Wachten

‘t Was te denken natuurlijk… we riskeren hier nog uren te liggen.

Toen we binnenkwamen had Sandra twee vingers ontsluiting, en mocht ze direct aan de monitor, maar heel erg veel deed die monitor niet. Ja, om de paar minuten zo’n wee-achtig ding. Hartslag van de baby rond 130 met pieken tot 155 bij die voorweeën.

Naast ons ligt een dame die aan het schruilen was en die toen we binnenkwamen juist een epidurale gestoken werd, en dokter gynaecoloog moest toch langskomen voor haar bevalling, dus we hebben geluk: hij zal ongetwijfeld in huis zijn tegen dat het bij ons zover is.

Enfin ja, als het niet duurt tot ergens vanavond natuurlijk.

En voor de rest ben ik persoonlijk er helemaal op voorzien: eten en drinken mee (Sandra krijgt niets, ha!), laptop met Lost op DVD en dan ook nog The Root of All Evil in ISO-formaat en de laatste paar weken Daily Shows, twee boeken, en mijn fototoestel en mijn videocamera.

Niet dat ik van plan ben om videofilms te maken van de bevalling, maar misschien wel van de eerste bewegingen van de baby of zo. For future record.

Afijn. Kwart voor zeven en mijn ontbijt is juist binnengebracht. Smakelijk!