Tee hee. The Clit is not in the Slit:

Katherine’s voice is deliberate. “Um. Where did you say the clitoris should be?” I point again — “down there, in the vagina.” There are frowns everywhere I look. “Louisa, that’s not where the clitoris is. It’s up here, like in the picture.”

“No, it isn’t,” I argue. “It couldn’t be.” I’m starting to feel weird. “That’s your urethra there.” I’ve got my finger right in this woman’s vagina. “Right there.”

“Oh my god, Louisa doesn’t know where her clitoris is!” Beth the Cruel makes the announcement.

“No, I know where it is,” I’m still hanging on. “It’s there. You guys… What do you mean?”

Haha. Dat doet mij denken aan die keer op retraite met de school, dat één van mijn collega-forçats een rudimentaire tekening van vrouwelijke geslachtsdelen op de een bord tekende. Schotte, denk ik dat zijn naam was.

Hij tekende een soort citroenachtig iets, met een paddestoeltje onderaan. Dat zwammetje was dan volgens hem de clitoris. De reactie van de mensen was wel tekenend: de ene helft bewonderend–hier stond een Man Van De Wereld, west-vlaming misschien wel, maar duidelijk al Bij Een Vrouw Geweest. De andere helft, intern of luidkeels: hoongelach.

Ik had toen, zestien jaar of zo, sinds mijn (gemengde) lagere school behalve mijn moeder en tantes geen persoon van het vrouwelijk geslacht van dichtbij gezien. En uiteraard zeker niet ginder down under. Maar ik had wel gespecialiseerde lectuur, en zelfs ik wist dat dat niet was hoe The Goods er van dichtbij uitzagen.