’t Is op VT4 The Bicentennial Man. Ik houd mijn hart vast.

Van alle verhalen van Asimov heb ik BM altijd het allerbeste gevonden, zonder de schmaltz of de gotcha-slimmigheid van sommige Susan Calvin of R. Daneel Olivaw-verhalen.

Eens benieuwd of ik zoals bij het herlezen van het kortverhaal op het einde van de film ook reddeloos aan het snotteren zal zijn.