Hoera! Leve! Proficiat!

Groots! Verdiend! Superlatieven!

Eééuwen onder embargo, maar nu mag het geweten zijn: Henk Rijckaert speelt in het voorprogramma van Wim Helsen!

Gensters! Vuurwerk! Joepie!

Echt serieus: die mannen zijn alletwee goed bezig. Wim Helsen is al helemaal ontdekt tot op het einde van het taalgebied, alle dagen dat hij speelt zijn op geen tijd uitverkocht, en hij is de enige reden waarom ik (mocht mijn tv nog werken) geen enkele aflevering van Comedy Casino zou willen missen. Zijn debuut Heden Soup! bowlde zowat iedereen omver (ik heb het gemist maar ik heb het gezien op een cassetje van de uitzending op den ollandsen teevee die ik had gekregen om te zien!), en van Bij mij zijt ge veilig heb ik nog niets anders dan goed gehoord—en mocht het dedju niet uitverkocht zijn ik was al lang geweest!

Wel—volgend jaar deze tijd zal het van Henk ongetwijfeld ook zo zijn. Normaal gezien als ik iets schrijf, dan is dat op een ik en een gij geklaard. Die keer dat Henk op Comedy Zone een try-out deed, heb ik ùren aan een stuk ziten tsjoezen op een review van vijftien zinnen.

En mij telkens zitten afvragen: “jamaar vind ik dat goed omdat ik die mens in ‘t echt ook al gezien heb?” En telkens zeggen: “euh nee, het was echt wel serieus goed”. En dan weer van “maar is het niet omdat ik zijn lief en hem fijne mensen vind?” En daarop van “nope—iedereen die erbij was vond het màchtig enorm goed”.

Een hele zaal in minuut twaalf plat doen lachen, tegen minuut dertien heel de zaal doen snotteren, en in minuut veertien weer plat laten liggen. En dat was dus een try-out. Nog niet klaar. Work in progress.

Internationale-doorbraak-kaliber. Zegt dat ik het u gezegd heb.