Vergeeld

Tiens, de ranking van de Vergeelde Boekenlegger, ‘t is te zeggen De Meest On(uit)gelezen Roman Aller Tijden volgens 3500 stemmen op Kluunlog:

  1. The Little Friend, Donna Tartt. Ik ben nog niet door The Secret History geraakt, en aan het tempo dat het nu voortgaat, ziet het er niet zo goed uit. Ik moet er niet aan denken dat ik het ooit in een nederlandse vertaling zou moeten lezen.
     
  2. De Ontdekking Van De Hemel, Harry Mulisch. Een afgrijselijk slecht boek vond ik dat. Ik snap wel  dat het onuitgelezen blijft—was ik een beetje minder koppig geweest, ik zou het na een bladzijde of tweehonderd wijselijk weggesmeten hebben: tegen dan is het al een bladzijde of honderdvijftig duidelijk is dat het niet zal beteren. Maar nee, volharden in de boosheid, en hopen dat het tenminste goed eindigt. Nee dus. Begín er niet aan, ik vind dit echt wel serieus cack.  
     
  3. Lord of the Rings, JRR Tolkien. Uitgelezen. Meer dan eens. Toen ik het de laatste keer herlas, viel het me op hoe goed het eigenlijk wel geschreven was, en hoeveel meer menselijk dan geeky het eigenlijk wel is. 
     
  4. De Slinger Van Foucault, Umberto Eco. ‘t Is al een tijdje geleden, maar ik heb het wel uitgelezen. Niet zo goed als De Naam van de Roos, meen ik me te herinneren.
     
  5. The Celestine Prophecy, James Redfield. Niet gelezen. Moet ik misschien wel eens doen.
     
  6. The Satanic Verses, Salman Rushdie. Ik ben helemaal aan Rushdie, sinds ik op school Midnight’s Children gelezen had en compleet van ondersteboven was. Satanic Verses: aanrader. Zeer goed. Spijtig vn de heisa.
     
  7. Max Havelaar, Multatuli. Nooit aan begonnen, nooit zin gehad om er aan te beginnen. 
     
  8. De Naam Van De Roos, Umberto Eco. Een voorwaar zeer fijn boek. Uitgelezen op vakantie in de camping in de Ardeche in de tijd, denk ik. 
     
  9. De Avonden, Gerard Reve. Schiet mij niet dood: nooit gelezen. 
     
  10. IM, Connie Palmen. Kijk, het kan zijn dat ik daar helemaal mis in ben, maar ik vind dat maar een vies gedacht, zo’n boek over een dooie geliefde. Negatief zin om daar aan te beginnen. Komt daar nog bij dat ik een onnatuurlijke en redeloze afguw heb van mevrouw Palmen.
     
  11. De Asielzoeker, Arnon Grunberg. Da’s zo’n hollandse schrijver zeker hé, die Grunberg? Is dat niet die gast die die ons-kent-ons-literaire stukjes in Humo schrijft? Nah, ik pas. Om dezelfde redenen als voor nummer 10.
     
  12. Zes and the Art of Motorcycle Maintenance, Robert Pirsig. Van begin tot einde in één trok uitgelezen, in mijn tweede jaar op kot, naast de Bilbo in de Overpoort. Kleine inzinking rond 3/4 van het boek misschien, maar: machtig boek. Zo één van die paradigm shifters.
     
  13. Het Bureau, J.J. Voskuil. Vos-wie? Pff, nog zo’n hollander zeker?
     
  14. Wilde Zwanen, Jung Chang. Niet gelezen. Ik ben bang dat het misschien wel wat teveel wijvenboek is, maar eigenlijk heb ik daar normaal geen grote problemen mee. Misschien eens kopen.
     
  15. Gewassen Vlees, Thomas Rosenboom. Rosen-wat?
     
  16. The Da Vinci Code, Dan Brown. Oh good God. Op misschien nummer twee van deze lijst na, het slechtste boek dat ik de afgelopen twintig jaar gelezen heb. Maar ik heb het wel tot op het allerlaatste bittere eind gelezen. Helaas.
     
  17. De Movo Tapes, AFTh. Afth? Zoals in ik heb afthen dus ik kan alleen maar lauwe vanillecrème eten? What the..?
     
  18. De Langverwachte, Abdelkader Benali. Nog nooit van gehoord. Ik vermoed dat ik niet veel mis, als het in dergelijke lijstjes terechtkomt?
     
  19. Glamorama, Bret Easton Ellis. Nope. Ik heb Ellis’ bestseller, dinges, American Psycho, nooit uitgelezen gekregen. Voor zover ik me kan herinneren vond ik het vooral vermoeiend van boek.
     
  20. Van Oude Menschen, De Dingen (enz), Couperus. Nah, mij onbekend.

Theh. En u?

