Politiek is vaak veel te droog. En staat te ver van de mensen—een paar jaar geleden waren “de mensen” trouwens nog “de burger”, is dat omgeslagen toen het momentum van Verhofstadt naar Stevaert omsloeg, eigenlijk?
Maar goed: politiek moet dichter bij de mensen komen. Als Sas Van Rouveroij een paar dagen in zijn week omschrijft, dan is dat een goede zaak, en eigenlijk wel interessant.
Maar dit is me toch een beetje des Guten zuviel: het jaardagboek van Freya Van den Bossche voor de Standaard. Ik weet uiteraard niet wat de opdracht was, maar ik had toch iets meer inhoud en iets minder fluff verwacht.
Pak de maand december:
- we hebben een goeie peiling gehad, hoera
- ik heb een fuif gegeven, hoera
- ik heb de nieuwe cd van Madonna gekocht maar ik ben niet naar Clouseau gaan kijken
- ik heb een idioot interview gegeven en meer ga ik daar niet over zeggen
Freya Van den Bossche. Vice-eerste minister. Minister van begroting en consumentenzaken.
De enige keer dat er over het generatiepact gesproken wordt, is hier:
De peilingen vielen tegen voor onze partij. Maar dat was niet onverwacht. Het Generatiepact, het vertrek van Steve: ik wist dat dat gevolgen zou hebben.
Over begroting in het algemeen wordt er twee keer gesproken, alhoewel, niet echt:
Ik vind niet dat we stoer moeten doen door vaak ‘s nachts te vergaderen. Maar soms is het wel nodig, bijvoorbeeld bij begrotingsbesprekingen […]
en
Johan en ik zaten in volle begrotingsbesprekingen, maar aangezien Bruno alleen die avond vrij was, moesten we er even tussenuit knijpen.
Mja.
En het stomme is: in datzelfde artikel in Vrij Nederland waar ze (al dan niet terecht) over afgezeikt wordt, heeft ze voor mij van de meest interessante dingen gezegd sinds ze in de regering stapte.
De manier waarop ze de sociale politiek van Nederland hekelde, verdiende véél meer aandacht dan de rest.
Enfin, te hopen dat ze het niet vroegtijdig opgeeft. Want voor zover een buitenstaander dat kan beoordelen, heeft ze wel degelijk serieus wat politiek talent. En visie. En intelligentie.
En het zou spijtig zijn dat aan burn-out en roddels te moeten verliezen.
Het leest inderdaad als een gemiste kans. Ik zou het prettig vinden, moesten ze soms wat minder moeite doen om rond te bazuinen hoe zeer politici ‘gewone mensen’ zijn. Uiteraard dragen ook politici onderbroeken (heck, zelfs de Paus doet dat! hoop ik toch).
En laat ons hopen dat haar Vrij-Nederland-escapade met opzet gebeurde. Ik zou haar in het andere geval geen goede minister vinden. Hopelijk neemt ze aan dit échte ongelukje geen aanstoot.
Voor ik u daar in het noorden een zalige kerst toewens, nog even iets in het vet zetten:
Het wordt tijd dat de mensen hun luie krent verslepen en wat dichter bij de politiek gaan staan. In plaats van altijd te zagen over het omgekeerde.
Wees voorzichtig met de kroketten.
Spons: u zegt het. En mocht ik thuis voor mijn computer zitten, ik zou u meteen een Photoshop-one-up geven, maar het is niet zo, dus…
Wat is er trouwens aan de hand met Belgische politici en de behoefte om eerlijk te zijn over Balkenende? Het is niet dat ze leugens vertellen, maar het is niet zo beleefd…
Het heeft te maken met profilering. Ik denk dat het is omdat wij er hier altijd van uit gingen dat ‘ze’ het in Nederland zoveel beter aanpakken. Met minderwaardigheidscomplexen tot gevolg. Maar sinds de paarse regeringen bestaat er in Vlaanderen een gevoel van ‘we doen het niet slecht’ dat soms in een misplaatst soort superioriteitsdenken omslaat. En dat is niet goed, want onze (de Vlaamse) sterkte zit juist in de kracht van de underdog.
Wat Freya betreft, heeft het te maken met het feit dat zij zichzelf in Nederland wou introduceren (denk ik). Samen met haar techniek om ongeveer elke maand in het nieuws te komen met iets opvallends maar veiligs (een aanval op te dure banken bv., of Balkenende). Ze pakt het allemaal nl. niet zo slecht aan.