Er rekening mee houdend dat ze juist een bevalling achter de rug had, zag Sofie er machtig goed uit in het hospitaal gisteren.
Maar ‘t is niet altijd evident om in zo’n kamer moeder en kind tegelijkertijd schoon op de foto te hebben, en het licht is daar ook al enorm vies: juist te donker om eigenlijk goed te zijn, een flash maakt alles nog viezer, en mijn Ixusje van jaren geleden is ook al geen goed toestel, en dat allemaal samen zorgt ervoor dat die foto’s er allemaal een beetje kaduk uit komen.
Nog een geluk dat er Photoshop is. Op foto 1 kijkt Sofie goed, op foto 2 is het gezicht van Jules te zien: combineren die twee! Te donker: curve wat bepotelen. Te klinisch: laag toevoegen met oranjegeel en op 33% soft light zetten, grondfoto vaseline-effectmatig op 25% geblurd boven het origineel plakken. Te veel artefacten van de CCD: gauw wat ruis op zetten.
En moest ik het niet gezegd hebben, niet veel mensen die het zouden gezien hebben. Het meest artificieel uitziend aan die foto is die rare vlek op de muur achter Sofie’s kussen, en dat is nu precies iets dat wel degelijk in ‘t echt zo was.
Clone-stampen die handel! Mijn broer is daar meester in, ni normaal. Ik ben kwaad dat er photoshop is. Ni geslaagd in 1ste zit, misschien te veel zitten klooien met tutorials en al…allé nu afwachten hoeveel 2de zitten ik heb, en gewoon ervoor gaan 🙂 Bye zomervakantie :'(
hehe, commiseraties 🙂
ik heb nooit niet een tweede zit gehad, als het een troost mag zijn.
nee zeker?
Jawel eigenlijk wel. Altijd gedacht dat ge zo’n uniefstudent waart met een onberispelijk palmares. 🙂
Merci voor de commiseraties, ge hebt er geen gedacht van hoe goed mij dat doet.
Onberispelijk, ha. Ha. Ha.