Maand: oktober 2002

Ik ben op zoek naar het liedje dat gebruikt wordt op het einde van de Peugeot 206-reclame (met de Lada die verbouwd wordt tot 206). Niet te vinden. Blijkbaar is het speciaal geschreven voor de commercial en duurt het maar 30 seconden. Maar nu het zoveel succes heeft, gaan ze er toch maar een volledige…

Groen voor rood: Bianca en Sabrina moeten naakt maar ingesmeerd met choco zingen. Sabrina, voorspelbaar uiteraard: zàààààààgen, en ze wil met een string aan, en nog zagen en zagen. Bleh da’s een zaag. En een lelijk gat. Niét appetijtelijk, maar vooral: zàààààgenn!!

Peter ligt daar nu te bleiren sowie ein klein kind.

Geel tegen blauw: met een hamer op zo’n krachtdinges-van-de-foor zoveel mogelijk keer de bel laten gaan, voor 50 kogels. En die vieze del van een Bianca is echt wel een vulgair mens. Brr.

En Peter en Heidi in de slaapkamer, nu zegt Heidi dat ze niet op hem verliefd is. Jongens jongens.

Rood daagt groen uit voor 200 kogels. Rood golft tegen groen, maar groen is wel naakt. Jongens toch.

Nieuwe opdracht. Teamwork, strategie en precisie. Een schietkraam in de tuin, vijf teams, elk team moet de concurrerende pijpjes afschieten. Elk team krijgt 1000 kogels, en ze kunnen met uitdagingen elkaar kogels afsnoepen. Het laatst overblijvende team krijgt 6000 euro. Rood: Bianca en SabrinaBlauw: Filip en HanzGeel: Anick en KellyOranje: Peter HeidiGroen: Davy en Bert.…

Bianca heeft een kater. En Dabrina confronteert Davy met zijn ongewenst nachtelijk bezoek. Hij doet alsof hij niets meer weet. Den aap. Tuurlijk weet hij dat wel nog.

Zucht, de dagelijkse Big Brother. Dag 51, halfweg of toch bijna. Peter weet niet goed of hij bij Heidi zou gaan liggen, en Davy papt aan bij Sabrina. Allez ju, Peter is dan toch bij Heidi in de zetel gekropen. En Sabrina heeft er duidelijk geen zin in. Been there, done that. Maar Davy’s reactie…

Wijze aflevering van Buffy tot nog toe: iedereen geheugenverlies.

Tiens, mijn proxy setting stonden nog verkeerd. Dus zijn de entries van vandaag nu pas on-line. Tja.

Zojuist een paar duizend enveloppen toegeplakt en bepostzegeld. Enfin, een paar honderd. ‘t Was al erg genoeg. Mijn schouder is helemaal lam en mijn vingers verschrompeld van het sponsje. En het eerste plantje is al dood op het werk: ‘t Schijnt één keer vergeten water geven, en ‘t was prijs. Planten sucken.

We hebben een groot contract binnen. Juich!

Trouwens van dingen die Zelie zegt gesproken: we waren onlangs aan het spreken over An en Pascal en het nieuw broertje van Oscar en Basil. En Zelie zei: het tractorkindje. Wegens alsdat het kindje Hector heet, en dat Hector ook de tractor is uit Bob de Bouwer.

We hebben vanmorgen tijdens het ontbijt de Kabouter Plop-CD opgezet. Daar staan toch echt wel goeie liedjes op. Het begint met de Kabouterdans, altijd al een klassieker. En dan Jij praat teveel (jij praat te veel, jij praat te veel, jij praat, jij praat, jij praat te veel / kun jij nu nooit eens stil…