Voilà zie. The results of the jury are in, en ‘t is niet a priori het allerbeste nieuws ter wereld.
Ik had in eerste instantie helemaal niets gezien op de foto’s van eergisteren, en de radioloog ook niet. Maar in tweede instantie zag ik aan de rand van één van de foto’s van eergisteren toch iets:
Wat Photoshop later zag dat er zo uit:
…en dat, samen met het aanhoudend geknars in mijn rug en het feit dat eigenlijk wel pijn deed, zorgde ervoor dat ik vandaag toch nog eens naar de dokter gegaan ben.
Die me meteen naar het hospitaal terugstuurde voor nog meer foto’s (niet alles stond erop, op de vorige foto’s, namelijk).
Kijk zie:
Een barst. Nee, wat zeg ik? Het is gewoon in twee. Niet alleen maar een barst, want het ene stuk is al wat bewogen ten opzichte van het andere stuk.
Metaalmoeheid, dat zijn dingen die gebeuren. Met wat pech springt die andere kant nu ook, natuurlijk, omdat die nu alle last moet dragen (en al verbogen is, trouwens).
Allez ju. ‘t Zal een heel rustige vakantie worden, in de trekzetel. En dan afspraak met de neurochirurg binnenkort om te zien wat er aan gedaan kan worden.
Reacties
37 reacties op “Verdict”
Ow, amai, dat ziet er niet zo geweldig uit…
Kunnen ze dat fixen? Operatie langs bortskas? rug?
veel moed!!!
wij vielen hier de afgelopen dagen bij bosjes flauw bij het zien van al die enge foto’s …
Howla, sterkte en hopelijk kunnen ze het zonder al te veel complicaties fixen.
Sterkte! Niet alleen van je gestel maar ook van het fixatiemateriaal. Hopelijk is slechts een minuere heringreep noodzakelijk om de wervels samen te houden.
En wie is je neurochirurg als ik zo curieus mag zijn?
oh nee, wat een nare ontdekking.
Ik hoop dat de neurochirurg een oplossing weet die al bij al nog meevalt! Het beste toegewenst in elk geval.
De oorzaak is dan toch al gevonden…
I know exàctly how you’re feeling. Ik stond in jouw schoenen, zeven maand geleden, en de moed zakte erin.
Dat een chirurgische ingreep zich opdringt staat buiten kijf, maar hopelijk eindigt het verhaal voor jou beter dan voor mij. En dat zal wel, bij jou zit het probleem aan de buitenkant van de wervelkolom, bij mij aan de binnenkant (red light for ruggenmerg) . Dus kop op, een vervelende paar dagen voor de boeg maar als de pijn geweken is kan je weer verder.
i.t.t. rendv kan ik me niet exact voorstellen hoe je je voelt, maar zoiets te horen krijgen, moet hard aankomen. hopelijk idd op beter nieuws van de neurochirurg. intussen courage vooruit, en veel sterkte gewenst.
Blij dat ze weten wat er scheelt – maar auw, hoe akelig. Ik wens je heel veel sterkte. Chin up, en proberen te blijven lachen.
Ik kijk al uit naar de vele blogposts vanuit de trekzetel 🙂 …
Sterkte Michel ! Er zijn aangenamer manieren om deze tijd van ’t jaar door te brengen. Maar uit alles wat ik hier al heb gelezen lijk je me een eeuwige optimist en vecht je je er ook dit keer weer doorheen !
Rust wat jongen,Rustig aan, zou mijn vader zeggen.
Ziet er inderdaad niet schitterend ook. Ik hoop ten zeerste dat de rust deugd zal doen, en dat de ingreep die de boel weer moet rechtzetten niet te lastig is! Kan anders wel tellen qua kerstcadeau 🙁
Michel, wist dat je ooit een ongeval hebt gehad met zware gevolgen voor de rug. Maar tot aanschouwen van deze foto’s nooit de aard gekend. Des te meer respect gekregen voorde wijze waarop je met volle teugen leeft en je je meer dan wie ook engageert, op alle vlak. Hoop dat je een Gentse chirurg hebt bij wie je je 100% in veilige handen voelt. Sterkte, welgemeend.
Mijn aanvraag voor zaligverklaring is ingediend. 🙂
M, zoals ze in Gent zeggen: kouraoge!!!!!!
@Michel: en bij deze is die aanvraag ingewilligd.
Nie pleujeuh!
Ah nèh, k’een kanne ‘k ik nie pleuje!
Courage, Michel. Hopelijk toch een fijne kerstvakantie.
[…] geworden. Waar we (bijna) vijf jaar geleden al voor gewaarschuwd werden is dus waarheid geworden: een spil in Michel zijnen rug is gebroken. Niet het nieuws waar we naar uitkeken en als ik u zeg dat ik in lichte paniek was vandaag, dan is […]
Ieuw, dit lijkt een beetje als die keer toen een van mijn spillen vanzelf uit mijn dijbeen kroop en mijn huid perforeerde.
Heel veel sterkte en beterschap!
Is dit overigens pure slijtage? Of eerder te wijten aan een plotse overbelasting? Of een combinatie?
En, misschien een klein lichtpuntje, is er in die laatste vijf jaar geen betere techniek op de markt gekomen?
Metaalmoeheid, omdat die dingen nooit helemaal honderd procent vast kunnen staan. En omdat het op een lastige plaats zit.
Vervangbaar? Verbeterbaar? Andere, resistentere materialen? Nieuwe technieken?
Dunno. Dokter zal zeggen binnenkort.
Mag ik u héél veel succes & moed toewensen?
Ja, moed. Damn toch.
veel sterkte maat! ’thopen dat ze dat kunnen fixen al lijkt me dat weer een zware ingreep te vergen :s
keep it up!
Mmm, dat ziet er niet goed uit. Hopelijk kan je snel onder het mes en verloopt de operatie goed.
We love you! Courage!
Michel, ik hoop dat het allemaal meevalt, wat er ook nog zal moeten gebeuren. Het beste!
Wo-how! Inderdaad geen goed nieuws! Alvast veel sterkte!
Oeiiiiiiiii auwwwwwww heel veel sterkte!!!
Hopelijk is de techniek in deze ook sneller dan het licht hoef je dit nooit meer mee te maken.
Kop op!!!! zeggen we hier in het Westen van Holland….
slik… Veel geluk, succes en sterkte gewenst!!
[…] ondertussen, trouwens, blijft dat loszittend stuk metaal mij het leven dag in dag uit misselijk maken: beeld u een draaiende maag van de honger in, maar dan […]