Zo. One down, three to go.
Ik heb vanavond met oudste dochter Zelie, zeven, het gesprek gehad waar ik al bijna dertig jaar op aan het wachten was.
De situatie: Zelie hysterisch aan het wenen beneden. Dat ze haar huiswerk (een pagina woordjes overschrijven) niet kon doen. Dat haar pen altijd uit haar handen valt. Dat het niet lukt. Krijsen van het wenen.
Ze op mijn knie gezet, geboden rustig te worden, en te zeggen wat er precies aan de hand is. Wat blijkt? Dat ze boos is omdat ze niet meer goed kan schrijven, en dat haar geschrift lelijker en lelijker wordt.
Ah ha!
Ik herinner me ergens in het tweede leerjaar, dat ik ook met een dergelijk probleem zat. Dat ik maar bleef vragen aan mijn ouders wanneer ik mooi ging kunnen schrijven zoals zij, met alle letters die telkens hetzelfde zijn. En dat zij daar geen antwoord op gaven: dat bij hen alle letters toch ook allemaal anders waren, en dat het een kwestie van oefenen was.
Ah ha!
Terwijl dat natuurlijk een helemaal verkeerd antwoord was! Ik heb het zo aan Zelie uitgelegd, en ze was er toch redelijk weg mee…
Of ze zich kon herinneren, helemaal in het begin toen ze net leerde lezen, dat ze toen de woordjes letter voor letter las? En of ze dat nu nog doet? Neen, wist ze: nu leest ze hele lettergrepen of woordjes, geen aparte letters.
Wel: dat het bij het schrijven precies hetzelfde is. Vroeger moest ze letter voor letter schrijven, en nadenken over alle stukjes van elke letter: bolletje, stokje naar boven, lus naar beneden, streepje, puntje. Wat later moest ze niet meer nadenken over die stukjes letter, dan dacht ze gewoon “d” of “a” of “k” en schreef ze die letter. En nu schrijft ze altijd maar sneller en sneller, maar heeft ze nog niet genoeg oefening om helemaal zonder nadenken te schrijven: als ze dat doet, dan komen de letters er lelijk uit.
En de oplossing? Geen goed nieuws, helaas: de enige manier om een eigen vast geschrift te hebben, is veel schrijven. Dat ze er echt helemaal niet meer over moet nadenken, dan komt het helemaal automatisch vanzelf. Maar… dat zal nog een tijdje duren. Meer dan een jaar, misschien. En ondertussen is het zeer vervelend, jawel.
Soms zijn er geen gemakkelijke antwoorden. Het is een beetje zoals muziek leren: dat gaat ook niet zomaar zonder oefenen. Maar! Het goede nieuws is dat het echt niet anders kan dan goed aflopen, als ze maar veel schrijft. En! Dat ze nu weet waarom het is, en dat er een einde aan
Reacties
25 reacties op “Schrijven”
Schrijven Gepost op dinsdag 5 juni 2007 om 21:15 in Sonstiges. Geef uw opinie, of laat een trackback van uw eigen site. Zo. One down, three to go. Ik heb vanavond met oudste dochter Zelie, zeven, het gesprek gehad waar ik al bijna dertig jaar op aan het wachten
of misschien is ze voor schrijven linkshandig?
Michel, dit is zo een mooie post over vaderschap !
…dat ik u bijna zou verdenken van een vaderdagtopic….
als ik u niet zou kennen
Ik doe niet mee aan vaderdag, echt niet. Echt niet.
Als mijn vader in het land is, mag hij zich aan een cadeau verwachten natuurlijk, maar anders: nah. Allemaal voor de commercie.
Ahaaaaaaa eindelijk weet ik waarom ik zo lelijk schrijf(en waarom ik mooier schrijf als ik de letters apart schrijf).
[…] juni 5, 2007 Posted by Onnozelaar in Gigantische Onnozelheid. trackback Ik las daarnet over de frustratie van Michel’s dochter bij het schrijven. Ewel, ik heb datook gehad en bij momenten ben ik nog danig geïrriteerd door mijn eigen geschrift. Zeker in tijden van examens waarin het erop aan komt dat ook iemand anders het kan lezen. Op elk examen dat geen multiple choice is, zit ik tot de laatsten bezig; gewoon omdat ik zo mijn best moet doen om het vlot leesbaar te houden. […]
Geven ze dan geen schoonschrift meer op school? Ik had dat toch in het tweede leerjaar bij de Barbaren meen ik me te herinneren.
