet het zelfs ronduit belachelijk geweest zijn…
Hierbij trouwens de juiste link… er stond per ongeluk een puntje achter de vorige hyperlink, en vandaar niet te openen…
Eigenlijk was het een test om te zien of je dat echt zou lezen (**) http://www.damusic.be/reportage/906
Enne… Bedankt voor de Tom Waits info!
Ik heb zonet ontzettend zitten genieten van de 2 You Tube clips… echt waar schitterend!
Schande dat ik daar nooit eerder werk van gemaakt heb… Mijn volgende CD zal dus Closing Time worden!
Ik weet niet of je Eels goed vind, maar dat is nog zo een band die volgens mij in ons rijtje past…
Komen volgend jaar in Brussel Koninlijk Circus, en ga ze dan voor de eerste keer zien.
En ook in ons eigen Vlaanderen hebben we een schitterende, en naar mijn mening schromelijk ondergewaardeerde band, nl. Monza van Stijn Meuris. Ik ben er de laatste 2 jaar, vooral sinds hun CD Grand, een hele grote fan van geworden. Grote klasse!
Tot zover… groetjes! YoYo.
(*) uit Regatta De Blanc – The Police (nummer dat Sting speciaal geschreven heeft voor ondergetekende)
(**) da’s nie waar hoor, grapje!
Katrien
Pfioew, wat een geruststelling te lezen dat ik glansrijk geslaagd ben voor de ‘puntjestest’ … ;o) En inderdaad, zonder het befaamde puntje na de 906 was het bestand zonder probleem te openen. Om dan na het lezen toch te moeten vaststellen dat het blijkbaar om een meer dan goed concert ging. Je hebt het toch maar weer mooi mogen meemaken. Niet alle “oudere” groepen zijn geantidateerd, dat bleek maar weer eens uit het verslag.
Fijn dat je Tom Waits nu ook ontdekt hebt en nog fijner dat ik je het leren kennen heb ; ik ben de vriend die mij – in mijn jonge tienerjaren – Tom Waits heeft leren kennen nog steeds erg dankbaar.
Van Eels ken ik vooral de nummers die vaker op de radio gedraaid worden, zoals Last stop this town, Novocaine for the soul en Susan’s House, al moet ik zeggen dat het ingetogen I need some sleep zeker even beklijvend is. In België hebben we ook een paar prachtmensen rondlopen die een geweldige feeling voor goede muziek & dito teksten hebben. Stijn Meuris is er één van en voor mijn part mag meneer Ozark Henry ofte Piet Goddaer zeker toegevoegd worden aan De Lijst. Ongelooflijke stem en prachtige muziek. Alle concerten waren veel te snel uitverkocht en nu hij in Parijs gaat wonen, zal het weer iets langer duren voor er nog eens een optreden zal zijn. Trouwens, bekijk volgende clip eens : http://nl.youtube.com/watch?v=jc3ZAs17uAg
Ook niet slecht hé ? Ze waren een paar weken terug in België en volgens een insider heb ik wat gemist tijdens dat concert. Tegenwoordig wordt het, geheel niet onterecht, vaak gedraaid op de radio.
Om nog terug te komen op de bescheiden vreugdedans bij het horen van het nieuws van the Police : UITERAARD had ik op stoelen en banken willen gaan staan om het nieuws van de daken te schreeuwen en UITERAARD wou ik een zeer uitbundige dans maken zoals die Aziatische fan deed tijdens het liveconcert van the Police (Synchronicity) ergens begin jaren ’80, maar de werkmannen die momenteel wegenwerken uitvoeren in de straat en een losse inkijk hebben in de keuken indachtig, heb ik dit toch maar niet gedaan.
Groeten,
Katrien
YoYo
Hoi Katrien,
geluk zit soms in een toevalshoekje… dat wisten we reeds… maar “toeval”… daar geloof ik allang niet meer in! Zeker als de dingen zich afspelen in magische Crowded House sferen… (straffere verhalen daarover zal ik je bij gelegenheid nog eens vertellen)
Toen ik een heel aantal weken geleden, op weg was naar een roemrucht Crowded House concert in Paris, kreeg ik van mijn compagnon (die een echte “up to date and living” muziekencyclopedie is, een CD’tje toegestopt dat ik zeker eens moest beluisteren…
Awel, dat CD’tje heeft de hele weg opgestaan, en werd bij iedere beluistering beter en beter.
Sinds enkele weken wordt deze artiest regelmatig op StuBru gedraaid, en loop ik constant met dat bizarre deuntje van hem in mijn hoofd… ik heb afgelopen zaterdag eindelijk zijn nieuwe CD aangeschaft via de ITunes store.
De artiest… Beirut, dat deuntje… Nantes…
En alsof de duivel ermee gemoeid is, krijg ik dan ook nog eens in deze leuke Crowded House plek, van ons Katrien een You Tube link toegestuurd met de clip van het nummer, als het ware een signaal vanuit de sterren, om te zeggen “Yo Yo, Beirut moet je aanschaffen hoor!”…
Ik zweer het u: sommige dingen hangen gewoon in de lucht, of staan in de sterren geschreven… daar ben ik van overtuigd! 🙂
Maar zoals gezegd… andere bizarrere (tiens, wat een raar woord is me dat) verhalen en gebeurtenissen die mij statement bevestigen zal ik je zeker nog vertellen… we zijn hier nog niet uitgezongen hoor 🙂
By the way… om het even over onzen Ozark te hebben…
Ik vind het eveneens een schitterende zanger en briljant songschrijver… toch heeft hij me nog niet 100% over de streep kunnen halen… en heb ik het gevoel dat zijn CD’s soms nog gevuld worden met iets mindere nummers… Hopelijk is hij niet de artiest die binnen enkele jaren, een formidabel “Greatest Hits” (ik moet daar niet van weten) album zal uitbrengen, dat dan een fenomenaal succes zal worden, waarbij zijn broodje gebakken zal zijn…
Neen, ik hoop echt dat hij ons nog zal verrassen met zijn ultieme “Masterpiece” waartoe hij zeker voor in staat is…
Maar OK, misschien denk jij daar anders over.. dat is enkel maar mijn gevoel… en ook, ik heb hem ook nog nooit live bezig gezien.. misschien moet ik dat maar eens eerst doen, vooraleer hier de betweter uit te hangen…
Maar ja, Piet is nu God Daar in Frankrijk hé… wanneer gaan we hem hier nog eens zien?
Groetjes, YoYo.
Katrien
Met de rapte een zeer kort berichtje van op ‘t werk … Ja, het werk, want de sympathieke werkmannen hebben tijdens de wegenwerken een onzachte meet-and-greet met de Belgacomcabine gehad zodat die nu in plaats van mooi rechtop, in een hoek van 45 graden staat. Gevolg : al 7 dagen geen telefoon en geen internet. Na eindeloze gesprekken met zowat iedereen die met een Belgacomkast te maken heeft en duidelijk ook de cursus klantvriendelijkheid gevolgd heeft, is het probleem nog niet van de baan. Maandag komt, tijdens het vullen van de vegetarische kalkoen, de oplossing in de vorm van een technieker persoonlijk poolshoogte nemen van de situatie. We zullen maar denken dat geduld een schone deugd is … Ik hou je in elk geval op de hoogte. De straffe verhalen wil ik niet missen en er is nog genoeg stof over, dat is duidelijk !
Groetjes, Katrien
Oja, niet te geloven – dat nu net die CD mee naar Parijs ging … Wat een toeval ! ;o)
Tine
Ik ben hier nu ook weer toevallig terug beland en tot mijn grote verbazing is het gesprek nog aan de gang. Leuke foto’s, Yoyo, dat moet echt wel een speciaal concert geweest zijn.
