Ik heb ooit nog eens een licentiaatsverhandeling van bij de 300 blz. op exact dezelfde machien geschreven (op stencils! alsof jullie nog zouden weten wat dat is!!!) en later dan een doctoraatsthesis van bij de 800 blz, met ellenlange voetnoten en verandering van lettertype : het was dan ook op een hoogtechnologisch wonder, nml. een IBM “ELECTRISCHE” machien met verschillende letterkoppen! Dan leer je wel schatten hoeveel regels tekst je kan schrijven om al hje voetnoten onderaan te krijgen!
En of ik nog weet wat stencils zijn en vooral: hoe die ruiken. Als redacteur van het schoolkrantje in het zesde studiejaar, schreef en tikte ik pagina na pagina uit op van dat speciaal papier (leek wel carbon), waarna ik op school het heiligdom mocht betreden waar ik elk examplaar van het schoolkrantje met de hand uit de stencilmachine mocht draaien.
Ik weet niet goed meer hoe het in z’n werk ging, maar er kwam (niet-drinkbare) alcohol aan te pas en ik weet nog precies hoe die rook. Ik was als kind van 11, 12 jaar altijd lichtjes high na het drukken van elke editie. Het is een geur die ik nog altijd met alle aangename aspecten van examens in verband breng. ter info: examens waren tijdens mijn periode in het lager en secundair onderwijs mijn favoriete periode.
Reacties
9 reacties op “Eindelijk”
Ik blijf erbij: niet optimaal qua SEO.
Er zijn verschillende zoogdieren waarvan me dat het achterwerk niet kan schelen. 😀
Mmm, zo op papier lijkt het wél meer voor de eeuwigheid neen?
I want more 😀
Ik heb ooit nog eens een licentiaatsverhandeling van bij de 300 blz. op exact dezelfde machien geschreven (op stencils! alsof jullie nog zouden weten wat dat is!!!) en later dan een doctoraatsthesis van bij de 800 blz, met ellenlange voetnoten en verandering van lettertype : het was dan ook op een hoogtechnologisch wonder, nml. een IBM “ELECTRISCHE” machien met verschillende letterkoppen! Dan leer je wel schatten hoeveel regels tekst je kan schrijven om al hje voetnoten onderaan te krijgen!
Hmmm (op z’n Homers uitgesproken): stencils…
En of ik nog weet wat stencils zijn en vooral: hoe die ruiken. Als redacteur van het schoolkrantje in het zesde studiejaar, schreef en tikte ik pagina na pagina uit op van dat speciaal papier (leek wel carbon), waarna ik op school het heiligdom mocht betreden waar ik elk examplaar van het schoolkrantje met de hand uit de stencilmachine mocht draaien.
Ik weet niet goed meer hoe het in z’n werk ging, maar er kwam (niet-drinkbare) alcohol aan te pas en ik weet nog precies hoe die rook. Ik was als kind van 11, 12 jaar altijd lichtjes high na het drukken van elke editie. Het is een geur die ik nog altijd met alle aangename aspecten van examens in verband breng. ter info: examens waren tijdens mijn periode in het lager en secundair onderwijs mijn favoriete periode.
55 karakters op één regel, Michel… Je bent met een 0-leke begonnen !
om in de context van old-school te blijven: ik zoek een messenslijper…
in het gentse!