Het is officieel: ik ben Ongelukkig. Niet in de zin van "niet gelukkig", maar wel in de zin van "och ziet dat manneken in die voiture ’t is ongelukkig".

’t Was vanmorgen zitting bij de medische expert aangesteld door de rechtbank, en met een arts van de verzekering en een arts-raadsman-van-mij zijn ze tot percentages werkonbekwaamheid en invaliditeit gekomen.

Ik weet niet precies hoeveel het is of zal zijn, maar’t is in ieder geval in orde.

En darnaast, helaas, ziet het er naar uit dat er niet veel keus zal zijn en dat ik in de loop van volgend jaar wel degelijk zo’n anterieure ingreep zal moeten ondergaan, waarbij ze mijn borst opensnijden en langs daar mijn ruggengraat weer in den haak vijzen.

Ach ja.

Maar! Posititef! Ik vermoed dat ik zo’n sticker zal mogen gaan aanvragen om met mijn fiets op gehandicaptenplaatsen te mogen gaan staan! Haha!

Hier in de straat is er al zo iemand met een hoogstpersoonlijke parkeerplaats, wie weet krijgen wij er ook zo één!