Ik had er na Brussel nog niet genoeg van en, gezien ik te laat was voor dat concert in Parijs, heb ik dan maar besloten eventjes het kanaal over te steken. Ik heb nog twee concerten bijgewoond, in Bournemouth en Brighton (als ge dan toch de moeite doet om het kanaal over te steken, kan je er maar net zo goed twee meepikken) en ‘t was een fantastische ervaring en het grote bewijs hoe fout Stefan van hierboven wel niet is. De drie concerten die ik gezien heb waren totaal verschillend. Ik heb in totaal 40 verschillende nummers gehoord over die drie concerten verspreid, niet slecht voor een groep die zogezegd altijd teert op dezelfde drie nummers. Puur qua setlist was Brussel het beste concert, er werd in Brussel ook het meeste meegezongen. In Engeland wordt er wel meer gezwanst op het podium. Ik veronderstel dat ze in Europa iets minder zever verkopen omdat een groot deel het toch niet zou verstaan. Het publiek in Bournemouth was redelijk oud en ik vreesde dus een beetje voor de sfeer. Het bleek inderdaad niet het publiek te zijn dat recht wou staan. Ze bleven koppig zitten. Ik had ergens een plaatsje ver vanachter in een onmogelijk hoekje en niemand rond mij zong mee. Maar dan kwam het lied ‘She Walked Her Way Down’ waarbij Neil vroeg of er geen vrouwen ritmisch de trappen wilden aflopen. De lichtjes op de trappen gaven een leuk schaduweffect als er iemand op de trap liep. Ik heb dat dan ook gedaan, ben recht gestaan, die trap met knikkende knieën afgelopen en als ik dan beneden stond heb ik niet lang getwijfeld. Ik ben gewoon doorgelopen, naar voor en stond dan pal in’t midden, op 1 meter afstand van Neil. Enkele andere vrouwen hadden hetzelfde gedaan, er zijn nog enkele mannen gevolgd en zo stonden we daar met een twintigtal vooraan. De rest van het publiek bleef tot mijn verbazing zitten. Maar ik heb dan toch lekker de rest van het concert van zo dichtbij kunnen meemaken. Magisch! En die twintig vooraan zongen natuurlijk wel uit volle borst mee.
Na het concert merkte ik drie vrouwen op die stonden te wachten op een honderd meter van waar de tourbus stond. Ik besloot samen met hen te wachten, hoewel ik me niet kon inbeelden dat de groep naar ons toe zou lopen, die zouden wel gewoon de bus opstappen, dacht ik. Ik was dus verkeerd. Ze stapten effectief eerst gewoon de bus op, maar toen ze ons zagen staan zijn ze terug afgestapt en op ons afgekomen. En dan hebben we nog een babbeltje van 5 a 10 minuten geslaan (en heb ik een foto met de volledige groep). Echt wel sympathiek!
En dan kwam Brighton nog de volgende dag. Ik had hiervoor tickets kunnen bemachtigen voor de eerste rij. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de rush naar voor te starten. Ik was het beu om te zitten, vroeg aan de meisjes rechts van mij of zo ook wilden rechtstaan, wat we dan gedaan hebben en in geen tijd stond iedereen recht zoals in Brussel. Wat een verschil met Bournemouth! De sfeer wordt toch direct beter als iedereen recht staat. Brighton was ook 1 van de laatste concerten en dat was eraan te zien. Er werd veel afgelachen en gezeverd, met gitaren gegooid, we hebben enkele liedjes gehoord die ze anders nooit spelen. Dit was echt een topconcert.
En als je nog leuke nieuwe muziek zoekt, je moet eens op youtube Duke Special intikken. Zij waren het voorprogramma in Engeland en ze zijn echt wel goed!
Katrien
Yo Yo,
’t Is gelukt : internet doet het weer. De cabine staat nog steeds schots en scheef, maar blijkbaar zijn de draadjes weer hersteld zodat het digitale verkeer weer naar behoren kan functioneren. Toch wel gek, anderhalve week cybergewijs afgesloten leven van de buitenwereld en dat bewijst maar weer eens hoe afhankelijk we (kunnen) zijn van internet en telefoon – en dit in een wereld waar nobele mensen zomaar afgeschoten kunnen worden omwille van hun democratisch gedachtegoed. Een scheefgezakte cabine is daarmee vergeleken een waanzinnig luxeprobleem.
Maar we zijn er dus weer.
Om vast te stellen dat het inderdaad wel knap toevallig is dat The Flying Club Cup grijsgedraaid werd in een auto richting Frankrijk – maf eigenlijk, als je het zo bekijkt. Bij mij is het ook een goede vriend die mij hun muziek leerde kennen ; hij dacht wel dat ik dat goed zou vinden. Ja dus, want ook hier wordt het cd’tje grijsgedraaid en aangezien ik geen cd in de auto heb maar wel een cassetterecorder, wordt de radio altijd net ietsje luider gezet als ze Nantes op Stubru draaien. En dan blijft het ook wel de ganse dag hangen ; wat ik niet erg vind.
Tja, en Henry ? Ergens heb je wel gelijk. Maar ik blijf hem wel goed vinden, gewoon omdat hij alles zelf doet en een paar onsterflijke nummers gemaakt heeft. Ook het feit dat hij muzikaal creatief is (filmmuziek voor Kruistocht in Spijkerbroek) vind ik wel knap. ’t Is in elk geval niet iemand die eet en blijft herkauwen, als je begrijpt wat ik bedoel. Delavega heeft ook eens met hem samengewerkt voor Little Clouds, een overigens meer dan geslaagde samenwerking. Hij heeft trouwens ook iets erg moois gemaakt met Joost Zweegers. Of, beter gezegd, Joost Zweegers met hem. http://nl.youtube.com/watch?v=vZuS6aGcmjA
Nu we het toch over Goede Muziek uit de Lage Landen hebben… als je de kans hebt om iets van Spinvis te pakken te krijgen : vooral doen. Niet alles is even goed, maar over ’t algemeen is het meer dan gemiddeld goed.
En zo zijn er nog wel een paar, of niet soms … ? Met of zonder min of meer bizarrere verhalen … ;o)
Groetjes en tot later, Katrien
(dju, blijkbaar was niet alleen Parijs goed, als ik het verslag hierboven lees … )
YoYo
Welcome to the world Katrien!
Ik vreesde even dat ze je al opgesloten hadden in de Belgacom cabine, nadat je totaal over je toeren enkele techniekers bond en blauwgroen in mekaar getimmerd had… en toen Tine haar verslagje postte dacht ik,… ai ai ai ai, eigenlijk maar goed dat Katrien dit niet kan lezen want anders WORDT ze een Belgacom cabine! Allez, ik bedoel de kleur hé 🙂
Maar ik moet toegeven dat ik, “IK!” die toch uitverkoren was om een superspeciaal concert in Paris bij te wonen… eveneens lichtjes donkergroen begon te schijnen bij het lezen van die geweldige overzeese ervaringen. Echt magnifiek hoor.
En ook al was Brussel misschien één van de betere concerten, het zijn die extra verhaaltjes en belevenissen die een concert verheffen tot iets “magisch” en daardoor onvergetelijk worden… wat zeg ik, nog beter met de jaren! Tine zal ongetwijfeld nog steeds volop nagenieten… Maar Katrien, geloof me, zulke dingen kan je zelf een beetje afdwingen, al is een grote portie geluk wel meegenomen…
In elk geval… ik zal nog maar even zwijgen over andere vreemde belevenissen met onze Crowdies… alles op zijn tijd 🙂
Nog enkele correcties by the way op voorgaande berichten… het zijn details, maar toch, anders ga je misschien twijfelen aan mijn geloofwaardigheid…
– het verslag van The Tragically Hip was van het concert in de AB in Brussel. Ik had het concert van Eindhoven in de Effenaar gezien. Maar het was vooral de inleiding van dat verslag dat ik uitstekend vond.
