Ik heb al een week of twee zo’n rubik magicdinges liggen op mijn bureau. Ik slaag erin om die in allerlei verschillende vreemde vormen te wurmen, en dan zit alles vast en krijg ik er geen plat dinges meer uit:
En dan komt Stijn voorbij, pakt hij die hopeloos verklote rubikdinges, wringt er een seconde of tien aan, en is alles weer helemaal plat en opgelost bovendien.
Aaaargh!
Enfin, ik stel me gerust met de wetenschap dat zelfs Stijn geen vierdimensionele rubikskubus opglsot krijgt.
Mijn opa had vroeger ook zo ene, en die kon da na een kwartierke prutsen wel oplossen. Mij is het nooit gelukt, ook zo’n rubik’s cube niet, ik word daar vééééls te zenuwachtig van.