Ik ben geradbraakt. En ik zou anderhalve pagina vol kunnen schrijven over waarom en hoe, maar ik ga ervan uit dat wie dit leest, ook nog moet eten in de loop van het vervolg van de week. En dus doe ik er het zwijgen aan toe.

Laat me volstaan te zeggen dat ik vannacht niet veel geslapen heb en dat er veel Ricola spekken aan te pas gekomen zijn. En dat het hoegenaamd geen deugd doet. En dat ik niet uitkijk naar morgen.

Zucht.