– de CD van Beirut die ik in de auto beluisterde was niet The Flying Clup Cup, maar Gulag Orkestar, zijn eerste CD. Ik heb TFCC wel laatst aangeschaft.
Maar het zijn details hé.
Van Spinvis heb ik al een aantal dingen gehoord, en ik vind hem wel goed hoor. Knap gemaakte muziek, en ook hele leuke teksten!
Ons nederlandse taaltje “kan” echt mooi zijn.
Helaas voelen velen zich geroepen om er iets lelijks van te maken…
Spinvis, Monza en voorheen Noordkaap… geweldige muziek, die zo onbemind is in Vlaanderen… maar ja, Stijn Meuris heet niet Luc Devos, die vandaag alweer met het zwaar overschatte Mia op nummer 2 stond in de tijdloze van stubru…
Maar ach: lang leve Ozark Henry! Effectief, wat hij voor Novastar gedaan heeft is echt wel subliem. Ik heb heel lang genoten van deze 2de CD van Novastar en was hem zowaar al bijna vergeten…
Neen, ik trek mijn woorden van vorig bericht meteen terug!
Neen, de transformatie naar belgacomcabine is niet doorgegaan – en gelukkig maar ; er valt nog zovéél te vertellen … ;o)
Katrien
Hans
Hoi Crowded House fans;
Weet iemand van jullie of er ook een Live CD gepland is v/h concert in Vorst zoals er meerdere verkocht worden via hun website van hun concerten in de USA en UK. Laat ons hopen 🙂
Reacties
52 reacties op “Crowded House”
Bijna tranen met tuiten toen ik het verslag zag op TV.
Om niet te zeggen dat het vreselijk heel fantastisch goed was. Jongens toch, met zoooo’n smile naar buiten gegaan. Zo’n setlist waarna je happily kan doodgaan, je hebt het allemaal gehad. Bedankt voor de filmpjes 🙂
goede groep, steengoede liedjes
één minpuntje: ze teren nu al heel veel jaren op die 2-3 liedjes die iedereen kent en mee kan zingen
en die rekken ze dan uit tot crowd favorites met veel handgeklap en meezingerij
leuk voor ne keer, maar dat is het dan ook
chance dus dat ze maar eens om de zoveel jaren langskomen 🙂
[…] Michel zorgde voor een blijvende herinnering via filmpjes. Nice! […]
Ik vond vooral de ‘security guy’ de held van de avond 😉
En voor de rest: een geweldig concert!
Supppeerrr!! Merci Michel 🙂 zalige filmpkes!! nog is merci!
[…] door ons land gepasseerd dit weekend, op tour weet u wel. Ik wist van niks en heb het nieuws bij Michel gelezen (en hier en hier) en ook genoten van de schitterende filmpjes die Michel gemaakt heeft. Ik […]
Schit-te-rend concert van Neil & Co.
@Stefan, ofwel heb je niet goed geluisterd (bijna ALLE liedjes werden meegezongen), ofwel blijf je beter thuis. Voor mij mogen de Aussies elk jaar terugkomen. Ze worden steeds beter en beter.
@stanne
Euh, ik hou mijn geld voor een ander concert, later dit jaar als je het niet erg vind 🙂
Enne mijn punt is dat ze teveel teren op hun 2-3 topsongs hé, niet het handgeklap. Niet toevallig kiest MIchel ook net die songs voor zijn filmpjes en geen nieuw materiaal.
Van een groep van hun kaliber verwacht ik nu éénmaal net dat ietsje meer.
Ik vond hun nieuwe dingen ook goed, for what it’s worth. Ik heb mijn fototoestel pas boven gehaald bij de bisnummers.
En, for the record, ik telde de volgende jaartallen en aantallen:
4 uit 1986
3 uit 1988
3 uit 1991
1 uit 1992
6 uit 1993
1 uit 1998 (denk ik)
6 uit 2007
(en één cover van CCR uit 1969).
[…] de mensen die het nog niet gezien, ga maar eens een kijkje nemen bij Michel om te weten wat een goed concert je gemist […]
@Stefan,
voor echte CH fans waren het stuk voor stuk topsongs.
Fragment VTM Nieuws :
http://www.vtm.be/asx/vtmnieuws/index_opgeknipt.php?20071020_195103_3G_VORST
Het was een schitterend concert.
Crowded House speelt beter dan ooit en heeft nog niets van zijn magie verloren.
Ben blij hier deze reacties en filmpjes terug te vinden… heb de site meteen aan mijn favorites toegevoegd…
@stefan, vroeger zou ik me steendood geërgerd hebben aan zoveel domheid, nu vind ik het eigenlijk geen reactie meer waard, maar enfin, voor 1 keer dan… 🙂
Zoals hierboven al aangehaald, het zijn stuk voor stuk topsongs.
Niet alleen de CH fans, maar alle echte muziekkenners zouden dat zonder twijfel bevestigen. Dus Stefan, bestel je tickets al maar voor Rimpelrock, je zal je er zonder twijfel amuseren! Daar spelen ze alleen maar hits!
Ik ga morgen alleszins naar Parijs, waar ik CH zal zien in een zaaltje met 400 man!
Fantastisch! Al zeg ik het zelf 🙂
Grtz!
Ons moeder heeft zich anders goe geamuseerd op Rimpelrock … Weather with you is en blijft een klassieke popsong. En er zijn er waarschijnlijk nog zo’n 2 te noemen uit hun verzameld werk. Maar dan stopt het. Na die songs is er nooit nog iets gekomen dat potten gebroken heeft.
En over smaken en kleuren heb ik het hier niet hé. IK zal ook altijd alles van Bruce goed vinden omdat ik fan ben terwijl sommigen die ook een zagevent vinden.
Natuurlijk speelden ze goed en natuurlijk zijn jullie fans en vinden jullie alles goed. Maar ik vind het jammar dat ze blijven teren op die 2-
oops en toen raakten mijn dikke vingers de enter knop en was mijn verhaaltje nog niet af 🙂
Ik vind het dus jammer dat ze blijven teren op die 2-3 supersongs. Er was en is volgens mij meer uit te halen. Zeker omdat Neil Finn zo’n ongeloofelijk talent heeft om songs te schrijven.
Geweldig concert, me plaatsvervangend geschaamd voor de luidruchtige nederlanders ( waar ik ook toe behoor )… zoals vele van mijn landgenoten te laat voor Carre Amsterdam ( binnen een 50 minuutjes al uitverkocht ) zijn er nog recensies in belgische kranten verschenen ?
[…] i., Michel en Sandra leerde ik Crowded House kennen (de muziek kende ik al, maar mij nooit afgevraagd wie dat […]
Stefan, een goed concert heeft een goede mix van beide: een paar hele gekende nummers en een paar nummers voor de echte fans. Geen enkel van de superhits spelen is geen goed idee. Uiteindelijk gaan er naar zo’n concert ook mensen die de groep niet supergoed kennen. Velen gaan mee met een partner of vriend die fan is, terwijl ze zelf enkel die paar klassiekers kennen. Voor die mensen is het dan niet leuk als er alleen maar rminder gekende nummers gespeeld worden. Die bepaalde nummers zijn allesbehalve mijn favoriete CH nummers, maar ik ben toch blij dat ze gespeeld werden, al is het maar omdat het zo tof is als de ganse zaal meezingt.
