Er mag al eens gelachen worden.
Deontologie, fact checking, objectiviteit, communicatie zowel intern binnen de eigen winkel als met de mensen waar men over schrijft: zo nauw steekt dat tegenwoordig allemaal niet meer, toch?
Ach ja. Journalisten en hun geschrijfsel in de regionale krantjes: soms is dat leerzaam, soms is het zever. Dat is eigen aan het medium.
Omdat het tegenwoordig in is om speldenprikken uit te wisselen tussen blogosfeer (ha!) en Mainstream Media (pf!), en vooral omdat ik weinig kan weerstaan aan een sessie eens goed zagen…
Karel Van Keymeulen, volgens Google “an author who writes about visual arts”, schreef in de gazet deze morgen onder meer:
De corebusiness van Gent.blogt is hoe dan ook het dagelijkse nieuws. Als je de weblog opent, tref je onder de noemer ,,actua” de nieuwsstukken. Daarop komen ook geregeld reacties, al domineert een vast clubje dat altijd reageert. Gent.blogt heeft een akkoord met onze zusterkrant De Standaard, waardoor ze stukken van de De Standaard-website mag plukken. Stukken met nieuws over Gent. Soms verwijzen ze ook naar een stuk van De Gentenaar.
Negentig procent van die nieuwsstukken zijn wel geschreven door redacteurs van De Gentenaar. Dat mag geweten zijn. In gesprekken of interviews lijkt Gent.blogt dat altijd te willen verzwijgen. Dat betreuren we. In alle feestvreugde hadden we ook een bedankje verwacht.
Tenslotte hebben wij Gent.blogt mee leven in geblazen. Voor de rest, nog vele jaren. O ja, De Gentenaar bestaat al sinds 1879.
Mja. Over de grond zal er vermoed ik wel nog gesproken worden (niét zomaar even, niét in de rapte, niét zonder de feiten en de afspraken en watnog na te trekken), maar over de details is er ook wel iets te zeggen.
Uiteraard bedanken we iedereen die, rechtstreeks of onrechtstreeks met Gentblogt meegeholpen of meegewerkt hebben: schrijvers, gastboggers, geïnterviewden, medewerkers, fotografen, sponsors, passieve en actieve lezers, en uiteraard ook de kranten waar we naar verwijzen.
En uiteraard is het niet zo dat wij specifiek verzwijgen dat wij ook wel eens informatie uit De Gentenaar halen. Bij deze.
In de rubriek “Gentse Actua” werden tussen 7 en 24 februari links gelegd naar welgeteld 92 artikels op websites buiten Gentblogt. Van die 92 waren er 16 links naar artikels in De Gentenaar, al kan het dat een aantal van die links net zoals deze woordelijk identiek terug te vinden waren elders. In diezelfde periode tel ik 268 woorden die we uit De Gentenaar hebben geciteerd, op de 3670 die er geschreven werden in de hele rubriek Actua. Ter info: in totaal werden op die zeventien dagen 27.276 woorden geschreven.
Maar goed, alsnog héél erg hartelijk bedankt dus. Ook hartelijk bedankt aan mijnheer Van Keymeulen voor de gelukwensen en het artikel in de gazet. Maar ik vraag me toch af waar we dat bitsige toontje aan verdiend hebben.
O ja: voor elke klik naar een artikel, worden er een stuk of wat banners getoond. Dankt u ons nu ook? 🙂
Ach ach. Stormen, glazen water en zo. En vooral: wat men schrijft zegt vaak zoveel méér over zichzelf dan over het onderwerp. Nietwaar? Hé?
Disclaimer: persoonlijke opinie, ik spreek niet voor Gentblogt, yada yada.
Reacties
3 reacties op “Karel Van Keymeulen”
’tis een scheet van een mug in een vingerhoedje dat die karel laat vliegen
Tjah, de zure reactie van KVK verwonderde mij ook. Zou mogelijks liggen aan het feit dat er niet genoeg bier was. Sorry, mijn fout…
In de Neue Zürcher van vandaag (ja, we zijn niet van de straat):
Analyse von US-Zeitungen
Der amerikanische Journalismus ist in steigendem Masse fehleranfällig; 61 Prozent der Berichte über Lokales und Features in Zeitungen sind nicht akkurat. Dies ist das irritierende Ergebnis einer Studie, die Scott R. Meier von der University of Oregon jetzt im «Journalism and Mass Communication Quarterly» (Vol. 82, 2005, S. 533-551) vorgelegt hat. Dazu wurden insgesamt 4800 Artikel aus 14 verschiedenen Zeitungen denjenigen Personen und Institutionen vorgelegt, die im jeweiligen Beitrag als wichtigste Quelle genannt waren.
Die Fehlerrate war noch nie so hoch, nachdem vor siebzig Jahren Mitchell Charnley in einer ersten bahnbrechenden Studie mit der «Accuracy- Forschung» begonnen und eine Fehlerquote von damals 46 Prozent festgestellt hatte…
…
Er is geen reden om aan te nemen dat Vlaamse kranten betrouwbaarder zouden zijn.