Epi?

9u14: nog een centimeter lang, en vier en een halve centimeter ontsluiting.

Op een kwartier tijd anderhalve centimer: dat we niet te lang zullen moeten wachten om een epidurale te laten steken, of het zal niet meer de moeite zijn.

En de vroedvrouw en haar studente zijn een beetje half kwaad op de gynaecoloog, want zij breken zelf ook wel eens graag de vliezen.

Afijn: infuus gestoken, temperatuur gemeten (36 en een beetje), bloeddruk gemeten (11 over 7), en nu is het wachten op de anesthesist.

…9u42: daar is hij. Huid verdoven, dikke naald erin, verdoving in de naald, catheter in de naald, naald er weer uit, catheter vastgekleefd, en hopla: we zijn gezet.

Epidurale

Een kijken hoe het kindje erop reageert… nu nog 130–140 van hartslag, da’s dus wel goed.

4 reacties op “Epi?”

  1. De eerste beelden van een spiksplinternieuwe baby zijn niet alleen leuk voor de baby (als die wat groter is), maar ook interessant voor de mama.
    Ze geven je je baby en een paar minuten later zijn ze er weer mee weg om allerlei onderzoeken te doen die je als moeder niet kan meevolgen.

  2. Grappig, de laatste post neemt me zo terug naar Mariaziekenhuis in Lommel op de ochtend van 25 April 2005, of in de nacht van 10 augustus 2003. Grappig hoe die beleving bij iedereen blijkbaar gelijk is … krijg er koud van.
    In ieder geval al congrats met het jongen/meiske(schrappen wat niet past).

Reacties zijn gesloten.