Mijn favoriete CH nummer is Private Universe en tot mijn grote vreugd werd daarmee het concert ingezet. Het kon niet meer kapot.
Ongelooflijk bedankt voor het posten van de filmpjes !
Heb al verschillende groepen, optredens & concerten gezien, maar wat ik vrijdagavond zag sloeg alles … Stefan mag zeggen wat hij wil, dit concert was magisch. De sfeer zat er van het eerste nummer al in, Crowded House is en blijft een topgroep. Ik had van in mijn tienerjaren 2 groepen op mijn verlanglijstje staan om live te zien : the Police en Crowded House – maf dat ik ze allebei op twee weken tijd kon zien. The Police blijft scoren want een levende legende, maar Crowded House stak er toch kop en schouders boven uit … Prachtig gewoon !
Yo Yo, ik ben stiekem jaloers, laat zeker weten hoe ‘t in Parijs was !
Het was de max, heb heel het concert kunnen meezingen, ga het nog eens over doen op 11 dec. in de royal albert hall in Londen. Kijk er naar uit. Goooo Neil
[…] groep is dat. De setlist vind je bij Anne, enkele zelf geschoten videootjes vind je bij Michel. En nog eens. Toppers! Jammer dat ze “Recurring dream” niet speelden, maar doen ze dat eigenlijk […]
Voor Michel Vuijlsteke,
Als je al die jaartallen enzo weet, kan je mij dan ook de setlist eens bezorgen of hier bij voegen.
Bedankt,
Heb heel veel genoten van dit concert, nog eens een concert waar de muziek en zang op de eerste plaats komt en niet de show. Je zag ook dat ze plezier beleefden aan het concert en niet om de verkeerde redens weer tesamen speelden.
Een tof concert.
CH was weer in het land en wat hebben we genoten !
Ik zag ze voor de 6de keer en ze blijven telkens goed.
Wat ik wel jammer vond is dat Nick niet meer zo jolig doet als vroeger – toen leek het vaak slap-stick tussen de 3. Misschien heeft het gemis van hun soul-mate er iets mee te maken. Al moet ik de nieuwe drummer een compliment geven – speelde wreed goed.
Heb opnames van vroeger in Gent waarin ze een discussie beginnen over wie wanneer moet beginnen spelen – echt grappig
Ook jammer was het dat iedereen eerst zat (is wel handig als je moet wachten) maar tijdens het optreden komt er toch het meeste sfeer als er gedanst kan worden.
Het was dus zonder meer een wreed goed concert en wij hadden de pech dat The Police het tweede concert annuleerden, anders hadden we twee superweken gehad en nu was het alleen maar een superweekend.
Sister Madly
Greetz
R
ik vond het vrijdagavond schitterrend!!!!! Het was de tweede maal dat ik ze gezien heb. Super!!! Als ze begonnen met private universe is er een smile op mijn gezicht gekomen en dit heeft het ganse concert zo voortgeduurd. Ik ben er nog altijd van aan het nagenieten. Ik hoop zeker om ze nog eens terug te zien. Voor mij was het meer dan SUPER!!!!
Trouwens zeer toffe filmpjes. Zeker iets om te bewaren.
groetjes,
freia
@Johan: Crowded House setlist Vorst Nationaal, alstublieft:
1. Private universe
2. Four seasons in one day
3. Don’t stop now
4. Fall at your feet
5. Transit lounge
6. Pour le monde
7. In my command
8. When you come
9. Silent house
10. Hole in the rive / Parting glass
11. Don’t dream it’s over
12. Heaven that I’m making
13. Walked her way down
14. Locked out
15. Distant sun
Bis 1
16. World where you live
17. Italian plastic
18. Weather with you
Bis 2
19. Fingers of love
20. Pineapple head / Spirit of the stairs
21. Into temptation
22. Born on the bayou
23. Mean to me
24. Better be home soon
Holalalala
Mensenlief, wat een concert, wat een concert!!!
Ik probeer elk jaar wel een 10tal concerten mee te pikken groot en klein. Kwestie van wat bij te blijven en ik heb een “ziekelijke” drang om zoveel mogelijk van mijn cd collectie (200 stuks) toch ook live bezig gezien te hebben. Ik durf dan ook te zeggen dat ik stilaan een goed concert van een slecht concert kan onderscheiden.
Wel het concert van “The Police” was een draak, voor Renjo en anderen, wees maar niet te bedroefd. Dubbele prijs maar liefst !, geen bezieling en uitgezonderd een droge welkom géén woord aan al die fans gericht. Wel ik zeg u zonder enig overdrijven, hier is niet alleen geschiedenis geschreven (eindelijk terug samen, helaas zonder Paul) maar zeer zeker gemaakt!!! De recensies in de morgen en de standaard waren meer dan lovend en dat is echt niet van hun gewoonte.
Vanaf ‘t begin de sfeer erin (wat wil je met zo’n dijk van een opener!), meteen gevolgd door een zalige droge sneer naar dien oelewapper van dien bodyguard die we niet meer hebben terug gezien 🙂 om ons vervolgens een dijk van een concert voor te schotelen! Meteen onze zitplaatsen (nooit eerder meegemaakt in Vorst??!) ingeruild voor een plaats op de eerste 5 rijen. Wat een warm concert!!! Zowel CW als het publiek die er ongelooflijk veel zin in hadden (beautifull singing, you’re filling the room…) -het was ook zo verdomd lang geleden- en zeer zeker nog eens waar voor je geld (had liever die 85€ aan hen gegeven ipv The Police) en bisnummers à volonté maar ‘t had natuurlijk nog even mogen doorgaan (How will you go, recurring dream, whispers & moans,…)
Dit concert staat zonder enige twijfel in mijn top 5 en worstel al heel dit weekend om het terecht op nr 3 te zetten. (1-U2 in Gent met hun Achtung Baby Tour en 2-Pink Floyd in Werchter – als 16jarige ukkepuk tussen 50.000 wiet smorende “ouw zakke” blijven ondanks alles staan waar ze horen te staan)
Aan Stefan, knap dat je voor je mening durft uitkomen. Maar buiten jouw 2-3 hits durf ik toch te stellen dat ze makkelijk nog 15 andere hits of misschien beter gezegd pareltjes! in hun achterzak hebben zitten. OK dat de grote massa CW vooral zal herkennen aan Weather with you of into temptation maar het is er CW nooit om te doen geweest om er de stadions mee vol te laten lopen, neen CW komt het best tot zijn recht in zaal (Yoyo ik ben stikkejaloers op jouw ticktje in Parijs) waar ze die “steengoede” songs veel beter tot hun recht kunnen laten komen.
Soit, ook ik dus met een grootse smile buiten gekomen en me vandaag maar meteen de DVD aangekocht van hun afscheidsconcert in Sydney -wat een locatie! (been there)- zo zie je maar nog steeds aan ‘t voort genieten… 😉
PS Voor de volledigheid mijn 1ste lief nog effe bedanken die me met CW heeft laten kennis maken, ik heb me dat nog geen moment beklaagd héhé
Geweldig concert, en dank aan Belgie voor de gastvrijheid van ons twee Hollanders. Prachtige zaal mooi geluid en een fantastische band!
