This week, I have been mostly playing…

Het eerste op de tweede rij. Mass Effect, dus. Een mens heeft er een goeie computer voor nodig, maar het is wel wijs. (oh, en grote iconen zijn leutig)

Vorige zaterdag zat ik in de Fnac om het te kopen als cadeau voor de verjaardag van mijn broer, maar het lag nergens in de rekken. Terwijl ik wist dat het de bedoeling was dat het donderdag of vrijdag al zou moeten verkocht worden.

Ik naar de verkoper van dienst, of ze het niet ergens al liggen hadden. Bleek: het was niet duidelijk of ze het wel of niet hadden, aan de computer te zien. Of hij eens zou moeten gaan kijken in het magazijn?

Ah ‘t zal wel zijn, pipo, moet ik zo ongeveer gezegd hebben.

Een kwartier of zo later: de mens komt terug met een hele container op wielen vol dozen. Met onder meer Mass Effect erin. En dus heb ik er twee gekocht: één voor mij, één voor den anderen. Die, as it so happens, het blijkbaar niet kan spelen wegens dat zijn computer naar de computerboer is voor meer koeling en meer geheugen en dingen.

Maar ik kan eht duw wel spelen.

Ik had het al een tijd in de smiezen, Mass Effect. Action RPG, ‘t is te zeggen: hak hak schiet hak dialoog dialoog dialoog hak hak zoek zoek hak dialoog schiet schiet hak dialoog boss fight cut scene volgende opdracht, en terug naar hak hak.

Maar dan wel met schone grafieken. Motion blurring, depth of field, blooming, en al. Oh, en ik speel met een madam die verliefd wordt op een andere madam van het team. Zoals wellicht negen tienden van de mannen die met Mass Effect spelen, schat ik zo, maar hey, mijn Mass Effect-madam is een schone madam, ik heb er zeker drie kwartier aan zitten prutsen voor ik content was.

Ik probeer het op één missie te houden per avond, anders zat ik de hele nacht bezig.