14 reacties op “Vergeeld”

  1. In ieder geval vond ik het boek van die pijprokende Amsterdamse tekkel helemaal overroepen en anderzijds (uit het lijstje) zowel ‘De Naam van de Roos’ als ‘De Slinger van Foucault’ schitterend, met een voorkeur voor de laatste roman van Eco. Trouwens, alle romans van Eco zijn schitterend. Zelfs zijn laatste: ‘De mysterieuze vlam van koningin Loana’
    Grijpt je naar het einde toe naar de keel.

  2. Als ge van Neal Stephenson houdt, dan is
    Multatuli een aanrader. Een gekke vergelijking misschien, maar wel passend: Max Havelaar is een pakhuis van allerlei uitweidingen en zo op het eerste oog niet terzake doende dwaalsporen die later wel van belang blijken te zijn. Het is niet zo extreem als bij Stephenson, maar gaat wel in die richting.

    En daar komt bij dat Multatuli kon schrijven, prachtige zinnen zonder dat het naar de lamp ruikt, gekunsteld overkomt.

    En het is ook nog eens een fijn politiek werk, een aanklacht tegen de manier waarop de inheemse mens op Java werd onderdrukt.

    En ja, Voskuil, AFTH (AFTh. van der Heijden) en Grunberg zijn Hollanders. Het Bureau is zo’n boek dat ik ook zelf ooit eens wil lezen, een meesterlijke aanklacht tegen burgelijkheid en kantoorklerkerij zo heb ik mij laten vertellen.

    Grunberg is daarentegen een typisch grachtengordel intellect, weinig inhoud, veel praatjes, vergeten over 100 jaar maar nu de rigeur onder een zeker hip met zwarte arty bril (hmmm…) publiek (alhoewel dat nu wel over zal zijn met die vreselijk telefoonboek reclames.)

    AFTh. van der Heijden is een van de grand old men van de Nederlandse literatuur, maar ik heb hem nog toe links laten liggen, want ik heb het niet zo op Nederlandse literatuur…

    Couperus heeft bij mij jarenlang in het verdomhoekje gezeten, want opgedrongen op school en leek een typisch voorbeeld van Literatuur met hoofdletter L; blijkt dat die gast gewoon gothic en fantasy heeft geschreven!

    Hij zou best wel eens goed kunnen zijn…

    Veel hypes op die lijst trouwens, van de eens per half decennia boeken die iedereen gelezen moet hebben, met de Mulisch als slap aftreksel van Eco…

  3. Jung Chang alleszins niet kopen want die ligt hier ergens – ik een wijvenboek lezeres zijnde 🙂 Af en toe koop ik ook wel eens een boek dat geen complete pulp is hoor … Alhoewel, niet dat ge daar per se mee akkoord gaat.

  4. AFTh. van der Heijdens cyclus De tandeloze tijd helemaal gelezen. Magistraal.

    Movo tapes niet gelezen uit angst dat het minder zou zijn.

    De langverwachte van Benali is zeer goed. Benali is overigens zelf een Rushdie-fan.

    Maar ge zijt precies ne moeilijkere lezer dan eter (lauwe vanillepap ? Wurg.) Ik begin er niet aan om je iets aan te raden, maar ga wel eens Rushdie lezen. Ooit.

  5. – Havelaar vond ik een heel knap boek, voor mij een van de beste Nederlandstalige. Een aanrader, vind ik, maar het vorige boek dat ik je aangeraden heb, was niet echt een succes 🙂
    – blijf weg van Redfield: een van de weinige boeken die ik effectief geweigerd heb om uit te lezen, archi-slecht geschreven en dit soort new age is echt wel van de pot gerukt
    – liever foucault dan de roos
    – mulisch vond ik wel entertainend, AFTh wil ik eens proberen (heb dat eerste deel van die cyclus nog ergens liggen), maar die andere nieuwe hollanders laat ik links liggen

    voilà!

  6. als niet echte zware lezer toch wel enkele dingen gelezen

    gelezen:
    – de slinger van foucault
    – de naam van de roos
    – da vinci code
    – lord of the rings

    begonnen, nooit uitgelezen:
    – wilde zwanen (gewoon, het is er nooit van gekomen om die uit te lezen, geen echte reden dat die slecht zou zijn ofzo zenne)

  7. ‘t is wel een zeer Hollandse lijst: “Het verdriet van België” bijvoorbeeld staat er niet bij. Terwijl dat volgens mij in Vlaanderen een On(uit)gelezen Roman Aller Tijden is. (Absoluut onterecht, overigens)

  8. Pingback: de tomKronieken
  9. Pingback: de tomKronieken
  10. Eindelijk eens iemand die mijn mening deelt over De Ontdekking Van De Wereld van Mulisch. Echt erg dat deze miskleun de prijs van het best boek aller tijden in het Nederlands krijgt.

Reacties zijn gesloten.