Gr, Justin & Danitsja
[…] Nice to have you here Chris when CH will return, we’ll be there too the setlist according to Michel Vuijlsteke 1. Private universe 2. Four seasons in one day 3. Don�t stop now 4. Fall at your feet 5. Transit lounge 6. Pour le monde 7. In my command 8. When you come 9. Silent house 10. Hole in the rive / Parting glass 11. Don�t dream it�s over 12. Heaven that I�m making 13. Walked her way down 14. Locked out 15. Distant sun Bis 1 16. World where you live 17. Italian plastic 18. Weather with you Bis 2 19. Fingers of love 20. Pineapple head / Spirit of the stairs 21. Into temptation 22. Born on the bayou 23. Mean to me 24. Better be home soon thanks to Michel Vuijlsteke’s Weblog : https://blog.zog.org/2007/10/crowded-house.html […]
Gek dat we hier ook regelmatig The Police horen vallen… zelf ben ik altijd een supergrote fan geweest van The Police, maar heb ze nooit live kunnen zien, omdat ik toen nog te jong was om naar concerten te gaan, allez, volgens mijn ouders hé… 🙂 Voor mij is het ook ongelooflijk, net als Katrien, dat ik The Police en Crowded House (die ik wel al een keer of 7 gezien had) na al die jaren op enkele weken tijd aan het werk kon zien.
The Police in Amsterdam en Antwerpen, Crowded House in Brussel en Parijs…
Ik wil jullie echt niet jaloers maken hoor :-), maar het optreden in Parijs was… het was… euh…, tja,… allez,… sorry, maar ik vind er echt geen woorden voor… het slaat gewoon alles.
Een miniskuul klein zaaltje, gelegen in een regio van Parijs waar ‘s avonds gewone mensen niet meer buiten durven komen… en daar, voor nog geen 400 man, komt een wereldgroep zijn laatste concert van de Europese tour spelen…
Wat een contrast met Brussel, ongelooflijk…
Toen we naar binnen gingen, kwam ook Neil Finn binnengewandeld langs dezelfde ingang als het publiek om zich een weg te banen naar de backstage… om maar te zeggen…
Crowded House speelde op dezelfde gedreven manier als in Brussel, een werkelijk magistraal concert, dat door het kleinschalige van zaal en omgeving een extra magische inslag kreeg.
Nog 1 anekdote en dan hou ik erover op…
In Brussel stond ik, nadat het publiek werd aangemaand om recht te staan, helemaal op rij 1 vlak voor Nick Seymour. En ik had de indruk dat Nick mij om 1 of andere manier – don’t ask me why – in de gaten hield… enfin, ik veronderstelde dat, maar dacht evengoed dat ik het mij maar inbeeldde…
Maar niets bleek minder waar, want wat gebeurde er in Parijs… waar ik zo ongeveer op rij 15 stond, op een trapje, en dus hoger dan iedereen die voor mij stond… plotseling – tussen 2 nummers in – en er wat grapjes werden gemaakt tussen Neil en Mark Hart – wijst Nick Seymour in mijn richting, en roept al lachend… “Hey man, I’ve seen You! I’ve seen you!” Ik was zo perplex dat ik niet kon reageren, en dacht Nick blijkbaar dat hij zich vergist had, want hij draaide zich weg, en speelde gewoon verder… enfin, ik vond het ongelooflijk, maar ook mijn broer die bij me was, bevestigde dat hij wel degelijk mij bedoelde… en aldus heb ik er zo weer een leuke herinnering bijgekregen… die ik later nog vaak zal vertellen aan iedereen die het niet wil horen! 🙂
Foto’s van dit concert (en van Neill die zich een weg naar binnen baant) zal ik later nog posten.
Helaas ben ik enkele filmpjes (klein feestje op podium tussen CH en Cherry Ghost bij laatste nummer van deze band en enkele opnames van het concert zelf) kwijtgespeeld… maar kom, de herinnering aan deze ronduit legendarisch magische maand, zal forever in mijn geheugen staan!
Groeten.
YoYo.
yoyo,
stop ermee. Ik ben stikjaloers!!!!!
Yo Yo,
Bedankt voor het verslag en jawel, ook hier zit er eentje jaloers te genieten … Knap dat Nick je herkende, een moment om te koesteren én een bewijs dat ze wel degelijk naar hun publiek kijken. Wat een sympathieke mannen zijn het toch …
Ook ik zie groen van jaloezie als ik dat verslag van Yoyo lees. Miljaar!
zoals beloofd hierbij nog enkele foto’s van Parijs…
http://picasaweb.google.nl/YoYo.Belgium
Groetjes!
YoYo
waar waren die minkukkels van de morgen en de standaard. Der stonden wel degelijk jongeren van voor in de zaal en niet iedereen was bejaard. kvraag mij nog altijd af wei die ladderzatte 20-jarige londenaar was rechts van voor. kvond hem alleszins wel geestig. Mijn slaapplaats die avond was bij den police van ukkel omdat ik weer eens ruzie had met mijn ex. Fijn. En aan de heren van stubru. Naar welke zender moet ik nu in godsnaam luisteren? Ik voel mij net niet puberaal genoeg voor stubru en net te puberaal voor radio één. Kent iemand betere radiostations?
waarom spelen ze nooit black&white boy live? Den black&white boy was toch de manisch-depressieve Paul Hester natuurlijk. ‘in my command’ is toch wel een beetje ‘baby you can drive my car’ hé.
Nog een late reactie op de foto’s van Yo Yo …
Mooooooi, het geeft echt de sfeer weer van die avond in Parijs. Hoop dat ik dit eens kan meemaken.
Wel Katrien, het was eigenlijk heel simpel.
Ik was toevallig op het franse CH forum verzeild geraakt (jawel, het bestaat 🙂 http://crowded-house-finn.forumactif.com/).
Toen bleek dat er op de valreep een extra concert in Frankrijk werd toegevoegd, zag ik hier dat dit concert na maanden nog steeds niet was uitverkocht. Ik heb toen gewoon via Fnac in Frankrijk tickets besteld… 3 dagen later lagen ze in de brievenbus.
Dus, bij een volgende gelegenheid, niet aarzelen…
Just do it!
Groeten,
YoYo.
Yo Yo,
Eigenlijk zit het geluk soms in een klein toevalshoekje. Wel gek dat dat concert in Parijs zelfs na een paar maanden nog niet uitverkocht was … De sfeer is toch ook helemaal anders in het klein, dan in het groot. The Police ging ik normaal in Amsterdam zien (Sportpaleis uitverkocht), tot plots bleek dat de wachtlijstplaatsen in het Sportpaleis bevestigd waren. Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik naar Antwerpen kon ; de Arena is ook zo’n mastodont van een concertplaats. Vorst valt dan wel weer beter mee als zaal, maar als je dat vergelijkt met het huiskamergevoel dat er volgens mij in Parijs hing, ja dat is toch weer van een andere grootorde. Misschien moet ik ze volgende keer eens gewoon bij mij thuis vragen ;o).
Groetjes, Katrien
Dag Katrien,
Geluk zit soms in een klein toevalshoekje da’s waar. Bij mij was die toevalshoek er afgelopen maand uitgebreid aanwezig…
Toevallig in de week voor en na mijn x0ste verjaardag, kon ik veelvuldig naar concerten van mijn 3 absolute favoriete bands aller tijden.
The Police, Crowded House, maar ook The Tragically Hip in Eindhoven.
Voor mij een ONGELOOFLIJK toeval dat dit zo kon gebeuren.
Police in Amsterdam vanaf rij 1 beleefd… vandaar allicht dat ik de ArenA niet als een supermastodont heb ervaren… het is wel mijn duurste concert aller tijden geweest. Om zeker te zijn van tickets had ik me lid gemaakt van Police.com zodat ik aan de presales kon deelnemen. Lidgeld was 100 dollar.
Voor Amsterdam lukte de presales direct. 4 tickets aan 95 Euro/stuk. Ik dacht eerlijk gezegd om deze tickets aan een duurdere prijs te verkopen, maar had uiteindelijk zolang gewacht dat ik ze, buiten ééntje, aan de straatstenen niet meer kwijt raakte. Met als resultaat dat ik hier nog steeds 2 maagdelijke Police tickets heb van Amsterdam.
