Lezen is context. Soms zijn het de ogenschijnlijk simpelste handschriften die het lastigst zijn. Probeer deze eens:

Meestal is het in dergelijke geboorteakten gemakkelijk om iets te achterhalen, omdat er aanknopingspunten zijn. Zo’n ding ziet er meestal uit als

In het jaar x, de yde van de maand z, om zoveel uur in de voor/namiddag, voor ons [naam], [functie] beambte van de burgelijke stand van [gemeente/stad], is verschenen [aangever, leeftijd, beroep, geboren te, wonende te], die ons heeft vertoond een kind van het mannelijk/vrouwelijk geslacht, ’t welk hij/zijn ons heeft verklaard geboren te zijn [datum, tijd, plaats], van [vader, leeftijd, beroep, geboren te, wonende te] en [moeder, leeftijd, beroep, geboren te, wonende te] en aan welk kind hij/zij heeft gegeven de naam van [naam], waarvan akte, opgemaakt te [plaats] in tegenwoordigheid van [getuigen, leeftijd, beroep, wonende te] getuigen en na voorlezing getekend

Soms staat er wat meer en soms wat minder, maar ’t is meestal wel te achterhalen.

Duidelijk leesbaar hierboven is

Basilius Franciscus Gilliet, oud drie en veertig jaren, steendrukker […] dewelke ons heeft vertoond een kind van het mannelijk geslacht aldaer geboren eergister ten vijf uren namiddag van hem verklaerder en van Maria Ludovica Massaux

…maar ik had er geen flauw idee van wat dit stukje wou zeggen:

Na lang zoeken ben ik er gisterenavond uiteindelijk achter gekomen:

woonende grooten hoek

…waarmee wellicht bedoeld wordt dat hij in de Grote Huidevettershoek woonde. Milleku.