Nephthys-het-nieuw-poesje, dat gisteren nogal ongelooflijk rustig was en gewoon in slaap gevallen op de zetel, is ondertussen het hele huis aan het verkennen.

Hecate-de-oude-poes is er doodsbang van, en blaast en grolt van zodra ze in de buurt komt. Hecate blaast en grolt en klauwt en bijt als ik ze aai zonder omstandig te waarschuwen: als ze het niet ziet aankomen, dan denk ik dat ze ervan uitgaat dat het dat nieuw klein bewegend ding is dat ze over de rug wil wrijven.

Nephthys heeft vannacht op ons bed geslapen, denk ik. Dat is waar Hecate normaal gezien slaapt, ik kan mij de drama’s al inbeelden. Jammer ergens wel dat ik niet wakker word ‘s nachts, wie weet wat voor blaas– en grolfestijnen ik gemist heb.

Mindere punten: we hebben nog geen voeding voor het beestje (Hecate krijgt wegens vergevorderde leeftijd gespecialiseerd geriatrisch eten), en het beestje heeft misschien de kattenbak al zien staan, maar ze vond het beter om op ons bed te kakken.

Dat wordt dus een nieuwe kattenbak speciaal voor haar, en kleinekatjeseten en kleinekatjesmelk of zo. En zien dat ze niet van elkaars eten eten? We zien wel, denk ik. Met een beetje geluk is de situatie tegen zondag min of meer op zijn poten gevallen.

En o ja: mijn rug heeft sinds een paar dagen een sluipaanval op mijn pijncentra ingezet. Ik kan niet zo goed meer bewegen. Ik denk dat ik maar eens een uur of twee Titan Quest doe.