Wat een contrast dus met het koopje voor CH in Parijs… 35 Euro… in elk geval, mochten ze ooit in je huiskamer komen spelen, en ik geloof waarlijk dat het kan, dan reserveer ik hierbij alvast mijn plekje!
Groeten,
YoYo
Yo Yo,
Goh, zo’n 3 superconcerten zien op zo’n korte tijdspanne is inderdaad wel toevallig … Maar je hebt het niet altijd te kiezen, hé, ik kan me voorstellen dat je verjaardag in elk geval niet meer stuk kon ! Ik vermoed dat je, als je the Tragically Hip goed vindt, je ook wel te vinden bent voor the Silencers enzo ? Nu allang doodgebloed, maar toen wel goed.
Die tickets in de Arena waren duur, zeker als je er nog 2 “op overschot” hebt (+ lidmaatschap). Ik vreesde voor hetzelfde scenario toen de tickets voor Antwerpen plots bevestigd werden, maar gelukkig had ik die voor Amsterdam (zonder kosten !) kunnen annuleren en hebben ze het geld netjes terug op de rekening gestort. Van een goede service gesproken. Maar het bleef duur, ook voor Antwerpen – als je dat dan vergelijkt met die 35 (vijfendertig !!!) euro die je voor Parijs betaald had ; onvoorstelbaar eigenlijk. Maar toch leuk dat je het allemaal mogen meemaken hebt.
Bij mij staat er wel nog iemand op mijn “to see” lijstje en ik vrees dat hij daar netjes zal blijven staan. Toen Tom Waits hier was ben ik compleet naast de boot gevallen, tot groot jolijt van al die BV’s die in hun eindejaarsvraagjes “Tom Waits” als beste concert van het jaar gaven … Van objectieve ticketverkoop was hier niet echt sprake, mijn inziens. Ach ja, niets aan te doen. En wat niet is, kan nog komen.
Groetjes,
Katrien
Oja, bij deze is de stoel gereserveerd ; ik geloof eerlijk gezegd ook wel dat die tot zoiets in staat zijn – ‘t zou wel mooi zijn.
.
Hoi Katrien,
Ik moet toegeven dat ik The Silencers niet ken, waarschijnlijk een enorm gat in mijn cultuur, maar The Tragically Hip is echt wel een ongelooflijk straffe band, en eveneens ongelooflijk zwaar ondergewaardeerd. Op volgende link kan je trouwens een leuke recensie vinden van hun concert in de AB dit jaar, en vooral de inleiding vind ik treffend http://www.damusic.be/reportage/906.
Niet toevallig is The Hip een groep met een erg charismatische frontman Gordon Downy. Uitstekende zanger met zeer beklijvende stem, performer, poëet (geweldige teksten) en maakt bij elk concert grote indruk. Zet daar enkele rasmuzikanten bij die muziek brengen met hart en ziel… yep, my cup of tea.
Trouwens, Tom Waits… al jaren wil ik aan zijn oeuvre beginnen, maar iets weerhoudt mij steeds.
Misschien kan jij me enkele tips geven hoe ik dat best aanpak? Wat is de ultieme CD om Waits te ontdekken?
Groetjes!
PS. The Police op Werchter!
0 keer in 30 jaar…
3 keer in geen jaar…
niet te geloven hé 🙂
Ja, the Police komt terug, geweldig, hé ? Ik heb een klein bescheiden vreugdedansje gemaakt in de keuken toen ik het hoorde ; de datum staat alvast genoteerd in mijn agenda.
Ik heb geprobeerd om de link te openen die je doorstuurde, maar dat blijkt niet te lukken. Het verslag van het concert heb ik dus nog niet kunnen lezen. Misschien eens opnieuw proberen ?
Ik ben intussen gaan snuffelen in mijn collectie van Tom Waits en ‘t is erg moeilijk om te zeggen wat typerend of goed is ; zoals bij zoveel dingen is dit erg subjectief. Maar één ding loopt wel als een rode draad door zijn ganse oeuvre : hij blijft apart in zijn genre, hoewel je niet echt van een genre kunt spreken. Soms ontroerend mooi, soms jazzy, dan met accordeon en later met saxofoon of megafoon. Maar altijd verrassend en boeiend en vaak met een rauwe stem. Hoewel ze dag en nacht verschillen, slaat de beschrijving die je gaf van Gordon Downy deels ook op Tom Waits. Ik heb nooit de kans gehad om hem live te zien, maar als je de opnames bekijkt die tijdens concerten of talkshows gemaakt zijn, merk je dat hij zich er altijd volledig in gooit en bovenal zijn eigen identiteit behoudt. En dat is mooi. Om toch maar een paar nummers te noemen die er voor mij bovenuit springen : San Diego Serenade, I hope I don’t fall in love with you, Martha, de onsterfelijke versie van Waltzing Matilde, het gekendere Downtown Train en In the Neighborhood … Probeer in de bibliotheek eens Closing Time te vinden, daar staan een paar klassiekers op. Hierbij ook al 2 links :
http://nl.youtube.com/watch?v=1OLA6AiZlVw
http://nl.youtube.com/watch?v=XrkThaBWa5c
Groetjes en tot later,
Katrien
Hoi Katrien,
Ik moet eerlijk bekennen dat mijn vreugdedans iets minder bescheiden was, toen ik het nieuws van The Police hoorde…
Aan de bedenkelijke gezichten van mijn huisgenoten te zien, toen ik hen in de living op mijn kniëen kwam voorbijgegleden, met mijn t-shirt over het gezicht getrokken, de 2 handen in de lucht en luid schreeuwend “he yoo! he yooo!! he Yo Yo!!!” (*) moet het zelfs ronduit belachelijk geweest zijn…
Hierbij trouwens de juiste link… er stond per ongeluk een puntje achter de vorige hyperlink, en vandaar niet te openen…
Eigenlijk was het een test om te zien of je dat echt zou lezen (**)
http://www.damusic.be/reportage/906
Enne… Bedankt voor de Tom Waits info!
Ik heb zonet ontzettend zitten genieten van de 2 You Tube clips… echt waar schitterend!
Schande dat ik daar nooit eerder werk van gemaakt heb… Mijn volgende CD zal dus Closing Time worden!
Ik weet niet of je Eels goed vind, maar dat is nog zo een band die volgens mij in ons rijtje past…
Komen volgend jaar in Brussel Koninlijk Circus, en ga ze dan voor de eerste keer zien.
En ook in ons eigen Vlaanderen hebben we een schitterende, en naar mijn mening schromelijk ondergewaardeerde band, nl. Monza van Stijn Meuris. Ik ben er de laatste 2 jaar, vooral sinds hun CD Grand, een hele grote fan van geworden. Grote klasse!
Tot zover… groetjes! YoYo.
(*) uit Regatta De Blanc – The Police (nummer dat Sting speciaal geschreven heeft voor ondergetekende)
(**) da’s nie waar hoor, grapje!
Pfioew, wat een geruststelling te lezen dat ik glansrijk geslaagd ben voor de ‘puntjestest’ … ;o) En inderdaad, zonder het befaamde puntje na de 906 was het bestand zonder probleem te openen. Om dan na het lezen toch te moeten vaststellen dat het blijkbaar om een meer dan goed concert ging. Je hebt het toch maar weer mooi mogen meemaken. Niet alle “oudere” groepen zijn geantidateerd, dat bleek maar weer eens uit het verslag.
