Azo. Op de trein naar Ronse, en afstappen in Oudenaarde binnen een dik halfuur. ’t Ir een rare trein, met lichtblauwe zetels. Ik dacht eerst dat het alleen in eerste klasse zo was, maar blijkbaar niet. Lichtblauwe zetels, donkerblauwe zittingen met witte, lichtblauwe en gele halve maantjes. En grote gele handvaten bovenaan de zetels.

Rechtover mij zit een moeder midden 30 going on 50, helemaal bruin-beige gekleed met gouden ornamenen en haar man, gekruld permanent, 2 mm getrimde halfbaar en gouden bril type vliegeniersmontuur, kabeltrui. Ze hebben kinderen ongeveer net van onze leeftijd, ik schat drieënhalf en anderhalf jaar oud, ook een meisje en een jongen. Het meisje zit al heel de tijd ingespannen naar mij te kijken. En het jongetje is een sandwich zo groot als zijn halve hoofd op aan het eten.