Het is fijn om om de zoveel tijd eens zijn eigen vooronderstellingen te herbekijken.

Op zoek naar een verfijning van de huisstijl van mijn werk, zijn we op het punt gekomen dat we onder meer naar de lettertypes die we gebruiken aan het kijken zijn.

De “officiële” huisstijl werd ergens begin jaren ‘90 ontwikkeld werd door de ondertussen ter ziele gegane Belgische poot van (toen nog) Total Design, nu Total Identity. Het was toen, blijgt nog altijd in mijn opinie, een heel, héél erg sterk design, met onder meer een bijzonder subtiele maar toch uitstekende herinterpretatie van het logo en een aantal zeer mooie brochures, posters en andere toepassingen.

In die tijd was het logo en de broodtekst in Frutiger 55 Roman, met accenten in Frutiger 65 Bold en werd Garamond Bold Italic gebruikt voor grotere titels. Over de jaren heen, om alerlei redenen waar ik het raden naar heb, is het font in het logo veranderd naar CG Symphony (bwoaf) en is de broodtekst veranderd naar allerlei verschillende en inconsistente fonts, met een duidelijke voorkeur van veel mensen voor, of all fonts, (yeurrrgh) Century Gothic.

Nu goed, het is niet omdat ik persoonlijk iets tegen dat afgrijselijk excuus voor een font heb, dat het daarom een slecht font is natuurlijk, maar:

• het is zeer beperkt van toepassing: geen echte italiek (enkel een scheefgeduwde versie), bijvoorbeeld
• het is in mijn ogen niet veel meer dan een soort verbasterde Futura (dat ik ook al geen overschot vind hebben trouwens)
• het heeft belachelijk weinig contrast en de belachelijk grote x-hoogte, gekoppeld met de overdreven geometrische lettervormen, zorgt ervoor dat het vreselijk vermoeiend om lezen is

Alla. In het ideale geval, dacht ik zo, kopen we gewoon Frutiger aan, zoals we in de tijd gedaan zouden moeten hebben, installeren we dat weer overal, en zijn we vertrokken. Helaas, gezien de aard van ons instituut, zouden we strikt gezien elk jaar gemakkelijk een paar honderd licenties moeten kopen, en bon, dat is het mij niet echt waard—ook al omdat het installeren van die fonts ook niet altijd even evident is.

…dus maar gekeken wat er allemaal standaard op de PC’s geïnstalleerd staat. Ik had niet meteen zin om naar Georgia of Futura of Verdana of (godbetert!) Tahoma te gaan, en toen ik op een vers geïnstalleerde PC rond aan het wroeten was, bleek daar voorwaar een hele resen Lucida’s op geïnstalleerd te staan.

Ik weet niet hoe het met u gesteld is, maar ik kijk daar dus al jàren over. Ja, ik heb Lucida gebruikt op mijn weblog, en als ik code uitprint, is dat in Lucida Sans Typewriter, maar behalve dat: nooit gebruikt.

Tot vandaag dus, en ik moet zeggen: aangenaam verrast. Judge for yourself: ik heb een tekstje van op ‘t internet geplukt en er een aantal van de standaard geïnstalleerde Lucida’s op gezet.

Lucida Sansis uitermate geschikt voor langere tekst, is stukken duidelijker (uiteraard) dan Century Gothic, en ik maak me weinig illusies dat een leek het onderscheid met Frutiger zou kunnen maken. En, wat ook wel mooi is: het heeft een echte italiek. Een mooie echte italiek zelfs. Lucida Bright kan ik me niet herinneren ooit gebruikt te hebben, maar is eigenlijk een verrassend elegant lettertype, en Lucida Fax is dat ook, met subtiel dikkere serifs.

Op het scherm zijn ze voor verbetering vatbaar en is er tot nader order niet veel beter dan Georgia en Verdana, maar uitgeprint op een goeie printer: bloody impressive.

Allez, vind ik toch.