Fijn dat je Tom Waits nu ook ontdekt hebt en nog fijner dat ik je het leren kennen heb ; ik ben de vriend die mij – in mijn jonge tienerjaren – Tom Waits heeft leren kennen nog steeds erg dankbaar.
Van Eels ken ik vooral de nummers die vaker op de radio gedraaid worden, zoals Last stop this town, Novocaine for the soul en Susan’s House, al moet ik zeggen dat het ingetogen I need some sleep zeker even beklijvend is. In België hebben we ook een paar prachtmensen rondlopen die een geweldige feeling voor goede muziek & dito teksten hebben. Stijn Meuris is er één van en voor mijn part mag meneer Ozark Henry ofte Piet Goddaer zeker toegevoegd worden aan De Lijst. Ongelooflijke stem en prachtige muziek. Alle concerten waren veel te snel uitverkocht en nu hij in Parijs gaat wonen, zal het weer iets langer duren voor er nog eens een optreden zal zijn. Trouwens, bekijk volgende clip eens :
http://nl.youtube.com/watch?v=jc3ZAs17uAg
Ook niet slecht hé ? Ze waren een paar weken terug in België en volgens een insider heb ik wat gemist tijdens dat concert. Tegenwoordig wordt het, geheel niet onterecht, vaak gedraaid op de radio.
Om nog terug te komen op de bescheiden vreugdedans bij het horen van het nieuws van the Police : UITERAARD had ik op stoelen en banken willen gaan staan om het nieuws van de daken te schreeuwen en UITERAARD wou ik een zeer uitbundige dans maken zoals die Aziatische fan deed tijdens het liveconcert van the Police (Synchronicity) ergens begin jaren ’80, maar de werkmannen die momenteel wegenwerken uitvoeren in de straat en een losse inkijk hebben in de keuken indachtig, heb ik dit toch maar niet gedaan.
Groeten,
Katrien
Hoi Katrien,
geluk zit soms in een toevalshoekje… dat wisten we reeds… maar “toeval”… daar geloof ik allang niet meer in! Zeker als de dingen zich afspelen in magische Crowded House sferen… (straffere verhalen daarover zal ik je bij gelegenheid nog eens vertellen)
Toen ik een heel aantal weken geleden, op weg was naar een roemrucht Crowded House concert in Paris, kreeg ik van mijn compagnon (die een echte “up to date and living” muziekencyclopedie is, een CD’tje toegestopt dat ik zeker eens moest beluisteren…
Awel, dat CD’tje heeft de hele weg opgestaan, en werd bij iedere beluistering beter en beter.
Sinds enkele weken wordt deze artiest regelmatig op StuBru gedraaid, en loop ik constant met dat bizarre deuntje van hem in mijn hoofd… ik heb afgelopen zaterdag eindelijk zijn nieuwe CD aangeschaft via de ITunes store.
De artiest… Beirut, dat deuntje… Nantes…
En alsof de duivel ermee gemoeid is, krijg ik dan ook nog eens in deze leuke Crowded House plek, van ons Katrien een You Tube link toegestuurd met de clip van het nummer, als het ware een signaal vanuit de sterren, om te zeggen “Yo Yo, Beirut moet je aanschaffen hoor!”…
Ik zweer het u: sommige dingen hangen gewoon in de lucht, of staan in de sterren geschreven… daar ben ik van overtuigd! 🙂
Maar zoals gezegd… andere bizarrere (tiens, wat een raar woord is me dat) verhalen en gebeurtenissen die mij statement bevestigen zal ik je zeker nog vertellen… we zijn hier nog niet uitgezongen hoor 🙂
By the way… om het even over onzen Ozark te hebben…
Ik vind het eveneens een schitterende zanger en briljant songschrijver… toch heeft hij me nog niet 100% over de streep kunnen halen… en heb ik het gevoel dat zijn CD’s soms nog gevuld worden met iets mindere nummers… Hopelijk is hij niet de artiest die binnen enkele jaren, een formidabel “Greatest Hits” (ik moet daar niet van weten) album zal uitbrengen, dat dan een fenomenaal succes zal worden, waarbij zijn broodje gebakken zal zijn…
Neen, ik hoop echt dat hij ons nog zal verrassen met zijn ultieme “Masterpiece” waartoe hij zeker voor in staat is…
Maar OK, misschien denk jij daar anders over.. dat is enkel maar mijn gevoel… en ook, ik heb hem ook nog nooit live bezig gezien.. misschien moet ik dat maar eens eerst doen, vooraleer hier de betweter uit te hangen…
Maar ja, Piet is nu God Daar in Frankrijk hé… wanneer gaan we hem hier nog eens zien?
Groetjes, YoYo.
Met de rapte een zeer kort berichtje van op ‘t werk … Ja, het werk, want de sympathieke werkmannen hebben tijdens de wegenwerken een onzachte meet-and-greet met de Belgacomcabine gehad zodat die nu in plaats van mooi rechtop, in een hoek van 45 graden staat. Gevolg : al 7 dagen geen telefoon en geen internet. Na eindeloze gesprekken met zowat iedereen die met een Belgacomkast te maken heeft en duidelijk ook de cursus klantvriendelijkheid gevolgd heeft, is het probleem nog niet van de baan. Maandag komt, tijdens het vullen van de vegetarische kalkoen, de oplossing in de vorm van een technieker persoonlijk poolshoogte nemen van de situatie. We zullen maar denken dat geduld een schone deugd is … Ik hou je in elk geval op de hoogte. De straffe verhalen wil ik niet missen en er is nog genoeg stof over, dat is duidelijk !
Groetjes, Katrien
Oja, niet te geloven – dat nu net die CD mee naar Parijs ging … Wat een toeval ! ;o)
Ik ben hier nu ook weer toevallig terug beland en tot mijn grote verbazing is het gesprek nog aan de gang. Leuke foto’s, Yoyo, dat moet echt wel een speciaal concert geweest zijn.
Ik had er na Brussel nog niet genoeg van en, gezien ik te laat was voor dat concert in Parijs, heb ik dan maar besloten eventjes het kanaal over te steken. Ik heb nog twee concerten bijgewoond, in Bournemouth en Brighton (als ge dan toch de moeite doet om het kanaal over te steken, kan je er maar net zo goed twee meepikken) en ‘t was een fantastische ervaring en het grote bewijs hoe fout Stefan van hierboven wel niet is. De drie concerten die ik gezien heb waren totaal verschillend. Ik heb in totaal 40 verschillende nummers gehoord over die drie concerten verspreid, niet slecht voor een groep die zogezegd altijd teert op dezelfde drie nummers. Puur qua setlist was Brussel het beste concert, er werd in Brussel ook het meeste meegezongen. In Engeland wordt er wel meer gezwanst op het podium. Ik veronderstel dat ze in Europa iets minder zever verkopen omdat een groot deel het toch niet zou verstaan. Het publiek in Bournemouth was redelijk oud en ik vreesde dus een beetje voor de sfeer. Het bleek inderdaad niet het publiek te zijn dat recht wou staan. Ze bleven koppig zitten. Ik had ergens een plaatsje ver vanachter in een onmogelijk hoekje en niemand rond mij zong mee. Maar dan kwam het lied ‘She Walked Her Way Down’ waarbij Neil vroeg of er geen vrouwen ritmisch de trappen wilden aflopen. De lichtjes op de trappen gaven een leuk schaduweffect als er iemand op de trap liep. Ik heb dat dan ook gedaan, ben recht gestaan, die trap met knikkende knieën afgelopen en als ik dan beneden stond heb ik niet lang getwijfeld. Ik ben gewoon doorgelopen, naar voor en stond dan pal in’t midden, op 1 meter afstand van Neil. Enkele andere vrouwen hadden hetzelfde gedaan, er zijn nog enkele mannen gevolgd en zo stonden we daar met een twintigtal vooraan. De rest van het publiek bleef tot mijn verbazing zitten. Maar ik heb dan toch lekker de rest van het concert van zo dichtbij kunnen meemaken. Magisch! En die twintig vooraan zongen natuurlijk wel uit volle borst mee.
