18 reacties op “Van lang geleden”

  1. Pingback: verboden te lezen
  2. HTML-formulier, één per één files uploaden: kan intelligenter. De files worden toch in Amazon S3 gecached — kijk dan gedomme eerst of mijn file er al in zit!!. En ook: geen indicatie van hoe lang het nog gaat duren — dat is technologie van, gelijk, járen geleden.

    Eén account per muxtape, één muxtape per account. Exsqueeze me?

    Ik ben ingelogd, ik sta op mijn eigen muxtape, ik wil de titel editeren of de volgorde wijzigen. Hoe? Hij wéét dat ik aangemeld ben, dus een edit-knopje? Als ik hover over een track? Nee? Rechtermuisknop? Toch niet? Ah juist: klik op “Muxtape ->” en dan op “organize your songs”.

    Ik wil die muxtape op mijn eigen weblog zetten. Hoe? Ah juist: niet.

    Ik wil songs downloaden? Kan niet. Hoezo? Alle songs die erop komen worden toch verondersteld legaal te zijn?

    Ik vind die hele Muxtape wel wijs, ik ga eens op verkenning gaan in het ongetwijfeld rijke archief. Hoe? Krijg ik “verwante muxtapes” op basis van de tape waar ik nu op sta? Nee. Kan ik zoeken? Nee. Kan ik op de home page een indicatie krijgen wat er onder die cryptische labels staat, bijvoorbeeld met een hover? Nee.

    En, zoals dat heet, zo verder.

  3. Lang leve het minimalisme. Ik heb al die ‘features’ niet nodig. Een upload-indicatie zou handig zijn, inderdaad. Maar de rest, bof. Ik ben blij dat ik het niet op mijn blog kan zetten; daar bestaan trouwens plugins voor in wordpress (zoals ge weet), maar ja, dan moet ge ze zelf hosten natuurlijk.

    Eén tape per account zorgt ervoor dat er iets nieuws te beleven valt. Het is een tapeken dat ge moet her(ge)bruiken hé, geen cd-wisselaar of jukebox. Het is niet de bedoeling om downloads aan te bieden of een archief van uw liedjes aan te maken; het is de bedoeling om mensen iets (nieuws) te leren kennen.

    En het bestaat nog maar een maand, dat ook. Misschien staat Justin wel open voor constructieve feedback?

  4. Zoals ik dus kwam van te schrijven: alleen die allerlaatste is een feature request, en de mogelijkheid om verwante muxtapes te zien.

    Al de rest is gewoon, euh, slecht gemaakt. Thinking inside the box. Gemakzucht.

    Allez, we hebben dergelijke dingen toch al bij bakken zien voorbijkomen? Enkel de goedheid van Amazon houdt dat zootje recht, toch?

    Op het ogenblik dat Amazon de stekker uittrekt (en stekker uittrekken zullen ze, geloof me vrij), liggen alle muxtapes op hun gat.

  5. Oh, dat had ik nog verkeerd gelezen, op het eerste gezicht: “Eén tape per account zorgt ervoor dat er iets nieuws te beleven valt. Het is een tapeken dat ge moet her(ge)bruiken hé”

    ORLY?

    Ik wil de mensen niet te eten geven die gewoon maar accounts blijven aanmaken om in groepjes van maximum twaalf liedjes aan te bieden.

    En zo stomweg, euh, materiaaldenken, dat het een cassetje is: ik durf te wedden dat een groot deel van hun gebruikers nog nooit een cassetje in hun handen hebben gehad, maar daar nog geheel naast: waarom u beperken?

    Ik denk gewoon dat het te moeilijk was om een goede interface te maken als het om meer dan twaalf liedjes maximum ging. Gemakzucht.

    Net zoals Basecamp en al die gelijkaardige kul, trouwens, waar ik ook schurft van krijg. Die net zo erg zijn als SAP, maar dat SAP er tenminste nog voor uitkomt, dat ze uw manier van denken naar hún manier van denken om willen vormen (as opposed to u helpen in uw eigen wereld).

    Ik loop nijdig, jawel.

  6. ‘t is wel een schoon cassetjen, hoor Michel. Eclectisch noemen ze dat. Lang geleden dat ik Fred Von Jupiter hoorde. Vorige week MC 900 Ft Jesus herontdekt. Zijn verhaal doet me sterk aan dat van Beirut denken…

  7. Ik vind muxtape goed, maar inderdaad uploaden, daar wringt het.

    Een indicator.
    Meerdere bestanden in één keer.
    En inderdaad waarom iets uploaden dat er al op staat?

    Een ander minpuntje is dat je maar zit te klikken op namen om dan te zien welke muziek erachter zit (hoe obscuurder, hoe beter blijkt trouwens als je er zo eens een paar aanklikt). Tags zou handig zijn.

    Maar misschien komt dat nog hé, ze zijn nog jong. Maar evengoed valt binnenkort de eerste advokatenbrief bij Muxtape in de bus en is het spel dicht voor je het weet.

    Dus profiteer ervan zolang het nog kan. Ik denk dat ik maar eens een vierde account ga aanmaken 🙂

  8. en de muziek, heren. Gaat het niet om de muziek?
    Aan de muziekkeuze te oordelen neigt je versheidsdatum naar lichtjes belegen. So it goes.
    Aangenaam verrast door de residents, ik was bijna vergeten dat die bestonden, door fred van mars, mens mens waar is den tijd. Edoch, die melige fransen in het midden zijn niet echt mijn ding.

Reacties zijn gesloten.