Jammer genoeg heeft die dekselse kompjoeter dus een nadelige invloed hierin. Ik schrijf echt zelden nog iets op papier, en ik merk echt wel, jammer genoeg, dat mijn geschrift steeds maar lelijker wordt. (En het trok al op niet veel)
Ik schrijf al drie jaar Russische letters en ik ben nog altijd niet tevreden over de vorm van sommige letters. Maar ik heb wel de ‘Z’ met een krulleke overgenomen naar het Nederlands/Latijns schrift, staat een stuk eleganter op examens.
Plezierig! Wat is het verschil tussen “het is een kwestie van oefenen” en “je moet veel schrijven” ? 🙂
Awel, dit is nu eens good parenting. Voor zover ik daar veel vanaf weet natuurlijk.
Mooi, heel mooi.
Wel, ’t is dat niet dat het verschil is, ’t is dat ze nu hopelijk weet waarom het zo is. 🙂
Awel eh,
ik vind dat uw dochter verdikke “schoon” schrijft!!!
Mijn zoon zit ook in het tweede leerjaar en heeft een hekel aan schrijven. Dat is ook aan zijn schrift te zien… al doet hij zo zijn best, zo netjes als Zelie krijgt hij het nooit.
Mijn complimenten aan uw dochter dus !
Complimenten aan Zelie! Zo’n geduld dat zij met u opbrengt! Met mij zou het geen waar zijn. Was ik zo klein en u zou mijn papa zijn, ik weet niet wat ik zou doen. Waarschijnlijk heel hard beginnen trainen om langeafstandloper te worden. Aldus zou ik misschien een beetje mijn zenuwen de baas blijven.
Wiebel en een grote mieps,
Zjiediebiediebie.
@gdb: huh? Verklaar u nader.
Deze moet ik zeker onthouden voor wanneer het bij mijn dochter zover is. Ik vrees helaas dat het anders zal verlopen en ze niet zal zeggen dat ze zo mooi wil schrijven als haar papa. Dat wens ik haar ook niet toe 🙂
… komt.
Ik vind ook dat Zelie heel mooi schrijft, ik heb nog tot en met het vijfde leerjaar onder mijn voeten gekregen dat ik (op één iemand na) het lelijkste geschrift van de klas had. In het tweede leerjaar is de juffrouw zelfs speciaal een schriftje van mijn broer (die toen in het eerste leerjaar zat) gaan halen om te tonen dat zelfs hij mooier kon schrijven dan ik. Tot in het vijfde leerjaar besteedde ik dus het grootste deel van mijn huiswerktijd aan allerlei woordjes twintig keer overschrijven. Als Zelie dat eens wist 😉
Ii begrijp zelfs niet waarom schrijven nog nodig is vandaag de dag. Dat zeg ik natuurlijk omdat ze mij van mijn 7de tot mijn 11de hebben proberen doe nschoon schrijven en dat dt er met geen stokken in te slaan was.
All hail the pc, of dymo label voor adressen :). Ik heb altijd een super slordig geschrift gehad en zal dat altijd blijven hebben.
Ik was ook niet zo een held in het mooi schrijven toen ik in het lager zat. Veel oefenen is inderdaad de boodschap en het handschrift van de juf proberen nadoen. Hielp bij mij toch :-).
Succes!
hallo meneer of mevrouw ik ben Anke 13 jaar en zou graag is gedichtjes of verhaaltjes voor u schrijven want ik wil mijn kunsten en talenten aan u laten zien dus daarom schrijf ik dit ! Ik droom al lang om is iets te schrijven voor een schrijver of iemand anders ik hoop dat ik antwoordt krijg dit is mijn adres : [email protected] ik wacht op uw e-mailtje!! XXX Anke
Misschien dat ik dat ooit in een verre toekomst ook eens ga moeten uitleggen. Bedankt voor de tip alvast :-).
Aan wie van mij twee vraagt gij uitleg?
Gegroet,
GDB & GDB
Aan die daar rechts. Gij daar, GDB. 🙂