Poivre-et-sel

Door omstandigheden: een paar dagen niet geschoren. Gevolg: confrontatie met mijn leeftijd!

Vroeger, toen ik jong en knap was, had ik een baard. Golvende lokken en een stijlvolle mooie volle baard die enkel als diepbruin te omschrijven was—al schijnt het dat kwatongen ook wel eens het adjectief rost lieten vallen.

Maar sinds ik die baard afgeschoren heb (in schuifkes, er heeft ook nog even een tijdloos klassieke halve baard op mijn gezicht geresideerd), heb ik de indruk dat mijn gezichtsbeharing ervan profiteert dat ik het niet zie, om in sneltempo grijs te worden:

Close-up baard

Ik vind dat hoegenaamd niet erg, wel integendeel. Alleen spijtig dat het haar bovenop mijn hoofd niet meedoet. Ik heb mijn genen tegen, vrees ik. ‘t Schijnt dat dergelijke dingen een generatie overslaan, en waar mijn vader al sinds de jaren ‘70 grijs is, zagen mijn grootvaders er zó uit:

Parrain & Pappie

We zullen het maar houden bij een hoog voorhoofd zeker? En ik zal maar content zijn dat mijn zoons allemaal mogen uitkijken naar gedistingeerd grijs haar in plaats van een pletshoofd zeker?

Geschreven al luisterend naar: Frank Zappa – Anyway the Wind Blows (disc 2) – Why Does It Hurt When I Pee?

8 reacties op “Poivre-et-sel”

  1. Wat is het verband tussen wat je schrijft en beluistert?

    Schrijft : over snelle haaruitdunning, snel verlies van voorhaar.

    Luistert : Zappa, componist van ” Why does it hurt when I pee?” is- relatief jong – aan.. prostaatkanker gestorven.( Neveneffect van die aandoening : het haar wordt versneld grijs).

    Hou de moed erin.

  2. Pingback: "about his"

Reacties zijn gesloten.