Gelezen op The Guardian’s Technology Blog:

1. The HitchHiker’s Guide to the Galaxy — Douglas Adams
   Mja. Bij nalezing toch wel wat overroepen bij momenten. Uitstekend begin, flitsen van briljant zijn in het midden, fin en queue de poisson.
    
2. Nineteen Eighty-Four — George Orwell
   War is peace. Freedom is slavery. Ignorance is strength.
   True. True.
    
3. Brave New World — Aldous Huxley
   Ik zou liegen mocht ik zeggen dat ik het graag gelezen heb. Misschien wel omdat het verplichte kost was op school—1984 had ik gelukkig al gelezen toen we het moesten lezen.
    
4. Do Androids Dream of Electric Sheep? — Philip Dick
   Het boek waarop Blade Runner gebaseerd is. Het boek is niet de film, en de film is niet het boek. Eén van die gevallen waar beide valabel zijn en op zich kunnen overleven. Op de keper beschouwd: ik vind de film beter 🙂
    
5. Neuromancer — William Gibson
   The book that launched a thousand clones. Zowat het eerste echt doorgebroken cyberpunk-boek, in de tijd, en ik was er een grote fan van. Bruce Sterling, William Gibson, Rudy Rucker, mijn helden. Ach, waar zijn ze gebleven, de jaren 80?
    
6. Dune — Frank Herbert
   Zeer zeker. Geheel de moeite waard. De vervolgen: niet noodzakelijk allemaal even goed, om maar eens een understatement boven te halen. Maar de allereerste doorstaat met glans de test der tijd.
    
7. I, Robot — Isaac Asimov
   Arguably de beste verhalen van Asimov—Susan Calvin en United Robotics vóór hij alles in één universum wou smanesmijten met Foundation en de nulde wet en Gaia en Galactica en watnog.
    
8. Foundation — Isaac Asimov
   Hangt er een beetje van af wat ze bedoelen: de eerste trilogie (Foundation, Second Foundation, Foundation’s Edge) of de hele cyclus, inclusief R. Daneel Olivaw én de prequels. Indien het eerste: zeer zker. Indien het tweede: mwah, not so much.
    
9. The Colour of Magic — Terry Pratchett
   Nee. Wel de eerste, maar làng niet de beste Pratchett. Dit leest in het begin als een parodie op Fafhrd & the Gray Mouser, en is eigenlijk lang niet zo goed als wat hij een paar boeken later zou doen, vanaf pakweg Equal Rites. Of misschien is het gewoon dat ik die Rincewind niet af kan, en veel liever van Granny Weatherwax en DEATH en the Watch lees. Nee, bij nader inzien: Colour of Magic is wellicht Pratchett’s minst goeie boek. Nè.
    
10. Microserfs — Douglas Coupland
    Uitstekend goed, if somewhat soppy. Ik vond me heeltegans terug in een aantal van de hoofdpersonages 🙂
     
11. Snow Crash — Neal Stephenson
    Niet mijn favoriete boek van Stephenson.
     
12. Watchmen — Alan Moore & Dave Gibbons
    Uitstekend. Ik daag om het even wie uit om dit te lezen en dan nóg te zeggen dat comics (graphic novels, whatever) geen literatuur kunnen zijn.
     
13. Cryptonomicon — Neal Stephenson
    Wellicht mijn favoriete boek van Stephenson.
     
14. Consider Phlebas — Iain M. Banks
    As good an introduction as any to the Culture, al zou ik The Player of Games gekozen hebben. Banks is één van de weinige mensen die een parallelle carrière heeft in Science Fiction en in “gewone” fictie, en die in beide even succesvol en goed is.
     
15. Stranger in a Strange Land —Robert Heinlein
    Oooo, brings back memories. Ik heb het niet meer herlezen sinds ik klein was, en ik wil dat ook niet doen. Het was toen al op het randje (wat zég ik :)) van té veel hippiegedoe, vooral na het uitstekende begin, dat ik geen zin heb om gedesillusioneerd te geraken.
     
16. The Man in the High Castle —Philip K. Dick
    Dick Does Alternate History. Uitstekend.
     
17. American Gods —Neil Gaiman
    Zeer zeer goed. Voor wie eraan twijfelde dat Gaiman alleen maar korte verhalen aankon—alsof de hele Sandman-cyclus niet eigenlijk één lang verhaal was, natuurlijk.
     
18. The Diamond Age —Neal Stephenson
    Ook niet mijn favoriete Stephenson, al vond ik dit wel een eind beter dan Snow Crash. Ook wegens minder geëmmer, dacht ik me te herinneren. 
      
19. The Illuminatus! Trilogy —Robert Shea & Robert Anton Wilson
    Môh! Maar op de negentiende plaats? Essential reading nochtans: uw wereld zal nooit meer dezelfde zijn. Jazeker, helemaal gedateerd enerzijds (dat feminisme!), maar anderzijds: tijdloos (All hail Discordia!).
     
20. Trouble with Lichen —John Wyndham
    Hm. Vreemd. Als ik al iets van Wyndham verwacht had, zou het The Kraken Wakes geweest zijn, of uiteraard Day of the Triffids. Trouble with Lichen vond ik niet meteen om over naar huis te schrijven.

Hm. Er valt heel wat op aan te merken, op de lijst. Akkoord, Stephenson is in ‘t echt ook wel een geek en zo, maar drie boeken van die mens is me wat des Guten zuviel in een top 20 aller tijden.

Ik zou er zeker een Jules Verne in gestoken hebben, waarom niet 20.000 lieues sous les mer bijvoorbeeld. En als I, Robot erin mag, dan moet Cordwainer Smith’s The Rediscovery of Man, met zijn ongelooflijke visie, zelfs al is het cryptisch en onafgewerkt, er ook in.

Ik begrijp ook niet, als het toch om geek-dingen gaat, waarom Ringworld en Rama en Uplift en Ender en Hyperion er niet in zitten.

Mh.

boeken lijst geek