Na het concert merkte ik drie vrouwen op die stonden te wachten op een honderd meter van waar de tourbus stond. Ik besloot samen met hen te wachten, hoewel ik me niet kon inbeelden dat de groep naar ons toe zou lopen, die zouden wel gewoon de bus opstappen, dacht ik. Ik was dus verkeerd. Ze stapten effectief eerst gewoon de bus op, maar toen ze ons zagen staan zijn ze terug afgestapt en op ons afgekomen. En dan hebben we nog een babbeltje van 5 a 10 minuten geslaan (en heb ik een foto met de volledige groep). Echt wel sympathiek!
En dan kwam Brighton nog de volgende dag. Ik had hiervoor tickets kunnen bemachtigen voor de eerste rij. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de rush naar voor te starten. Ik was het beu om te zitten, vroeg aan de meisjes rechts van mij of zo ook wilden rechtstaan, wat we dan gedaan hebben en in geen tijd stond iedereen recht zoals in Brussel. Wat een verschil met Bournemouth! De sfeer wordt toch direct beter als iedereen recht staat. Brighton was ook 1 van de laatste concerten en dat was eraan te zien. Er werd veel afgelachen en gezeverd, met gitaren gegooid, we hebben enkele liedjes gehoord die ze anders nooit spelen. Dit was echt een topconcert.
En als je nog leuke nieuwe muziek zoekt, je moet eens op youtube Duke Special intikken. Zij waren het voorprogramma in Engeland en ze zijn echt wel goed!
Yo Yo,
’t Is gelukt : internet doet het weer. De cabine staat nog steeds schots en scheef, maar blijkbaar zijn de draadjes weer hersteld zodat het digitale verkeer weer naar behoren kan functioneren. Toch wel gek, anderhalve week cybergewijs afgesloten leven van de buitenwereld en dat bewijst maar weer eens hoe afhankelijk we (kunnen) zijn van internet en telefoon – en dit in een wereld waar nobele mensen zomaar afgeschoten kunnen worden omwille van hun democratisch gedachtegoed. Een scheefgezakte cabine is daarmee vergeleken een waanzinnig luxeprobleem.
Maar we zijn er dus weer.
Om vast te stellen dat het inderdaad wel knap toevallig is dat The Flying Club Cup grijsgedraaid werd in een auto richting Frankrijk – maf eigenlijk, als je het zo bekijkt. Bij mij is het ook een goede vriend die mij hun muziek leerde kennen ; hij dacht wel dat ik dat goed zou vinden. Ja dus, want ook hier wordt het cd’tje grijsgedraaid en aangezien ik geen cd in de auto heb maar wel een cassetterecorder, wordt de radio altijd net ietsje luider gezet als ze Nantes op Stubru draaien. En dan blijft het ook wel de ganse dag hangen ; wat ik niet erg vind.
Tja, en Henry ? Ergens heb je wel gelijk. Maar ik blijf hem wel goed vinden, gewoon omdat hij alles zelf doet en een paar onsterflijke nummers gemaakt heeft. Ook het feit dat hij muzikaal creatief is (filmmuziek voor Kruistocht in Spijkerbroek) vind ik wel knap. ’t Is in elk geval niet iemand die eet en blijft herkauwen, als je begrijpt wat ik bedoel. Delavega heeft ook eens met hem samengewerkt voor Little Clouds, een overigens meer dan geslaagde samenwerking. Hij heeft trouwens ook iets erg moois gemaakt met Joost Zweegers. Of, beter gezegd, Joost Zweegers met hem. http://nl.youtube.com/watch?v=vZuS6aGcmjA
Nu we het toch over Goede Muziek uit de Lage Landen hebben… als je de kans hebt om iets van Spinvis te pakken te krijgen : vooral doen. Niet alles is even goed, maar over ’t algemeen is het meer dan gemiddeld goed.
En zo zijn er nog wel een paar, of niet soms … ? Met of zonder min of meer bizarrere verhalen … ;o)
Groetjes en tot later, Katrien
(dju, blijkbaar was niet alleen Parijs goed, als ik het verslag hierboven lees … )
Welcome to the world Katrien!
Ik vreesde even dat ze je al opgesloten hadden in de Belgacom cabine, nadat je totaal over je toeren enkele techniekers bond en blauwgroen in mekaar getimmerd had… en toen Tine haar verslagje postte dacht ik,… ai ai ai ai, eigenlijk maar goed dat Katrien dit niet kan lezen want anders WORDT ze een Belgacom cabine! Allez, ik bedoel de kleur hé 🙂
Maar ik moet toegeven dat ik, “IK!” die toch uitverkoren was om een superspeciaal concert in Paris bij te wonen… eveneens lichtjes donkergroen begon te schijnen bij het lezen van die geweldige overzeese ervaringen. Echt magnifiek hoor.
En ook al was Brussel misschien één van de betere concerten, het zijn die extra verhaaltjes en belevenissen die een concert verheffen tot iets “magisch” en daardoor onvergetelijk worden… wat zeg ik, nog beter met de jaren! Tine zal ongetwijfeld nog steeds volop nagenieten… Maar Katrien, geloof me, zulke dingen kan je zelf een beetje afdwingen, al is een grote portie geluk wel meegenomen…
In elk geval… ik zal nog maar even zwijgen over andere vreemde belevenissen met onze Crowdies… alles op zijn tijd 🙂
Nog enkele correcties by the way op voorgaande berichten… het zijn details, maar toch, anders ga je misschien twijfelen aan mijn geloofwaardigheid…
– het verslag van The Tragically Hip was van het concert in de AB in Brussel. Ik had het concert van Eindhoven in de Effenaar gezien. Maar het was vooral de inleiding van dat verslag dat ik uitstekend vond.
– de CD van Beirut die ik in de auto beluisterde was niet The Flying Clup Cup, maar Gulag Orkestar, zijn eerste CD. Ik heb TFCC wel laatst aangeschaft.
Maar het zijn details hé.
Van Spinvis heb ik al een aantal dingen gehoord, en ik vind hem wel goed hoor. Knap gemaakte muziek, en ook hele leuke teksten!
Ons nederlandse taaltje “kan” echt mooi zijn.
Helaas voelen velen zich geroepen om er iets lelijks van te maken…
Spinvis, Monza en voorheen Noordkaap… geweldige muziek, die zo onbemind is in Vlaanderen… maar ja, Stijn Meuris heet niet Luc Devos, die vandaag alweer met het zwaar overschatte Mia op nummer 2 stond in de tijdloze van stubru…
Maar ach: lang leve Ozark Henry! Effectief, wat hij voor Novastar gedaan heeft is echt wel subliem. Ik heb heel lang genoten van deze 2de CD van Novastar en was hem zowaar al bijna vergeten…
Neen, ik trek mijn woorden van vorig bericht meteen terug!
Groetjes,
[email protected]
Yo Yo,
Neen, de transformatie naar belgacomcabine is niet doorgegaan – en gelukkig maar ; er valt nog zovéél te vertellen … ;o)
Katrien
Hoi Crowded House fans;
Weet iemand van jullie of er ook een Live CD gepland is v/h concert in Vorst zoals er meerdere verkocht worden via hun website van hun concerten in de USA en UK. Laat ons hopen 🙂
Groeten