Iedereen die meer dan een paar weblogs wil volgen, doet dat best met een ding dat RSS-feeds leest.

Elk weblog heeft zo’n feed, en daarin komen alle nieuwe artikels. Je neemt daar een abonnement op, en dan kun je alle weblogs in één plaats lezen, zonder ze allemaal te moeten afgaan.

Er bestaan feed readers voor Windows, FeedDemon bijvoorbeeld, en feed readers voor Mac, NetNewsWire bijvoorbeeld. Er bestaan ook (gratis) feed readers die alleen online werken, zoals Google Reader of Bloglines. Een groot gemak, echt waar.

Maar goed. Er was iets aan de hand met mijn feed, dus. Ik wou er verwante artikels in steken, en dat deed raar.

Waarom het raar deed? Omdat sommige feed reader (vooral Bloglines), de (steeds wijzigende) verwante artikels als “gewijzigde” artikels beschouwen. Waardoor het lijkt alsof er voortdurend ongelezen artikels staan, zelfs als ze al gelezen zijn.

Tja. Als ik iets schrijf en ik zie een uur of twee later een typfout—wat mij ongeveer élke keer overkomt—dan ga ik die wellicht ook verbeteren, en dan krijg je ook een “nieuw” artikel te zien in die feed readers, zonder dat er iets echt aan gewijzigd is. Maar aan de andere kant: soms voeg ik een precisering of een update toe aan iets dat er al stond, en dan is het wel handig dat het weer op “nieuw” springt.

Maar bon. In bloglines is het mogelijk om te zeggen dat hij de dingen niet op ongelezen moet zetten als ze alleen maar gewijzigd zijn. Bovenaan rechts staat een edit suscription-link:

Dat toont de eigenschappen van de feed, en als je daar “Updated items” op “Ignore” zet, doet Bloglines niet meer raar op dit weblog.

Hrm. en ik heb die links ook niet in een lijst maar achter elkaar gezet. Dat ze minder plaats innemen.

Ik kan mij inbeelden dat er nog mistevredenen gaan zijn. Maar ik vind het wel wijs, zo. Al die zever van jaren geleden, maat!

Kijk: als er, eum, vijftien mensen zijn die het erg genoeg stoort dat ze er een commentaar voor laten, dan zet ik het af in de feed. How’s that for inschikkelijkheid?