Gisteren hadden ze bij Zelie op school al boom leren lezen, en vandaag was het blijkbaar roos. Zei Zelie dat ik nóg woordjes moest opschrijven en dat zij die dan zou lezen. Boom en roos moest ik niet meer opschrijven want dat was “te gemakkelijk”, maar toen ik boos had opgeschreven, zei Zelie dat ze wel de letters niet leren op school! Alleen de woordjes!

Meh. Ik ben te analytisch van geest zeker? Nu, mijn principe is dat ik ze zeker niet wil dingen gaan leren vóór ze er in de school mee bezig zijn, kwestie dat ze zich vbooral niet moet gaan zitten vervelen op school, maar dit ging me toch wat ver. Ik heb Zelie dan maar direct op het verkeerde spoor gebracht, en nu kan ze combinaties van de letters van boom en roos lezen. Room en boor en moor en boos, met andere woorden.

Nee maar.

Enfin, daarnaast was Zelie gisteren naar huis gekomen met de boodschap dat ze pas vanaf maandag huiswerk zou hebben.

Maar vandaag een eind vóór ze ging slapen kwam de boodschap dat ze toch “een beetje” huiswerk had. En toen Louis in bed lag haalde onze dochter een leesleerboekje boven. Dat, zag ik meteen, wel nog serieus boven haar mogelijkheden gegrepen was. Niet het eerste boekje van de reeks, gewoon één van de enige boekjes die ze weer naar huis had meegekregen omdat ze nog niet gekaft waren.

Verre van een huiswerk dat ze gekregen had dus. Tsss, tweede schooldag, en nu al haar ouders bedriegen!

Enfin, rekenen dan maar, omdat ze écht wel huiswerk wou doen vanavond. De leerboekjes waren op school, en die zijn bovendien ook zó simpel dat ze ze denk ik toch niet wijs zou vinden: voor zover ik gisteren gezien heb, is het eerst weken aan een stuk leren tellen tot vijf, met bolletjes en domino’s en appels en banenen, en dan de getallen leren herkennen, en dan optellen aan de hand van bolletjes en domino’s, en dan optellen met getallen en domino’s, en dan een getallenlijn en zo.

‘t Is tegen mijn principes, maar aangezien Zelie daar toch heel de tijd mee in de auto bezig is geweest deze zomer: rekensommen opgeschreven. Niets te bolletjes of domino’s, meteen het zware gerief:

Leve Zelie! Hoezee!